Δημόσιο, και με τη βούλα, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας

Τo Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού είναι στενά συνδεδεμένο με την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και, συνεπώς, προστατεύεται ποινικά όπως κάθε άλλη υπηρεσία. Αυτό αποφάνθηκε, χθες, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση υπεξαγωγής των βιβλίων πρωτοκόλλου (2015-2017) και των πρακτικών του διοικητικού συμβουλίου, καθώς και το αδίκημα της διατάραξης λειτουργίας υπηρεσίας, με την κατάληψη των γραφείων του Ταμείου.

Το αδίκημα της διατάραξης λειτουργίας υπηρεσίας δεν είχε εκδικαστεί κατά το πρωτόδικο δικαστήριο, καθώς η πρόεδρος του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών είχε κρίνει ότι απαιτούνταν έγκληση (υπονοώντας έτσι ότι το Ταμείο δεν συνιστά δημόσια υπηρεσία) και είχε παύσει την ποινική δίωξη. Ομως, ο εισαγγελέας Παναγιώτης-Δαυίδ Τριανταφύλλου άσκησε έφεση κατά της απόφασης, σημειώνοντας ότι το Ταμείο Αλληλοβοήθειας «συνιστά δημόσια υπηρεσία».

Και ήρθε η χθεσινή απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου να κάνει δεκτά τα επιχειρήματα των συνηγόρων της υποστήριξης της κατηγορίας (Κ. Κοσμάτου, Χρ. Λαμπάκη, Γ. Σάρλη, Ν. Τριανταφυλλάκη) και να επικυρώσει τη λειτουργία του Ταμείου ως δημόσιας υπηρεσίας. Πρόκειται για πολύ κομβική απόφαση όχι μόνο για την παρούσα δίκη αλλά και για τη δίκη που αφορά αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα. Παράλληλα, η απόφαση αυτή εκθέτει την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η οποία πρόσφατα κλήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αν εξακολουθούν να ασκούν υπηρεσιακά καθήκοντα τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας που παραπέμπονται σε δίκη για εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, υπεξαίρεση από κοινού και κατ’ εξακολούθηση.

Κατά τη δικογραφία, στο όνομα 133 υπαλλήλων φαινόταν να έχουν χορηγηθεί εικονικά δάνεια, χωρίς όμως οι «δανειολήπτες» έστω να… το γνωρίζουν. Οι πλαστές αιτήσεις εισάγονταν προς έγκριση στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου και γίνονταν δεκτές με αντίστοιχη απόφαση των μελών του. Η ζημία σε βάρος του Δημοσίου από τα πλαστά δάνεια υπολογίζεται σε 282.500 ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», η σχετική εισήγηση της Υπηρεσίας του υπουργείου Πολιτισμού προς την υπουργό ήταν οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι να τεθούν σε δυνητική αργία. Ωστόσο, η εισήγηση αυτή συνάντησε την αντίθεση της κυρίας Μενδώνη, η οποία μάλιστα αρνήθηκε να την καταθέσει στη Βουλή(!), απαντώντας στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι «δεν συντρέχει αυτή τη στιγμή λόγος δημοσίου συμφέροντος για τη θέση των υπαλλήλων σε δυνητική αργία»...

Μετά την απόφαση του Πλημμελειοδικείου, εξακολουθεί η κυρία Μενδώνη να πιστεύει ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος;

Τα πλημμελήματα

Οι επί 16ετία πρόεδρος και διευθυντής του Ταμείου Αλληλοβοήθειας, Ιωάννης Τσακοπιάκος και Γιώργος Βλαντής αντίστοιχα, είναι κατηγορούμενοι και στις δύο δίκες. Χθες, η διαδικασία εξέτασης μαρτύρων κατηγορητηρίου άνοιξε με την κατάθεση της Ευανθίας Γιατρουδάκη, γενικής γραμματέως του Δ.Σ. του Ταμείου στη νέα διοίκηση. «Από τη στιγμή που αναλάβαμε, σκοπός μας ήταν η λειτουργία του Ταμείου με διαφάνεια», κατέθεσε η μάρτυρας και περιέγραψε τα προσκόμματα που αντιμετώπισαν από την παλιά διοίκηση, η οποία, όπως είπε, αρνούνταν να παραδώσει οικονομικά και διοικητικά στοιχεία και έφτασε στο σημείο να γίνει κατάληψη του χώρου από την Ομοσπονδία, με αίτημα να μην αντικατασταθεί ο διευθυντής Γ. Βλαντής, τον οποίο έπαυσε η τότε ηγεσία του υπουργείου, μετά τις συνεχείς αρνήσεις του να χορηγήσει έγγραφα στη νέα διοίκηση.

«Ο ίδιος ο κύριος Βλαντής παρουσίασε εξώδικο της ΠΟΕ-ΥΠΠΟ στα μέλη του Δ.Σ. να μη μας παραδοθεί κανένα έγγραφο», σημείωσε η κ. Γιατρουδάκη και εξήγησε ότι σκοπός της κατάληψης, πέραν της διατήρησης του κ. Βλαντή στη θέση του τοποτηρητή της προηγούμενης διοίκησης, ήταν και το να εξαφανιστούν ενοχοποιητικά στοιχεία. Αλλωστε, όταν η κατάληψη ολοκληρώθηκε, τα πρακτικά του Δ.Σ. και τα βιβλία πρωτοκόλλου είχαν κάνει φτερά. «Απευθυνθήκαμε στο υπουργείο και αναφέραμε ότι δεν μπορούσαμε, όχι να διοικήσουμε, αλλά ούτε να ξεκινήσουμε να λειτουργούμε χωρίς να γνωρίζουμε τι αποφάσεις είχαν ληφθεί από την προηγούμενη διοίκηση, φοβηθήκαμε ότι θα πάμε φυλακή», ανέφερε η μάρτυρας.

«Δεν ξέραμε καν πόσα παιδιά ήταν στον Παιδικό Σταθμό του Ταμείου, ούτε αν η μισθοδοσία κάθε εργαζομένου ανταποκρινόταν στα προσόντα του. Ζητούσαμε από τους εργαζομένους να συμπληρώσουν τους ελλιπείς φακέλους τους. Υπήρχε υπάλληλος που πληρωνόταν για πτυχίο που δεν είχε. Δεν βρήκαμε αιτήσεις για το κατασκηνωτικό επίδομα, αλλά μόνο παραστατικά, για τα οποία καλούμασταν να κάνουμε πληρωμές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, χωρίς να μπορούμε να ελέγξουμε αν ήταν πραγματικοί δικαιούχοι. Υπήρχε σύμβαση με εταιρεία σεκιούριτι που διέθετε τέσσερις υπαλλήλους της στον παιδικό σταθμό· τη διακόψαμε, γιατί ο μισθός των τεσσάρων υπαλλήλων ήταν 35.000 ευρώ ετησίως αλλά η σύμβαση ήταν για 85.000 ευρώ».

Η Ευανθία Γιατρουδάκη ανέδειξε και τις ευθύνες των Τσακοπιάκου-Βλαντή στην κατασπατάληση δημόσιου χρήματος. «Επί 16 χρόνια, ο Τσακοπιάκος ήταν πρόεδρος και ο Βλαντής διευθυντής. Ο Τσακοπιάκος ήταν και πρόεδρος της Ομοσπονδίας», είπε και εξήγησε το συμφέρον που είχαν οι κατηγορούμενοι για την υπεξαγωγή των εγγράφων. Οπως εξήγησε, τα πρωτόκολλα που χάθηκαν συνδέονται με την αδικαιολόγητη απουσία του Τσακοπιάκου από την υπηρεσία του για οκτώ μήνες, καθώς και με τη μη συμμόρφωσή του με την απόφαση του υπουργού, που έπαυε τη διάθεσή του στο Ταμείο και έπρεπε να γυρίσει και να αναλάβει καθήκοντα στην οργανική του θέση, δηλαδή με θέματα για τα οποία ελεγχόταν πειθαρχικά. Τα πρακτικά του Δ.Σ. συνδέονταν με την υπόθεση των πλαστών δανείων και βοηθημάτων.

Εξάλλου, υπήρχαν ανοιχτά ζητήματα από τον διαχειριστικό έλεγχο του ΓΛΚ για παράνομες δαπάνες εκατομμυρίων ευρώ, το οριστικό πόρισμα του οποίου οδήγησε σε ακόμα μία δίωξη για κακουργήματα. Η δικηγόρος του κ. Τσακοπιάκου αντέτεινε ότι δεν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, ωστόσο αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς έχουν ασκηθεί κακουργηματικές διώξεις (απιστία σε βάρος του Δημοσίου) για συνολικά 29 μέλη πρώην διοικήσεων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας.

Το τι συνέβαινε στο Ταμείο φαίνεται και από τη λίαν εμπεριστατωμένη έκθεση του ΓΛ, μετά τον έλεγχο που έκανε για την περίοδο 2005-2016, καταλήγοντας ότι σημαντικό μέρος των πόρων του, με τη διαχείριση των οποίων ήταν επιφορτισμένη η διοίκησή του, διασπαθίστηκαν σε σκοπούς αλλότριους των καταστατικών σκοπών του, κυρίως προς ενίσχυση των πόρων της Ομοσπονδίας και προς οικονομική διευκόλυνση αυτών ή για την πληρωμή υπεραπασχόλησης προσωπικού των γραφείων πολιτικών προσώπων του υπουργείου.