Ασφαλείς στο γήπεδο του χόκεϊ στο Ελληνικό

Το κλείσιμο του ματιού ενός δεκάχρονου πιτσιρικά από το Αφγανιστάν είναι αρκετό. Καταλαβαίνεις ότι οι εκατοντάδες πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν προχθές στο κτίριο του χόκεϊ στο Ελληνικό νιώθουν πλέον ασφαλείς.

Βρισκόμαστε στον χώρο των πρώην ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ο οποίος επελέγη από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής ως λύση ανάγκης, για να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση σε περίπου 500 ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους.

Στην είσοδο του κτιρίου ένα μικρό κορίτσι δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του προσπαθώντας να ισορροπήσει στα πατίνια που έχει μόλις αποκτήσει. Μέσα στο κτίριο ένα άλλο κορίτσι προσθέτει τη δική του ζωγραφιά στον πίνακα με τα παιδικά έργα τέχνης. Πιο πέρα, άλλα παιδικά χαμόγελα αγοριών που παίζουν μπάλα.

Επιλέγουν τη δική τους γωνιά

Την ίδια ώρα οι γονείς τους έχουν πιάσει σκούπες, φαράσια και σφουγγαρίστρες και μαζί με εθελοντές καθαρίζουν, υπό τον συντονισμό της Περιφέρειας Αττικής, τον κλειστό χώρο που για περίπου ένα μήνα θα λειτουργήσει ως προσωρινό κέντρο φιλοξενίας προσφύγων.

Ηδη κάθε οικογένεια έχει επιλέξει τη δική της γωνιά και με σεντόνια έχει φτιάξει το πρόχειρο κατάλυμά της.

Εκεί μανάδες φροντίζουν τα βρέφη τους ή παίζουν μαζί τους, ενώ στο πίσω μέρος του κτιρίου υπάρχει ο ελεύθερος χώρος του γηπέδου που προσφέρεται για να λειτουργεί ως μεγάλη αυλή και ως παιδότοπος.

Κάποια στιγμή φτάνει το φορτηγό της περιφέρειας γεμάτο τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, όπως οδοντόβουρτσες, τα οποία μεταφέρονται στις παλιές καντίνες του χόκεϊ. Αυτές τώρα έχουν ξαναποκτήσει ζωή, λειτουργώντας πλέον ως κουζίνες, μέσω των οποίων μοιράζονται οι μερίδες φαγητού στους πρόσφυγες.

Στις καντίνες έχει ήδη αποθηκευτεί πλήθος τροφίμων που ποικίλλουν: από κονσέρβες μέχρι βρεφικό γάλα.

Το μεσημέρι φτάνει και το βαν του ΠΑΜΕ, το οποίο επίσης μεταφέρει τρόφιμα και κουβέρτες ως ένδειξη αλληλεγγύης. Σημειώνεται ότι στους διαμένοντες προσφέρεται και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η λειτουργία του κτιρίου αυτού εντάσσεται στη γενικότερη αναζήτηση από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προσωρινών χώρων φιλοξενίας σε διαφορετικές περιοχές, που θα προσφέρουν ανακούφιση στους ανθρώπους οι οποίοι αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη αναζητώντας ειρηνικές συνθήκες διαβίωσης. O Σάλεμ το έκανε στα 16 του χρόνια.

«Το ταξίδι ήταν δύσκολο, αν και όχι τόσο για μας όσο για τις μανάδες μας, τις αδερφές μας, τις συζύγους μας», μας λέει και προσθέτει ότι θέλει να μεταβεί σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα όπου θα μπορέσει να σπουδάσει και να δουλέψει. Δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση για το ποια χώρα θα είναι αυτή, αρκεί να είναι μακριά από πολέμους.

Ο Αμιράλ, από την άλλη, θέλει να ζήσει στη Γερμανία. Εχει ακούσει ότι εκεί μπορείς να ζήσεις καλά. Αυτό που τον φοβίζει όμως, όπως μας λέει, είναι η ιδέα της απέλασης.

«Φύγαμε εξαιτίας του πολέμου» αναφέρει ο Μουσταφά. Είναι 20 ετών και έφυγε από το Αφγανιστάν, όπως και όλοι οι πρόσφυγες που βρίσκονται στο Ελληνικό.

«Το μόνο που θέλουμε είναι μια καλή ζωή. Σπουδές, δουλειά και ειρήνη», μας λέει.

Πέρα από το Ελληνικό, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», το υπουργείο έχει κρίνει ως κατάλληλο να φιλοξενήσει πρόσφυγες και έναν νέο χώρο στην περιοχή του Γαλατσίου.

Ο χώρος αυτός ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες του και σε άλλες οικογένειες.