Οι βαριές βιομηχανικές μονάδες που βρίσκονται εδώ και δύο αιώνες στις όχθες του ποταμού Ρουρ συνιστούσαν ανέκαθεν την αιχμή του δόρατος της γερμανικής οικονομικής μηχανής και φυσικά ήταν και παραμένουν εξαιρετικά ρυπογόνες καθώς χρησιμοποιούν για ενέργεια άνθρακα και πετρέλαιο.
Οι ενεργειακές πηγές ωστόσο αλλάζουν καθώς η κλιματική κρίση δείχνει τα κοφτερά της δόντια και πλέον, εκτός από τον ηλεκτρισμό, έδαφος κερδίζει διαρκώς και το υδρογόνο, μια απολύτως καθαρή μορφή ενέργειας. Η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να προσβλέπει σε μια πληθώρα πλεονεκτημάτων που διαθέτει, γι' αυτό και έχει ήδη αρχίσει τα πρώτα βήματα μετάβασης της βαριάς βιομηχανίας της σε αυτό, όπως επισημαίνει σε εκτενές ρεπορτάζ το γαλλικό πολιτικό περιοδικό Courrier International.
Υπογραμμίζει ότι σε τρία χρόνια το «πράσινο» υδρογόνο αναμένεται να παραχθεί σε βιομηχανική κλίμακα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Die Zeit, δημοσιογράφοι της εφημερίδας επισκέφθηκαν έναν από τους πρώτους σταθμούς παραγωγής υδρογόνου και συνομίλησαν με την ινδικής καταγωγής Γερμανίδα Σόπνα Σούρι, η οποία είναι μέλος του Δ.Σ. της RWE Generation SE, εταιρείας που είναι θυγατρική του ενεργειακού ομίλου RWE. Η Σούρι ξενάγησε τους δημοσιογράφους σε αυτό που αποκαλεί «το ενεργειακό μέλλον του Ρουρ».
Ολοι μαζί μετέβησαν στην πόλη Λίνγκεν, που βρίσκεται πολύ κοντά στη μεθόριο Γερμανίας-Ολλανδίας. Μόλις βρέθηκαν στο εργοστάσιο αερίου της πόλης, η διευθύντρια στον τομέα υδρογόνου της RWE Generation ανέβηκε μαζί τους στον ανελκυστήρα εμπορευμάτων που φτάνει σε ύψος τα 50 μέτρα και δείχνοντας την κολοσσιαία τουρμπίνα συμπίεσης για την παραγωγή υδρογόνου τόνισε «εδώ καταλαβαίνετε τη σημασία που θα έχει αυτός ο σταθμός για την περιοχή του Ρουρ», δείχνοντας έναν μετασχηματιστή ακριβώς πίσω από τον φράχτη του εργοστασίου. Εκεί είδαν δεκάδες χοντρά καλώδια που έρχονταν από κάθε κατεύθυνση να τροφοδοτούν με ρεύμα τις γεννήτριες και η Γερμανίδα επιστήμονας έδειξε εκείνα που προέρχονται από τον Βορρά διευκρινίζοντας ότι «φέρνουν ηλεκτρικό ρεύμα από τα αιολικά πάρκα της Βόρειας Θάλασσας». Στη συνέχεια στράφηκε προς τον Νότο δείχνοντας τους αγωγούς φυσικού αερίου που πηγαίνουν απευθείας στο Ρουρ.
Οπως υποστήριξε η Σούρι, αυτός ακριβώς ο συνδυασμός ηλεκτρικών δικτύων και δικτύων φυσικού αερίου θα κάνει το Λίνγκεν «τον ισχυρό σταθμό παραγωγής ενέργειας για την κοιλάδα του Ρουρ». Τόνισε δε ότι είναι ένας σταθμός που απώτερο στόχο έχει τη σταδιακή «πράσινη» μετατροπή της περιοχής και της βαριάς βιομηχανίας της.
Διευκρίνισε ότι τα τοπικά χημικά εργοστάσια και τα χαλυβουργεία δεν θα λειτουργούν πλέον με άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά θα περάσουν σταδιακά στο πράσινο υδρογόνο, που παράγεται από τον άνεμο και τον ήλιο, στο Λίνγκεν. Εάν όλα πάνε βάσει του σχετικού χρονοδιαγράμματος, σε τρία χρόνια θα υπάρχει στο Λίνγκεν ένας ηλεκτρολύτης 100 Megawatt, δέκα φορές ισχυρότερος από αυτόν που υφίσταται σήμερα στη Γερμανία, και εκεί θα καταστεί δυνατή η παραγωγή υδρογόνου σε βιομηχανικές ποσότητες.
Η εφημερίδα τονίζει ότι η λεπτοκαμωμένη επιστήμων θα πρέπει να σηκώσει το τεράστιο επιχειρησιακό βάρος αυτής της ιστορικής μεταμόρφωσης. Γιατί εδώ και 200 χρόνια οι μηχανικοί και τα αφεντικά τους βασιλεύουν στα τεράστια βιομηχανικά συγκροτήματα με τις ψηλές καπνοδόχους που μαυρίζουν τον αέρα της περιοχής κι έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους. Ως γνωστόν, η βιομηχανία άνθρακα και χάλυβα (ήταν και η αρχική ονομασία του προγόνου της Ευρωπαϊκής Ενωσης) κατέστησε κάποτε τη Γερμανία την κορυφαία οικονομική δύναμη της ηπείρου.
Ωστόσο τα τελευταία 30 χρόνια έχει γίνει συνώνυμο με την παρακμή, την απώλεια θέσεων εργασίας και τον φόβο για το μέλλον.
Πάντως η Σούρι πιστεύει ακράδαντα ότι ο Ρουρ μπορεί να επανασυνδεθεί με το ένδοξο παρελθόν του. Αυτό που την κάνει τόσο αισιόδοξη είναι ακριβώς η «απολιθωμένη» υποδομή της περιοχής: όλα εκείνα τα εκατοντάδες χιλιόμετρα αγωγών φυσικού αερίου και γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας, που θεωρήθηκαν οικολογικό βάρος, απλώς θα πρέπει να προσαρμοστούν στη νέα ενεργειακή πηγή, εξηγεί. «Θα κοστίσει λιγότερο από την τοποθέτηση νέων γραμμών και, κυρίως, θα εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος στον αγώνα απέναντι στην κλιματική κρίση».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας