«Ανήθικη η λογική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών»

Στις καταδικαστικές αποφάσεις που εκδίδουν τα ΜΜΕ και βουλευτές της Ν.Δ. αναφέρεται η προφυλακισμένη σύντροφος του Γεράσιμου Τσάκαλου με γράμμα της στην «Εφ.Συν.»

Η προφυλακισμένη σύντροφος του Γ. Τσάκαλου, μετά τη γενναία έκκληση που έκανε να σταματήσουν την απεργία πείνας οι κρατούμενοι, γιατί, πέρα από όλα τα άλλα, «το ηθικό βάρος της ζημίας που προκαλούν στον εαυτό τους είναι αβάσταχτο για εμένα και η ιδέα του θανάτου που πλανιέται πάνω από τη ζωή τους επισκιάζει κάθε μου σκέψη» («Εφ.Συν.» 4/4/2015), έστειλε χθες στην εφημερίδα μας το παρακάτω γράμμα με αφορμή τον πόλεμο που έχουν κηρύξει τα ΜΜΕ όχι μόνον εναντίον της αλλά και ενάντια στον εξανθρωπισμό των φυλακών και την προοπτική ενός δικαιότερου σωφρονιστικού συστήματος.

Τη στιγμή που όλοι παρακολουθήσαμε ένα άγριο μιντιακό λιντσάρισμα σε πρόσωπα, ακόμα και σε υπουργούς, με αφορμή κάποια μεμονωμένα μεν, θλιβερά δε επεισόδια, ίσως η φωνή της προφυλακισμένης φοιτήτριας ξυπνήσει τα όποια ανθρώπινα αντανακλαστικά υπάρχουν ακόμα στους ταγούς της ενημέρωσης και σε όσους κρίνουν συστηματικά με δύο μέτρα και δύο σταθμά επειδή έτσι... θέλουν. Α.Ψ.

Η επιστολή

Αποφάσισα να γράψω αυτό το δημόσιο γράμμα έπειτα από τον προβληματισμό που μου δημιούργησαν δηλώσεις βουλευτών της Ν.Δ. για την υπόθεσή μου και θέλοντας να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα. Βρίσκομαι κατηγορούμενη για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση», χωρίς να έχω την παραμικρή σχέση τόσο με την υπόθεση της απόπειρας απόδρασης όσο και με την ίδια τη ΣΠΦ.

Ακόμα και στο ίδιο το κατηγορητήριο δεν μου αποδίδεται καμία «τρομοκρατική πράξη» οποιουδήποτε είδους, πέρα από την αόριστη κατηγορία της συμμετοχής. Το μόνο «επιβαρυντικό στοιχείο» είναι ότι συνεχίζω να στέκομαι δίπλα στον σύντροφό μου στη ζωή και μέλος της ΣΠΦ Τσάκαλο Γεράσιμο. Τον στηρίζω προσωπικά και συναισθηματικά, ανεξάρτητα από την ποινική του κατάσταση. Αυτή η συναισθηματική στήριξη σε έναν άνθρωπο που είμαστε χρόνια μαζί είναι το «ενοχοποιητικό στοιχείο» και ας μην έχω κάνει ποτέ κάτι που σύμφωνα με τον νόμο να θεωρείται αδίκημα.

Οι δικαστές των ΜΜΕ προσπαθούν να παρέμβουν στη Δικαιοσύνη εκδίδοντας τις δικές τους καταδικαστικές αποφάσεις και δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα για την υπόθεσή μου. Εγώ πιστεύω ότι θα σταματήσει άμεσα η ταλαιπωρία που περνάω και ισχυρή ένδειξη για αυτό είναι η πρόταση αποφυλάκισης του εισαγγελέα Δημήτρη Ασπρογέρακα.

Παρέμβαση στη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσής μου γίνεται και με δηλώσεις που έκαναν δύο βουλευτές και πρώην υπουργοί της Ν.Δ. προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα κλίμα ενοχής μου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε μία διευκρινιστική τροπολογία που ξεκαθαρίζει, σε έναν αντικειμενικά απαρχαιωμένο ποινικό κώδικα, ότι η σχέση συγγένειας με κάποιο κατηγορούμενο δεν πρέπει από μόνη της να αρκεί για την προφυλάκιση του συγγενή.

Μια τροπολογία που δεν προσθέτει κάτι καινούργιο πέρα από το να συγκεκριμενοποιεί ελαφρυντικά που ήδη υπήρχαν στον ποινικό κώδικα και αφορούσαν σχέσεις συγγένειας. Μια διάταξη που θα αφορά διάφορες «κατηγορίες» ανθρώπων, ανεξάρτητα από υποθέσεις «τρομοκρατίας», που ταλαιπωρούνται εξαιτίας και μόνο της συγγενικής τους σχέσης με κάποιον κατηγορούμενο.

Τέλος, είναι μια διάταξη που αφορά το καθεστώς προφυλάκισης και δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη μετέπειτα απόφαση του δικαστηρίου, όπου εκεί θα μπορώ να έχω τον χρόνο να πω τις απόψεις μου και να υπερασπίσω την αλήθεια μου. Ανεξάρτητα από το τι είναι ο σύντροφός μου στα μάτια αυτού του συστήματος, είναι παράλογη η αντίληψη της «συλλογικής-συγγενικής» ευθύνης.

Ο κ. Αθανασίου, όμως, προφανώς για αντιπολιτευτικά συμφέροντα, έσπευσε να χαρακτηρίσει αυτή την τροπολογία «ντροπή» και ότι είναι προϊόν διαπραγμάτευσης με «τρομοκράτες». Με αυτό που είπε δημιουργείται ένα κενό και μια απορία. Εφόσον κρίνει έτσι μια αντικειμενική βελτιωτική τροπολογία, τότε γιατί τον Δεκέμβρη του 2014 και ενώ βρισκόταν ο αναρχικός Ν. Ρωμανός σε απεργία πείνας με ένα δίκαιο αίτημα, έκανε ακριβώς το ίδιο που κατηγορεί τώρα την κυβέρνηση; Γιατί η τροπολογία που πέρασε ο ίδιος προσωπικά τότε και που ικανοποίησε τον Ν. Ρωμανό και έλυσε ένα υπαρκτό ζήτημα δεν ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης με «τρομοκράτες» ενώ τώρα σε μια αντίστοιχη περίπτωση ξαφνικά είναι;

Ο πατέρας Αθανασίου

Βλέπω στελέχη της Ν.Δ. να καταστροφολογούν καθημερινά στα media αναφερόμενοι σε καταλήψεις δημόσιων κτιρίων που γίνονται σε όλη την Ελλάδα σε αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα των απεργών πείνας. Γιατί κανείς δεν τους υπενθυμίζει ότι τον Δεκέμβρη του 2014, με αφορμή πάλι την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού, οι καταλήψεις ήταν πολλαπλάσιες από σήμερα, όπως και η δυναμική των συγκρούσεων στον δρόμο; Τότε ο κ. Αθανασίου δεν ήταν υπουργός Δικαιοσύνης και ο κ. Κικίλιας υπουργός «Προστασίας» του Πολίτη; Τότε η Ν.Δ. δεν ήταν κυβέρνηση;

Αλλά να μπω και στην ουσία του ζητήματος και του σκεπτικού της τροπολογίας που θεωρείται «ντροπή» από τον πρώην υπουργό. Ο πιο στενός συγγενής του κ. Αθανασίου, ο πατέρας του Χριστόφορος Αθανασίου, ήταν ένας συνεργάτης των ναζιστών και αρχηγός της τοπικής οργάνωσης γερμανοτσολιάδων της λεγόμενης «Χ» στο νησί της Μυτιλήνης, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του αντάρτη Νίκου Θεοχάρη «Το αντάρτικο της Λέσβου».

Μιας οργάνωσης που βασάνιζε και σκότωνε αγωνιστές που πολεμούσαν τον στρατό του κατακτητή υπερασπιζόμενη τον φασισμό του Χίτλερ. Ετσι, αφού θεωρεί ότι στην περίπτωσή μου η συγγένεια και μόνο θεωρείται συν-ενοχή και πιστεύει στην οικογενειακή ευθύνη, τότε στην περίπτωσή του τι θεωρεί ότι πρέπει να γίνει; Είναι κάποιος ένοχος για τις επιλογές του συγγενή του και πρέπει να τιμωρηθεί για αυτές;

Ο γαμπρός του Αδωνη

Την ίδια απορία μού δημιούργησαν και οι δηλώσεις του κ. Γεωργιάδη που καταφέρθηκε εναντίον μου και ενάντια στη μητέρα του συντρόφου μου. Απορία γιατί όταν ο ίδιος παντρεύτηκε το 2009 τη γυναίκα του και ενώ ήταν βουλευτής, βρέθηκε στην εκκλησία και έβγαζε φωτογραφίες το ζευγάρι ο καταζητούμενος τότε από το FBI αδελφός της γυναίκας του. Ενας καταζητούμενος με διεθνές ένταλμα σύλληψης από το 2005 έβγαζε ανέμελες φωτογραφίες με τον κ. Γεωργιάδη και ενώ τόσο ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης όσο και η γυναίκα του γνώριζαν τη νομική κατάσταση του συγγενή τους.

Δηλαδή σε εκείνη την περίπτωση θα έπρεπε να συλληφθεί η γυναίκα του μαζί με τον ίδιο τον κ. Γεωργιάδη για υπόθαλψη εγκληματία ή η πολιτική ιδιότητά του σαν βουλευτή κόλλησε κάπου τη διαδικασία λόγω «βουλευτικής ασυλίας»;

Αυτή η λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών είναι ανήθικη. Το μένος κάποιων για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς κάνει την υπόθεσή μου να κρίνεται αρνητικά από δημοσιογράφους και πολιτικούς, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε νομική διαδικασία. Ξέρω ότι τα λεγόμενά μου δεν θα τύχουν ούτε κατά διάνοια της ίδιας προβολής με αυτά των κ. Αθανασίου και κ. Γεωργιάδη. Αλλά αυτό δεν θα με σταματήσει από το να συνεχίσω να εκφράζομαι και να λέω αυτά που πιστεύω. Ολο και πιο πολύς κόσμος ελπίζω ότι σιγά σιγά θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη χυδαία προπαγάνδα των media. Αλλά η φωνή μας πρέπει να συνεχίσει να ακούγεται.

Καλή δύναμη στους απεργούς πείνας και καλή ανάρρωση σε όσους σταμάτησαν.

Εύη Στατήρη,

κρατούμενη στις γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού