Η ελληνική κυβέρνηση απέναντι σε ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο

Παγιδευμένη στις αντιφάσεις και τα τραγικά αδιέξοδα της ακροδεξιάς ανορθολογικής πολιτικής της στο προσφυγικό, η κυβέρνηση εξακολουθεί να επιμένει στην εφαρμογή ενός οιονεί πολεμικού δικαίου στα σύνορα, που βασίζεται στο αμφισβητούμενο διεθνώς επιχείρημα ότι συνιστά απόπειρα παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας και της Ε.Ε. η ενέργεια της Τουρκίας να μην εμποδίζει τη ροή προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα.

Με βάση αυτό το επιχείρημα, η κυβέρνηση επιμένει στην πρωτοφανή αναστολή της Σύμβασης της Γενεύης, με τρόπο που παραβιάζει κατάφωρα την ίδια τη Σύμβαση που δεν προβλέπει την αναστολή της ούτε σε καιρό πολέμου, αντιμετωπίζοντας πρόσφυγες και μετανάστες που ήρθαν στην Ελλάδα τον τελευταίο μήνα περίπου σαν αιχμαλώτους πολέμου.

Αυτή είναι η θέση που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση στην Ε.Ε., όπως την περιέγραψε με σαφήνεια ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Γιώργος Κουμουτσάκος στη συζήτηση στη Βουλή για τη νομοθετική επικύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που αναστέλλει τη Σύμβαση της Γενεύης, και όπως την επανέλαβε επιγραμματικά ο υπουργός Νότης Μηταράκης σε συνέντευξή του στο «Εθνος» της Κυριακής.

«Εάν πραγματικά η Αγκυρα επιθυμεί την εκτόνωση της κατάστασης, θα πρέπει με έργα και όχι με λόγια, να αποκατασταθεί σταθερά, όχι περιστασιακά, η προτεραία κατάσταση. Δηλαδή, όπως έχει τονίσει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τόσο δημόσια στο πρόσφατο ταξίδι του στο Βερολίνο και τη Βιέννη, όσο και στην επιστολή του -της 16ης Μαρτίου- προς την Καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, χρειάζεται να επιστρέψουν πίσω εκείνοι που οδηγήθηκαν κατόπιν σχεδίου στα σύνορα με την Ελλάδα και την Ευρώπη. Επιπλέον, μία πραγματική κίνηση οικοδόμησης εμπιστοσύνης θα ήταν να πάρει πίσω η Τουρκία εκείνους, περίπου 2.000, που με την ενθάρρυνσή της τελικά πέρασαν παράνομα τα σύνορά μας» σημείωσε ο κ. Μηταράκης.

Η πολιτική αυτή σε συνδυασμό με την πολιτική εγκλεισμού προσφύγων και μεταναστών σε συνθήκες υπερσυνωστισμού και χωρίς επαρκή μέσα προστασίας από τον κορονοϊό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις συστάσεις της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και του Ειδικού Εισηγητή του διεθνούς οργανισμού για τα Δικαιώματα των Μεταναστών, της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε., του προέδρου της Επιτροπής Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου και πολλών δεκάδων Ευρωβουλευτών, αλλά και της Εθνικής Επιιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ελλάδα, όπως και περισσότερων από 250 οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό σε όλη την Ευρώπη.

Αυτή η σύγκρουση της ελληνικής πολιτικής με τους πιο έγκυρους φορείς της διεθνούς κοινότητας και του διεθνούς δικαίου δεν φαίνεται να προβληματίζει την κυβέρνηση και τα φιλικά της μέσα. Αντιθέτως, ο κύριος Μηταράκης προβάρει σχεδόν καθημερινά νέα επιχειρήματα στην προσπάθειά του να χρησιμοποιήσει την πανδημία του κορονοϊού για να περάσει την ατζέντα της γενικευμένης κράτησης, των άμεσων απελάσεων και των παράνομων βίαιων επιχειρήσεων αποτροπής σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα.

Είναι απολύτως χαρακτηριστικό το απόσπασμα από τη συνέντευξη στο Εθνος της Κυριακής, το οποίο μάλιστα προτάχθηκε σε θέση προμετωπίδας στο σχετικό δελτίο τύπου του υπουργείου: «Η απαράδεκτη πολιτική σχεδιασμένης μαζικής εξώθησης μεταναστών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας θα μπορούσε να καταστήσει την Τουρκία υπόλογη, ακόμη και για πολιτική απόπειρα διασποράς της πανδημίας» επισήμανε ο κ. Μηταράκης.

Καμία σοβαρότητα

Πολλά θα μπορούσε να προσθέσει κανείς, αν δοκίμαζε να πάρει κατά γράμμα τη δήλωση, που στερείται εμφανώς κάθε σοβαρότητας. Θα μπορούσε δηλαδή, αν ήθελε κάποιος να τραβήξει στα άκρα τον ισχυρισμό, να πει ότι η Τουρκία πράγματι πέτυχε να διασπείρει την πανδημία την Ελλάδα, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να στείλει όλες τις δυνάμεις αναχαίτισης των προσφύγων και του κορονοϊού στα χερσαία και θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα και έτσι να καθυστερήσει να πάρει μέτρα εκεί όπου πραγματικά αποδείχτηκε ότι υπήρχε κίνδυνος, δηλ. στα σύνορα με την Ιταλία και στις πτήσεις από τους Αγιους Τόπους. Γιατί βέβαια αποδείχτηκε ότι κανένα κρούσμα κορονοϊού δεν υπήρξε στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που πέρασαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπως το έχει παραδεχτεί ρητά και επανειλημμένα ο κύριος Μηταράκης. Θα μιλούσε τότε κανείς για μεγαλειώδη μπλόφα της τουρκικής κυβέρνησης, στην οποία έπεσε μέσα η ελληνική. Αλλά αρκετά με παρόμοιες αστειότητες.

Θα ήταν αμελητέα υποσημείωση η δήλωση του υπουργού Μετανάστευσης αν δεν υπεισερχόταν στα χωράφια της εξωτερικής πολιτικής με τρόπο επιπόλαιο και επικίνδυνο. Γιατί είναι εμφανές ότι παρόμοιες δηλώσεις υπονομεύουν περαιτέρω τα εχέγγυα σοβαρότητας της χώρας μας διεθνώς.

Αν η Ελλάδα κατηγορεί την Τουρκία τη μια για απόπειρα παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας μέσω των προσφύγων και μεταναστών και την άλλη για απόπειρα διασποράς του κορονοϊού, κινδυνεύει να μην την πάρει κανείς στα σοβαρά στο απευκταίο ενδεχόμενο μιας πιο σοβαρής επιθετικής ενέργειας της γειτονικής χώρας, σύμφωνα με τον γνωστό μύθο του Αισώπου με τον βοσκό και το λύκο.

Αξίζει άραγε αυτό το κόστος η απόπειρα του κυρίου Μηταράκη να επαναπροσεταιριστεί τις ξενοφοβικές φωνές στο Αιγαίο για να περάσει τα σχέδια κατασκευής νέων Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά; Συμμερίζονται τη δήλωση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών και ο πρωθυπουργός;