Ευχαριστημένος με το βάρος μου

Ελευθερία δεν είναι αυτό που κάνεις,

αλλά αυτό που κάνεις μετά απ’ αυτό που σου κάνουν.

Ζαν-Πολ Σαρτρ

Οταν ήρθε στο γραφείο μου είχε ήδη διανύσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του, αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε να έχει μια ιδιαίτερη επιθυμία να φροντίσει τον εαυτό του. Παρ’ όλο που έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους στα τόσα χρόνια που εργάζομαι, δεν έχω πάψει ποτέ να εκπλήσσομαι από την ποικιλία των τρόπων με τους οποίους κάθε άνθρωπος συνδέεται με τον εαυτό του. Τον μοναδικό τρόπο καθενός. Η μορφή του είχε περάσει σε αγγελική απεικόνιση, τα μάτια του λαμπερά, αντανακλούσαν τη δύναμη κάποιου που έχει με όλη του την ψυχή αγωνιστεί και συνεχίζει να αγωνίζεται για το κοινό καλό. Απέναντί μου είχα έναν σοφό.

Αυτή η φλόγα περιέχεται σε κάθε άνθρωπο με διαταραχή βάρους (εκτός από τις περιπτώσεις ανθρώπων που από την ψυχική ταλαιπωρία έχουν παραιτηθεί) κι είμαι πολύ τυχερή που τη συναντούσα τόσο συχνά, άσχετα αν αρχικά μόνο εγώ τη διέκρινα. Πολλές φορές ήταν θέμα χρόνου να καταφέρω να τους δείξω ότι την «κουβαλούν». Αυτή η φλόγα τού «να αγωνιστώ και να τα καταφέρω» είναι η κινητήρια δύναμη που ωθεί κάποιον να αντέξει τις απογοητεύσεις και όλες τις δυσκολίες που συναντά κατά την προσπάθεια ρύθμισης του βάρους του. Ενώ δουλεύει σε πολλά επίπεδα (οργανικό, ψυχικό, σωματικό, πρακτικό, νοητικό) έχει να ανακαλύψει την επάρκειά του και να τη χρησιμοποιήσει.

Πώς χτίζεται, άραγε, η επάρκεια, σε έναν αγώνα για απώλεια βάρους, όταν για χρόνια κάποιος έχει μια συγκεκριμένη εικόνα για τον εαυτό του και πιστεύει πως δεν είναι αρκετός, μια και συνήθως αποτυγχάνει να πετύχει τον σκοπό του, το επιθυμητό βάρος;

Η επάρκεια χτίζεται σταδιακά, με τη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων απέναντι στον εαυτό, συστηματικά και απαράλειπτα. Με την επανάληψη, αλλά και με αίσθημα της αποτυχίας πολύ συχνά, όταν δεν καταφέρνει κάποιος να εφαρμόσει με ακρίβεια ή να ολοκληρώσει το πρόγραμμά του. Ξανά και ξανά πρέπει να επαναλαμβάνει τις υποχρεώσεις απέναντί του, μέχρι να ανακαλύψει τον δικό του τρόπο και να αποκτήσει τα δικά του δεδομένα λειτουργίας.

Και ποιες είναι οι υποχρεώσεις εκείνου που προσπαθεί να ρυθμίσει το βάρος του; Να θέσει πρώτο απ’ όλους εαυτόν. Προπάντων να νοιαστεί, να μελετήσει, να βρει, να ορίσει την ξεκούρασή του, τη θρέψη του, την κίνηση του σώματός του, τη χαλάρωση και διασκέδασή του, την επαφή με τον εαυτό του (μέσω των ραντεβού στο γραφείο). Μόνο έτσι θα αποκτήσει επάρκεια, την πεποίθηση ότι είναι σταθερά δυνατός.

Μόνο έτσι θα ξεμπλέξει την αδυναμία από την ανεπάρκεια. Γιατί, όταν κανείς ξεφεύγει από το διατροφικό του πρόγραμμα, υποκύπτοντας σε πολυφαγίες, είναι αδύναμος (κι είναι ανθρώπινο αυτό), αλλά δεν είναι ανεπαρκής, εφόσον παρ’ όλη την αδυναμία κατάφερε να πάει στο ραντεβού του, να ζυγιστεί και να παρατηρήσει τον εαυτό του, φρόντισε να έχει τα απαραίτητα θρεπτικά τρόφιμα (σαλάτες, φρούτα κ.λπ.), μερίμνησε να ξεκουραστεί μέσω ύπνου και χαλάρωσης, βρήκε τρόπο να χαρεί μέσω διασκέδασης ή γυμναστικής. Κατάφερε να κλείσει η μέρα και η εβδομάδα και να πει «Τα έκανα όλα όσα είχα να κάνω για μένα». Είναι σημαντικό, λοιπόν, να χτιστεί η πεποίθηση του: «Τα καταφέρνω, με προστατεύω, με νοιάζομαι, με φροντίζω».

Αυτά τα βασικά δεδομένα φροντίδας εαυτού τα είχε ο σοφός Κύριος που με επισκέφτηκε, γι’ αυτό και, ενώ είχε περάσει από πολλές δυσκολίες ζωής, δεν τα έχασε ποτέ. Γι’ αυτό μπορούσε να παράγει καλό και για πολλούς άλλους ανθρώπους.

Είναι θεαματικό όταν ανακαλύπτει κανείς πόσο παραπάνω μπορεί να δουλεύει και να φέρει εις πέρας περισσότερες υποχρεώσεις όταν έχει βρει τη «θέση» του. Οταν, δηλαδή, έχει αποκτήσει δεδομένα και τα χρησιμοποιεί αυτόματα και αντανακλαστικά, τότε το πρώτο του μέλημα είναι να φροντίσει να κατοχυρώσει βασικές συνθήκες για τον εαυτό του. Οπως ακριβώς κάποιος έχει δεδομένο ότι αναπνέει ή ότι θα φορέσει ρούχα πριν βγει από το σπίτι, με αυτόν ακριβώς τον δεδομένο τρόπο πρέπει να βρει τη θρέψη του, την ξεκούραση και τη διασκέδασή του. Μόνο τότε έχει τοποθετήσει τον εαυτό του στη «θέση του» και του χαρίζει όσα του αξίζουν και του αναλογούν: «να είναι καλά».

Αυτή είναι η προπόνηση που χρειάζεται ο άνθρωπος με διαταραχή βάρους, να μάθει πώς θα είναι καλά με τον δικό του τρόπο και ρυθμό, όπως ήταν ο Ευτύχης… ένας ευτυχισμένος άνθρωπος!

ΤΙP 1

Η μουρτζιά, τρικουκιά, μουμουτζελιά, κουδουμηλιά είναι τα άλλα ονόματα του κράταιγου (Crataegus). Τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί του περιέχουν φλαβονοειδή. Τα φλαβονοειδή έχουν συνεργική δράση με τη βιταμίνη C, καθώς τη σταθεροποιούν, προστατεύοντάς την από την οξείδωση, με συνέπεια να αυξάνουν τα ενδοκυτταρικά της επίπεδα. Επιπλέον, τα φλαβονοειδή παρουσιάζουν σταθεροποιητική δράση έναντι του κολλαγόνου. Το κολλαγόνο είναι η πρωτεΐνη του σώματος που είναι υπεύθυνη για την ακεραιότητα των τενόντων, των χόνδρων και των συνδέσμων.

ΤΙP 2

Ο Διοσκουρίδης τον 1ο μ.Χ. αιώνα ανέφερε ήδη τον κράταιγο ως θεραπευτικό βότανο. Οι βοτανολογίες του 16ου και του 18ου αιώνα τον αναφέρουν ως διουρητικό και ως γιατρικό για τις πέτρες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Στη σύγχρονη εποχή, μόλις κατά το τέλος του 19ου αιώνα, ένας Ιρλανδός γιατρός διαπίστωσε τη θεραπευτική του αξία και έκτοτε, ο κράταιγος αναγνωρίστηκε ως ένα πολύτιμο βότανο για τα προβλήματα του κυκλοφορικού και της καρδιάς.

ΤΙP 3

Είναι ένα εξαιρετικό καρδιοτονωτικό. Ανοίγει τις στεφανιαίες αρτηρίες, βελτιώνοντας την παροχή αίματος στον καρδιακό μυ. Ετσι, η καρδιά δυναμώνει και χτυπά πιο δυνατά και ικανοποιητικά. Ομαλοποιεί τους καρδιακούς χτύπους, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για την καλή λειτουργία της καρδιάς.

Διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία σε άλλα σημεία του σώματος, επιτρέποντας στο αίμα να κυκλοφορεί πιο ελεύθερα, με λιγότερη πίεση προς την καρδιά.*

*Οι πληροφορίες είναι από το: https://enallaktikidrasi.com/2017/04/krataigos-therapeutikes-idiotites-pws-xrisimopoihsete/#