Ειδυλλιακές εικόνες, ήσυχες ακτές, πίνακες με φανταστικές αποδράσεις. Ενα σπίτι χαμένο στο πράσινο μιας αυλής, ο ουρανός και η θάλασσα.
Οι άπειρες όψεις του ωκεανού γίνονται νοσταλγικές συνθέσεις που αποτυπώνουν τα χρώματα και τις μυρωδιές της θερινής ραστώνης που φέρνει η θαλασσινή αύρα. Ηλιος και φως κλεισμένα σε μικρούς καμβάδες για ρομαντικές ζωγραφικές αποπλανήσεις στις ακτές της Νέας Αγγλίας.
Για σχεδόν τρεις δεκαετίες η Maureen Gallace καταγράφει με τη ζωγραφική της τοπία και σκηνές με καλοκαιρινές αναμνήσεις από τις ακτές του Κονέκτικατ, στα βόρεια της μητροπολιτικής Νέας Υόρκης.
Τα μικρά ζωγραφικά πάνελ της συνήθως περιγράφουν τις αγροτικές περιοχές αλλά και τις ακτογραμμές της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ.
Ταξιδεύοντας μέσα στους πίνακές της και καθώς αναγνωρίζεις το οικείο αμερικανικό βορειοανατολικό τμήμα, βυθίζεσαι σε φανταστικές αποδράσεις σαν αυτές που σου προκαλούν οι καλοκαιρινές καρτ ποστάλ που αραδιάζονται έξω από το κουτί των αναμνήσεων.
Με μια πρώτη ματιά οι δημιουργίες της Gallace φαίνονται ανώδυνα όμορφες, όσο όμως τις παρατηρείς προσεκτικά τόσο αποκαλύπτονται το νόημα και η σοφία τους.
Με περισσότερα από 70 έργα, η μεγάλη αναδρομική έκθεση «Clear Day» (Καθαρή, διαυγής, αίθρια, ξάστερη μέρα) φέρνει τις καλοσχηματισμένες και προσεγμένες δημιουργίες σε όλους εκείνους που επισκέπτονται τις μεγάλες αποθήκες PS1 του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA) στο Λονγκ Αϊλαντ.
Γεννημένη το 1960, με πίνακες που συχνά εκκινούν από συγκεκριμένα μέρη που έχει επισκεφτεί ή κοινά αναγνωρίσιμα τοπία, η Gallace μεταμορφώνει τα έργα της σε κοινές μνήμες και μορφές προς τους θεατές και τα επαναλαμβάνει σε παραλλαγές σε όλο το έργο της.
Εξοικειωμένες απεικονίσεις όσο και απρόσωπες, τα έργα της αντικατοπτρίζουν την επιθυμία για ομορφιά και μοναξιά, ενώ μας προσκαλεί σε έναν ευρύτερο διαλογισμό για την κοινή μας κουλτούρα και τις κοινές μας θύμησες. Αναρωτιόμαστε... Ποιο τοπίο είναι αυτό; Εχω περάσει από κει; Γιατί το ζωγράφισε; Ποιος ζει εδώ;
Αδειοι αχυρώνες και εξοχικές κατοικίες προβάλλουν ξαφνικά ανάμεσα σε αμμόλοφους και φυλλώματα διαταράσσοντας την ηρεμία της φυσικής ομορφιάς.
Ηλιόλουστοι γίγαντες ανάμεσα σε καταπράσινες αυλές, τα κτίρια μπορεί να φαίνονται φιλόξενα και απροσπέλαστα μαζί, μερικές φορές φαίνονται να μην έχουν πόρτες ή παράθυρα και το τοπίο χάσκει θριαμβευτικά στα ανοίγματα.
Τα σπίτια της μπορεί να φαίνονται κλειδωμένα ή ανησυχητικά ανοιχτά. Τα μονοπάτια διασχίζουν όμορφους κήπους αλλά μπορούν να οδηγήσουν τον θεατή σε λάθος δρόμο και κατεύθυνση.
Οι καταπράσινοι κήποι και οι αυλές μπορούν να παρεμποδιστούν με περιφράξεις. Η απεραντοσύνη της θέας του ωκεανού μπορεί να καταρρεύσει σε μια ρηχή απεικονιστική σύνθεση.
Η δημιουργός έχει αναπτύξει μια σειρά από αφηρημένα εργαλεία σύνθεσης στα έργα της, έτσι ώστε να ανατρέψει τα ρομαντικά δελεαστικά στοιχεία του αντικειμένου της και τις ζωγραφικές αποπλανήσεις, καταστρέφοντας τον καθησυχαστικό συναισθηματισμό.
Οι υπέροχοι πίνακες δεν προσφέρουν απλά μια ήρεμη παύση αποκατάστασης μέσα στον βρυχηθμό της Νέας Υόρκης, προσφέρουν κάτι καλύτερο: μια εγκεφαλική προπόνηση σε καλοκαιρινές αναμνήσεις. Η δημιουργός δεν ζωγραφίζει σε εξωτερικούς χώρους παρά μόνο μέσα στο κλειστό στούντιό της στη Νέα Υόρκη με τη βοήθεια σκίτσων και φωτογραφιών, χωρίς όμως το έργο της να χάνει την έντασή του.
Τα έργα της δεν είναι καμβάδες-σουβενίρ για να πωλούνται σε παραλιακές γκαλερί, αντίθετα, η σύγχρονη ζωγραφική της παραμένει αμήχανα αλλά και ικανοποιητικά ισορροπημένη ανάμεσα στην πιστή ομοιότητα και την πεντακάθαρη μορφή της νεωτερικότητας. Οι ανθρώπινες μορφές απουσιάζουν παντελώς από τους πίνακές της και δεν φοβάται να εκτεθεί ως ένας απλός παρατηρητής στα έργα της.
Αν και οι δημιουργίες της είναι μικρές σε διαστάσεις, αποδεικνύουν τη γιγαντιαία εμπιστοσύνη του κοινού στο ταλέντο της Gallace. Οπλισμένη με την άρτια τεχνική της και την αφοσίωσή της στην ιστορία της τέχνης, θέτει βαθύτερα ερωτήματα αυτογνωσίας. Οι ακατοίκητες σκηνές της αγγίζουν και σκιάζουν τον ιδεαλισμό της αμερικανικής ιστορίας και της σύγχρονης ζωής.
Οι μικροί καμβάδες της, στην υπερβολή της αμερικανικής εγχώριας κλίμακας, λειτουργούν ως σημεία αντίστασης στην εποχή που χαρακτηρίζεται ως too-big-to-fail (πολύ μεγάλο για να αποτύχει). Τα μουντά σπίτια της υποδηλώνουν τον περιθωριακό χαρακτήρα μιας μεταβαλλόμενης και διαιρεμένης Αμερικής.
Ανεκπλήρωτες αφαιρέσεις, απογυμνωμένα από πρόσωπα τοπία, φωτεινές διαδρομές, θαλασσινό δροσερό αεράκι μάς κάνουν να στρέψουμε το βλέμμα μέσα μας αργά, νοσταλγικά, για να μετατρέψουμε τις δικές μας καλοκαιρινές αναμνήσεις σε εικόνες που θα μας δώσουν τη δύναμη να κρατηθούμε ανασαίνοντας κι αυτόν τον μακρύ δύσκολο χειμώνα της κρίσης.
Μέχρι 10 Σεπτεμβρίου. (https://www.moma.org/calendar/exhibitions/3828#slideshow)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας