Δίκη δύο χρόνια μετά για τον θάνατο της οκτάχρονης Ολγας στο Κερατσίνι

Σε έναν μήνα κλείνουν ακριβώς δύο χρόνια από τον θάνατο της οκτάχρονης Ολγας στη σιδερόπορτα του εργοστασίου «Κυλινδρόμυλοι Κ. Σαραντόπουλος» στο Κερατσίνι. Ηταν απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου 2021, όταν το Ρομά κοριτσάκι ξεψύχησε μέσα σε λίγα λεπτά μπροστά στα μάτια των εργαζομένων, που δεν επέδειξαν τα στοιχειώδη ανθρώπινα ανακλαστικά να βοηθήσουν.

Το κορίτσι εξέπνευσε σε δημόσια θέα μέσα σε λίγα λεπτά, όμως για να το απεγκλωβίσουν και να μεταφερθεί το άψυχο σώμα του στο νοσοκομείο πέρασαν ώρες. Στο μεταξύ, είχαν περάσει εργαζόμενοι, είχαν συνειδητοποιήσει ότι το κορίτσι είναι νεκρό, είχαν ειδοποιήσει προϊσταμένους. Το απεγκλώβισαν αρκετή ώρα αργότερα και ενεργοποίησαν και πάλι την πόρτα, με αποτέλεσμα το νεκρό παιδικό κορμάκι να εγκλωβιστεί ξανά. Τελικά απεγκλωβίστηκε από πυροσβέστες λίγο μετά τις 9 το βράδυ.

Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται σε δίκη έπειτα από δύο χρόνια, αρκετούς μήνες καθυστερήσεων και παραμονής του φακέλου της υπόθεσης στο συρτάρι της Εισαγγελίας. Αλλά και πολλά πισωγυρίσματα, αφού όταν η δικογραφία έφτασε την πρώτη φορά στον εισαγγελέα Πρωτοδικών, επέστρεψε στην Αστυνομία για ελλιπή στοιχεία. Η βαρύτητα των διώξεων, όμως, που τελικά ασκήθηκαν είναι τουλάχιστον δυσανάλογη της φρικαλεότητας της υπόθεσης. Οι τέσσερις κατηγορούμενοι, που θα βρεθούν τον Απρίλιο στα δικαστήρια του Πειραιά, αντιμετωπίζουν κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: ο βασικός κατηγορούμενος, ο 46χρονος υπάλληλος του εργοστασίου που έκλεισε τη σιδερένια πόρτα, εγκλωβίζοντας το παιδί, είναι ο μόνος που αντιμετωπίζει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας. Αλλοι δύο, στελέχη της εταιρείας, κατηγορούνται για υπόθαλψη εγκληματία και ψευδή κατάθεση. Ο τέταρτος είναι ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, που κατηγορείται μόνο για ηθική αυτουργία σε υπόθαλψη.

Από την άρση των μεταξύ τους επικοινωνιών προκύπτει, σύμφωνα με πληροφορίες, πως το κρίσιμο διάστημα που το οκτάχρονο παιδί παρέμενε εγκλωβισμένο, οι κατηγορούμενοι επιχείρησαν να παρασιωπήσουν τον θάνατό του, ενώ και μέσα από ένορκες καταθέσεις προκύπτει ότι επιχείρησαν να καλύψουν τις ευθύνες για το περιστατικό. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, ο οποίος δεν βρισκόταν στην επιχείρηση, φέρεται να έδωσε εντολή να σταματήσει η παραγωγή και να απομακρυνθούν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρικές καταθέσεις, έφυγαν από τη μεταλλική συρόμενη πόρτα βλέποντας το παιδί πεσμένο στο έδαφος.

Πολλά ερωτήματα όμως προκύπτουν και από τις συνθήκες ασφαλείας που επικρατούσαν στο εργοστάσιο. Η οικογένεια της 8χρονης από την πρώτη στιγμή υποστηρίζει ότι το παιδί θα μπορούσε να ζει αν η σιδερένια πόρτα λειτουργούσε με τις απαιτούμενες δικλίδες ασφαλείας, κάτι που εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για το αν έχουν αποδοθεί οι πραγματικές ευθύνες στον εργοστασιάρχη.

Το ερώτημα που προκύπτει –και το οποίο θα απασχολήσει το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά– είναι αν ο εργοστασιάρχης πρέπει να δικαστεί μόνο για το πλημμέλημα της ηθικής αυτουργίας σε υπόθαλψη εγκληματία ή για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας. Αξίζει, μάλιστα, να αναφερθεί πως όταν ο αρμόδιος εισαγγελέας άσκησε την ποινική δίωξη, απέστειλε τον φάκελο στον εισαγγελέα Εφετών για να την εγκρίνει. Μια κίνηση που ουσιαστικά στερεί από τους δικηγόρους της οικογένειας τη δυνατότητα να προσφύγουν σε ανώτατο επίπεδο με αίτημα αναβάθμισης της δίωξης του κατηγορουμένου. Ο εισαγγελέας Εφετών ενέκρινε το σκεπτικό του εισαγγελέα Πρωτοδικών και πλέον το αίτημα μπορεί να τεθεί μόνο στο δικαστήριο.