Μια πόλη-όνειρο. Απλωμένη νωχελικά πάνω σε επτά λόφους, ανατολικά του ποταμού Τίβερη. Η Ρώμη. Η ιστορική πόλη στην κεντρική Ιταλία που για περισσότερα από 2.000 χρόνια κατέχει τα σκήπτρα στην εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας, αλλά συγχρόνως είναι και μια από τις κεντρικές αναφορές στην πολιτιστική πραγματικότητα ολόκληρου του πλανήτη.
Είτε ως υπερήφανη δημοκρατία, είτε ως ισχυρή και μετέπειτα παρακμιακή αυτοκρατορία, είτε ως έδρα του καθολικισμού, καταφέρνει να συνδέει την τέχνη και τον πολιτισμό όλων των χρόνων με την αρχαιότητα και τον κλασικό κόσμο.
Μια πόλη-ιστορία. Μυθολογικά θεμελιώθηκε (753 π.Χ.) στον Παλατίνο Λόφο από τον Ρωμύλο -γιο του Αρη, του Ελληνα θεού του πολέμου, και της Ρέας Συλβίας, που ο Αμούλιος, μυθικός βασιλιάς του Λατίου, την έριξε στον Τίβερη όταν μαθεύτηκε πως ήταν έγκυος-, που μαζί με τον δίδυμο αδελφό του Ρώμο ανατράφηκε από τη λύκαινα Λούπα.
Τα δύο παιδιά βρήκε ο βοσκός Φαυστύλος που τα μεγάλωσε. Εγιναν γενναίοι και πολεμοχαρείς νέοι διεκδικώντας το βασίλειο που κληρονομικά τους ανήκε και τους δόθηκε. Ο Ρωμύλος στη συνέχεια όμως διαφώνησε και σκότωσε τον δίδυμο αδελφό του και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της Ρώμης.
Από τον 8ο αιώνα π.Χ. ήταν η λαμπερή πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού Βασιλείου (μέχρι το 510 π.Χ), της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (μέχρι το 27 π.Χ.) και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που απλώθηκε σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη και τη Μεσόγειο (μέχρι την κατάλυσή της από τους βαρβάρους το 476 μ.Χ.).
Με την πτώση της Αυτοκρατορίας μπορεί η πόλη να παρήκμασε, όμως με την επικράτηση του χριστιανισμού έγινε η έδρα της δυτικής Καθολικής Εκκλησίας και σημείο αναφοράς της πίστης τους. Μπορεί να μην είχε την πολιτική ισχύ των παρελθόντων ετών, παρ' όλα αυτά όμως, κατά την περίοδο της Αναγέννησης (15ος-17ος αιώνας), γνώρισε πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη που εξαπλώθηκε ως κίνημα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ουσιαστικά η περίοδος αυτή της άνθησης είναι η γέφυρα που συνδέει τον αρχαίο κόσμο και τον Μεσαίωνα με όλα τα αξιόλογα επιτεύγματα της σύγχρονης εποχής. Το 1871 -μέχρι και τις μέρες μας- γίνεται και πάλι η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας.
Μια πόλη-μνημείο. Μια από τις πιο όμορφες ευρωπαϊκές πόλεις, αποτελεί παγκόσμια μητρόπολη και ιστορικό σημείο αναφοράς για τα πολυάριθμα υπέρλαμπρα μνημεία της και την προσφορά της στον πολιτισμό και τις τέχνες. Το ιστορικό της κέντρο από το 1980 έχει καταχωριστεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Για όλα αυτά ονομάζεται Αιώνια Πόλη και εξακολουθεί να μας γοητεύει κάθε εποχή.
Αυτή την περίοδο μια άλλη υπέρλαμπρη πόλη στο άλλο άκρο του πλανήτη, που λούζεται στο φως από τις αντανακλάσεις του μεγάλου Ειρηνικού Ωκεανού, μας δίνει τη δυνατότητα να αποκαλύψουμε τη δύναμη της Ρώμης στο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι.
Η Πόλη των Αγγέλων της Καλιφόρνιας, το Λος Αντζελες, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μια μητρόπολη στη δυτική ακτή και μεγάλο οικονομικό, πολιτιστικό, επιστημονικό και ψυχαγωγικό κέντρο που επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο.
Η γειτονιά του Χόλιγουντ αναγνωρίζεται ως το κέντρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας και στο πλάτος της έκτασής της υπάρχουν περισσότερα από 841 μουσεία και πινακοθήκες.
Ενα από τα σημαντικότερα μουσεία της πόλης είναι το Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Αντζελες (LACMA), που μάλιστα είναι το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρείται γενικότερα το μεγαλύτερο μουσείο στη Δυτική Ακτή, καθώς οι πλούσιες συλλογές του περιλαμβάνουν και αναδεικνύουν την ιστορία της τέχνης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα από όλες τις γωνιές του κόσμου. Με πάνω από 150.000 εκθέματα φιλοξενεί κάθε χρόνο πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες.
Σήμερα αυτό το υπέροχο μουσείο στη Wilshire Boulevard, με 130 πολύτιμα εκθέματα αποκλειστικά από τις δικές του συλλογές, διοργανώνει την έκθεση «To Rome and Back: Individualism and Authority in Art, 1500-1800» (Στη Ρώμη και πίσω (στο σήμερα): Φιλαυτία και αυθεντικότητα στην τέχνη, 1500-1800) για να διερευνήσει μια σημαντική περίοδο της πρώιμης σύγχρονης Ευρώπης.
Αυτά τα έργα αποκαλύπτουν το βάθος του αντίκτυπου που είχε στην εξέλιξη της Αιώνιας Πόλης η περίοδος από την Αναγέννηση μέχρι τον Διαφωτισμό -ακριβώς πριν αυξηθούν ο ατομικισμός και ο διεθνισμός- εξετάζοντας διεξοδικά την ευαίσθητη ισορροπία κοσμικών και θρησκευτικών δυνάμεων που προκάλεσαν την τελική περιθωριοποίησή της.
Διερευνάται επίσης η ιταλική μητρόπολη ως τόπος, ιδέα, κέντρο καλλιτεχνικής κληρονομιάς, αλλά και ως πυρήνας παραγωγής συγκλονιστικών έργων μέσα σ’ αυτούς τους τρεις αιώνες, αποκαλύπτοντας την επιρροή της στην παγκόσμια τέχνη και ζωή. Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, διακοσμητικά αντικείμενα (κεραμικά, γυάλινα και από φελλό), σχέδια, ταπετσαρίες, υφάσματα και κοστούμια, συλλογικές και ατομικές δημιουργίες αναδεικνύουν την κεντρική θέση της Ρώμης στην παγκόσμια πολιτιστική φαντασία.
Η έκθεση αντικατοπτρίζει τη διαρκώς αυξανόμενη δύναμη της κληρονομιάς της και την αδιάκοπη δυνατότητά της να εμπνέει στοχαστές, συγγραφείς και καλλιτέχνες όχι μόνο στην Ιταλία ή την Ευρώπη αλλά παγκοσμίως.
Στη Ρώμη, κατά το διάστημα αυτό, υπήρχαν βαθιές αντιφάσεις -μεταξύ αρχαιολατρών και νεωτεριστών, παγανιστών και χριστιανών, αυθεντικότητας και πληρωμένης δημιουργίας- και αυτές οι αντιθέσεις συνέβαλαν στον δυναμισμό της καλλιτεχνικής κληρονομιάς της πόλης και της συνεχιζόμενης απόκρισής της ακόμα και στις μέρες μας.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τον καθολικισμό που έχει εξαπλωθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Ονειρο του πιστού είναι κάποια στιγμή να ταξιδέψει στην Αιώνια Πόλη, καθώς ο Πάπας στην Αναγέννηση μετέφερε τη μόνιμη κατοικία του από τη Φλωρεντία στη Ρώμη. Επίσης, ο Ποντίφικας υπήρξε προστάτης μεγάλων καλλιτεχνών όπως ο Μιχαήλ Αγγελος και ο Ραφαήλ.
Η έκθεση χωρίζεται σε επτά θεματικά τμήματα, τα οποία είναι οργανωμένα με χρονολογική σειρά. Αφήνει έτσι τη δυνατότητα στους επισκέπτες του μουσείου να εκτιμήσουν τους μυριάδες τρόπους με τους οποίους η Ρώμη ενέπνευσε τους καλλιτέχνες αλλά και τους προστάτες τους σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της.
Μια πόλη-μεγαλείο. Ενα σταυροδρόμι ανθρώπων και διαφορετικότητας, που συνεχίζει να ξαφνιάζει και να εμπνέει μέσα από το ιστορικό παρελθόν της, δείχνοντας όμως τον δρόμο προς τη σύγχρονη τέχνη και ζωή, πάντα βέβαια με τα μάτια και την καρδιά στο μέλλον και μάλιστα διεθνιστικά και πολυπολιτισμικά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας