Συνεχίζεται η άτυπη ομηρία για τους τέσσερις

Για τις 24 Ιανουαρίου του 2025 αναβλήθηκε η δίκη της υπόθεσης «Σύντροφοι και Συντρόφισσες», αφού ακόμα μία φορά δεν εμφανίστηκαν ενώπιον του δικαστηρίου οι μάρτυρες αστυνομικοί της κρατικής ασφάλειας, παρατείνοντας έτσι την ταλαιπωρία των κατηγορουμένων, οι οποίοι βρίσκονται σε μια άτυπη ομηρία εδώ και περίπου τεσσεράμισι χρόνια.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έκρινε πως η παρουσία των αστυνομικών –η οποία αποφεύγεται από τους ίδιους με διάφορες δικαιολογίες– που συνέταξαν τη συγκεκριμένη δικογραφία και είναι οι βασικοί μάρτυρες κατηγορίας είναι απαραίτητη προκειμένου να ξεκινήσει η ακροαματική διαδικασία. Ωστόσο, παρότι το δικαστήριο δεν εισήλθε στην ουσία της υπόθεσης, συζητήθηκαν οι εξαιρετικά δυσμενείς περιοριστικοί όροι που είχαν επιβληθεί στους κατηγορούμενους και τους απέκλειαν από μια σειρά ουσιώδη κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα, με αποτέλεσμα την άρση των περισσότερων από αυτούς.

Υπενθυμίζεται πως στους τέσσερις είχαν επιβληθεί εξαρχής εξαντλητικοί περιοριστικοί όροι, δυσανάλογοι των κατηγοριών που τους αποδίδονται. Οροι που κάποιοι από αυτούς άγγιζαν και τα όρια της αντισυνταγματικότητας, καθώς τους εμπόδισαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, να μιλούν μεταξύ τους και να συναντιούνται ενώ είναι παιδικοί φίλοι, να ανεβαίνουν σε μοτοσικλέτα (!), να κυκλοφορούν στην περιοχή των Εξαρχείων ή να παρευρίσκονται σε πολυπληθείς συναθροίσεις («Σε ομηρία τρία χρόνια και χωρίς δικαίωμα στη μόρφωση», 17.10.23, «Εφ.Συν.»).

Τιμωρητικοί όροι

Συγκεκριμένα, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, με πρόεδρο τη Μαρία Παπακωνσταντίνου, συντάχθηκε πλήρως με την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, Ιωάννη Βασίλειου Κελάμη, και διατήρησε και για τους τέσσερις κατηγορούμενους μόνο τον περιοριστικό όρο να δίνουν το «παρών» στο Α.Τ. της περιοχής τους ή στις προξενικές αρχές της χώρας όπου θα βρίσκονται για εκπαιδευτικούς (πρακτική άσκηση μεταπτυχιακού) ή αθλητικούς λόγους (προετοιμασία αγώνων) μία φορά τον μήνα, ενώ στους δύο από αυτούς διατήρησε και την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, με όλους τους υπόλοιπους περιοριστικούς όρους να αποτελούν πλέον παρελθόν.

Σημειώνεται πως τον Σεπτέμβριο του 2023, κατά την πρώτη αναβολή της υπόθεσης, είχε αρθεί ο περιοριστικός όρος που εμπόδιζε τη φοίτηση ενός κατηγορουμένου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αφού του απαγορευόταν η είσοδος στην Αττική και του είχε επιβληθεί η υποχρεωτική μετεγκατάστασή του από την Αθήνα στον τόπο καταγωγής του.

Ο ίδιος, εξαιτίας των πρωτοφανών και τιμωρητικών όρων που του είχαν επιβληθεί (αρχικά εννέα στο σύνολο), αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και τον Ιούνιο του 2023 έδωσε ξανά Πανελλήνιες και πέρασε δεύτερος στο Πάντειο, χωρίς ωστόσο αρχικά να μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματά του, αφού οι αιτήσεις για τροποποίηση των περιοριστικών όρων έπεφταν στο κενό, πράγμα που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στον ακαδημαϊκό κόσμο («Επιτέλους ο Γ.Ι. μπορεί να σπουδάσει», 29.11.23, «Εφ.Συν.»).

Η υπόθεση

Υπενθυμίζεται πως οι τέσσερις κατηγορούμενοι συνελήφθησαν τον Μάρτιο του 2020 και κατηγορούνται ως μέλη μιας φερόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης με το γενικό όνομα «Σύντροφοι και Συντρόφισσες», το οποίο στο παραπεμπτικό βούλευμα αναγνωρίζεται ότι «παραπέμπει πράγματι σε κοινή προσφώνηση», όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για τους δικαστές για να μην κρίνουν ότι είναι υπογραφή οργάνωσης. Σημειώνεται μάλιστα πως για την υπόθεση δεν προφυλακίστηκε κανείς, πράγμα ασυνήθιστο για κατηγορίες που εμπίπτουν στον τρομονόμο, καθώς τα στοιχεία δεν επαρκούσαν.

Παρά την πλήρως και για όλους απαλλακτική εισαγγελική πρόταση προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, η οποία διέγνωσε ότι «δεν υφίστανται επαρκείς ενδείξεις κατά των κατηγορουμένων ικανές να στηρίξουν δημόσια την σε βάρος τους κατηγορία για τις αποδοθείσες σε αυτούς πράξεις που αφορούσε η ποινική δίωξη», και οι τέσσερις παραπέμφθηκαν να δικαστούν για μόλις 3 από τις συνολικά 57 επιθέσεις του κατηγορητηρίου.

Οι δύο από αυτές αφορούν επεισόδια με αστυνομικούς των ΜΑΤ στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο και τον Μάιο του 2019 και η τρίτη αφορά την επίθεση στο Ιδρυμα Μητσοτάκη τον Ιανουάριο του 2020. Εξαιρετικά παράδοξο μάλιστα είναι το γεγονός ότι για τη μία εκ των τριών επιθέσεων υπάρχει ανάληψη ευθύνης με άλλη υπογραφή.