Οι μαζικές διαδηλώσεις της περασμένης Κυριακής σε περισσότερες από 300 πόλεις της Βραζιλίας δεν άλλαξαν και πολύ το τοπίο που εδώ και ένα χρόνο κυριαρχεί στην χώρα.
Με φόντο τα σκάνδαλα διαφθοράς, στο αίτημα της αποπομπής της Ρουσέφ και της απομάκρυνσης του Εργατικού Κόμματος (ΡΤ) από την κυβέρνηση που εδώ και μήνες αντηχεί στους δρόμους της χώρας προστέθηκε τώρα και εκείνο της φυλάκισης του πρώην προέδρου και μέντορά της Ινάσιο Λούλα.
Ο ενθουσιασμός δεν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος στο στρατόπεδο του Ζαΐρ Μπολσονάρο, πρωταγωνιστή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων και βουλευτή του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου σύμφωνα με τους διοργανωτές στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν 500.000 πολίτες.
Τόσοι σχεδόν (αν και όχι κατ΄ανάγκη οι ίδιοι) όσοι στις εκλογές του 2014 τον ανέδειξαν πρώτο σε ψήφους βουλευτή της ομώνυμης Πολιτείας. Και τώρα σαν άλλος Ντόναλντ Τραμπ διεκδικεί «από το πουθενά» και «εκτός συστήματος» να είναι ηγέτης των αγανακτισμένων.
Και μαζί ο επόμενος μνηστήρας της προεδρίας το 2018, τώρα που το αστέρι του Λούλα ξεθωριάζει επικίνδυνα και οι διαδηλωτές φτάνουν να προπηλακίζουν άλλους συντηρητικούς πιθανούς υποψήφιους σαν τον σοσιαλδημοκράτη Νέβες.
Στις συχνότατες δημόσιες εμφανίσεις του ο ακροδεξιός βουλευτής επιτίθεται με μένος εναντίον των ομοφυλόφιλων, τους οποίους χαρακτηρίζει «έκφυλους» και «καρπό της χρήσης ναρκωτικών», των τοξικοεξαρτημένων που υπόσχεται «να συνεφέρει με το ξύλο», των μαύρων και των ιθαγενών που αποκαλεί «βρομιάρηδες και άξεστους», των γυναικών στις οποίες απευθύνει ακραία σεξιστικά σχόλια, όπως έκανε με βουλευτίνα του ΡΤ λέγοντας «Δεν σε βιάζω γιατί δεν το αξίζεις».
Θέλει να απαγορεύσει το δικαίωμα ψήφου στους αναλφάβητους και τους άπορους, τάσσεται υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής και σε απάντηση των πολλών καταγγελιών για βασανιστήρια κρατουμένων απαντά πως «αν στόχος είναι να ανοίξουν το στόμα τους, πρέπει να τους τσακίσεις μέχρι να σκάσουν».
Οσο για τη δικτατορία, δεν χάνει ευκαιρία να την εγκωμιάζει ως «μια εικοσαετία τάξης και προόδου» ζητώντας την επέμβαση του στρατού «για την αποκατάσταση του νόμου».
Ο Μπολσονάρο, ζηλωτής καθολικός, πρώην αλεξιπτωτιστής, γνωστός ως ο λοχαγός που στα τέλη της δεκαετίας του '80 τοποθετούσε βόμβες σε στρατόπεδα διαμαρτυρόμενος γιατί οι μισθοί των στρατιωτικών δεν αυξήθηκαν κατά 60%, ευκαιριακό μέλος του αμελητέου Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος του ευαγγελιστή πάστορα Φελισιάνο (επίσης διάσημου για το υβρεολόγιό του κατά ομοφυλόφιλων και μειονοτήτων), κάθε άλλο παρά περιθωριακό φαινόμενο είναι.
Περισσότερα από 2,4 εκατομμύρια άτομα τον ακολουθούν στο Facebook, ενώ στα κοινωνικά δίκτυα κινητοποιεί 58 ομάδες και έχει σχεδόν 100 ιστοσελίδες.
Σε αυτόν υποκλίνονται στο Ρίο και σε άλλες πόλεις πλήθη πολιτών που τον θεωρούν «τον άνθρωπο που τα λέει έξω από τα δόντια», γοητευμένα από αυτή τη φασίζουσα γλώσσα που απορρίπτει τον ορθό λόγο, απευθύνεται στα πιο ποταπά ένστικτα και στοχοποιεί τους πιο αδύναμους της κοινωνίας.
«Η δημοφιλία του δείχνει ξεκάθαρα ότι στη Βραζιλία υπάρχει ένα αυξανόμενο τμήμα του πληθυσμού, ιδίως των μεσαίων και ανώτερων τάξεων, εξαιρετικά συντηρητικό. Είναι θλιβερό κάποιος που στηλιτεύει τις δημόσιες ελευθερίες και σηκώνει τη σημαία των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να έχει τόση λαϊκή υποστήριξη. Αυτή η ρητορική δεν έχει θέση σε ένα δημοκρατικό Κράτος Δικαίου», έγραφε το 2014 ο κοινωνιολόγος Ινάσιο Κάνο.
Εκτοτε τετραπλασίασε τους ψηφοφόρους του και τώρα -βέβαιος πως ήρθε το τέλος του ΡΤ- βάζει πλώρη για την προεδρία με τις δημοσκοπήσεις να του δίνουν μεταξύ 7-10% με ανοδική τάση.
«Το φαινόμενο Μπολσονάρο δεν θα ήταν εφικτό δίχως τη συνδρομή των ΜΜΕ. Ο κόσμος μαθαίνει μέσω των μίντια για την πολιτική κι όταν αυτά επαναλαμβάνουν ότι οι θεσμοί είναι διεφθαρμένοι, ότι έχουν απονομιμοποιηθεί, οδηγούν τους πιο αδαείς πολίτες να πάψουν να εμπιστεύονται το Κράτος και να συναινούν πως η λύση είναι η "σιδερένια πυγμή"», επισημαίνει στην «Ελ Παΐς» ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Ζοάο Πέρες δίχως να απαλλάσσει πολιτικούς και κυβερνήσεις για τον ρόλο τους στην υποβάθμιση των θεσμών.
Οι αναλυτές δεν εκπλήσσονται από τη δυναμική που αποκτά ένας τόσο αμφιλεγόμενος πολιτικός σε μια περίοδο εξαιρετικής πόλωσης που εντάθηκε μετά την απαγγελία κατηγοριών στον Λούλα για ξέπλυμα χρήματος, λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωσή του πως αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις θα είναι υποψήφιος για την προεδρία το 2018.
Η κυβέρνηση απάντησε με τη δική της μεθόδευση και αναμένεται πως άμεσα θα προσφέρει στον Λούλα θέση υπουργού με υπερεξουσίες, θωρακίζοντάς τον από πιθανές διώξεις.
Και διαμηνύοντας προς κάθε κατεύθυνση, περιλαμβανομένης και της ακροδεξιάς, πως το πολιτικό μπρα ντε φερ απέχει πολύ από το να τελειώσει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας