«Προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς
Strasbourg / Alsdorf (E-Mail: [email protected])
Βερολίνο, 8 Ιουνίου 2015
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αξιότιμε κύριε Σουλτς,
Ακούγεται από επίσημους κύκλους ότι «έχετε πάρει ανάποδες». Απαιτείτε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει τέλος στις «καθυστερήσεις και τα τεχνάσματα» καθώς και την «ιδεολογική ξεροκεφαλιά» και να «υποκύψει» επιτέλους στις απαιτήσεις των δανειστών. Ως Μάρτιν Σουλτς από την πόλη Würselen έχετε κάθε δικαίωμα να γίνεστε συμμέτοχος στην επίθεση κατά της Ελλάδας. Στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όμως πρέπει να διευκρινίσω το εξής, για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις: δεν μιλάτε εξ ονόματός μου!
Αυτού του είδους η ρητορική ανήκει σε μια εκστρατεία, στόχος της οποίας είναι να προετοιμάσει το «Grexit» και να ρίξει τις ευθύνες στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική ευθύνη για τον όλεθρο που θα ακολουθήσει θα αποδοθεί στη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, που είναι ανεπιθύμητη στις ευρωπαϊκές ελίτ. Γιατί άλλωστε την ευθύνη την έχει εκείνος που ενώ έχει χρέη επιτρέπει στον εαυτό του την πολυτέλεια μιας αριστερής κυβέρνησης.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα έπρεπε να εκπροσωπεί τους πολίτες, τους ψηφοφόρους και όχι τους πιστωτές. Τα επιχειρήματά του θα έπρεπε να είναι ορθολογικά και όχι φορτισμένα με προκαταλήψεις. Οι απαιτήσεις των πιστωτών εξ άλλου δημιουργήθηκαν σε μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες και ιδρύματα μέσω του κουρέματος του χρέους. Το χρέος εθνικοποιήθηκε για να διασφαλιστούν οι απαιτήσεις των γερμανικών και γαλλικών ιδιωτικών τραπεζών. Το χρέος ενός κυρίαρχου κράτους, ωστόσο, πρέπει να εξυπηρετηθεί, ώσπου οι ανήμποροι πολίτες να μετατραπούν σε «στυμμένες λεμονόκουπες», όπως είχε πει κάποτε και ο κομματικός σας φίλος, ο Βόβεραϊτ (ο επί σειρά ετών σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος του Βερολίνου).
Ως Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα έπρεπε να σας απασχολεί η γεφύρωση του ορατού πλέον ρήγματος που έχει προκαλέσει η κρίση χρέους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, αντί να χτυπάτε κάτω απ’ τη μέση την «αριστερή κυβέρνηση της Αθήνας» και κυρίως να λοιδορείτε τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη. […]
Για να γεφυρωθεί το χάσμα θα πρέπει αναμφίβολα οι πιστωτές να παραιτηθούν από τμήμα των απαιτήσεων τους […]. Το κόστος της ρύθμισης για μείωση του χρέους θα είναι σίγουρα μικρότερο από το χάος που θα προκαλούσε η χρεοκοπία στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις στην Ελλάδα, τη Μεσόγειο και όχι μόνο.
Οι κατηγορίες που εξαπολύετε μονομερώς προς την ελληνική κυβέρνηση προκαλούν διχασμό στην Ευρώπη. Αυτό που αποκρύπτεται είναι ότι ευθύνη για το χρέος δεν φέρουν μόνο οι Ελληνες ως αποκρύπτετε, αλλά μεταξύ άλλων και η Γαλλία, η Γερμανία και οι επιχειρηματικοί τους όμιλοι ως δανειστές.
Η λιτότητα που επιβάλλει στους Ελληνες η τρόικα, με άλλα λόγια οι «θεσμοί», παρέσυρε τη χώρα στη φτώχεια, αν όχι στην εξαθλίωση. Παρόλα αυτά απαιτείτε από τους Ελληνες να δεχτούν επιτέλους τη βοήθεια που «απλόχερα» προσφέρουν οι «θεσμοί», παρά τη λαϊκή εντολή, που προστάζει να δοθεί τέλος στην εξαθλίωση που προκάλεσαν στην Ελλάδα αυτοί ακριβώς οι «θεσμοί» της τρόικας.
Απαιτείτε από την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας να προδώσει τη λαϊκή εντολή, για να γίνει αισθητή στην Ευρώπη η ματαιότητα της προσπάθειας να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις για τη λιτότητα. Μήπως, κύριε Σουλτς, ακολουθείτε τη γραμμής της Θάτσερ – «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» – ακόμα κι αν μια τέτοια γραμμή οδηγεί στην κατάρρευση της παιδείας και της υγείας και καταστρέφει το μέλλον των νέων;
Δεν ξέρω τι νόημα έχει πλέον η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, αν οι επιταγές της λιτότητας είναι η μόνη διαθέσιμη εναλλακτική. […] Δεν είναι να απορεί κανείς με την αγανάκτηση των πολιτών για τα πολιτικά δρώμενα, που ολοένα αυξάνεται. Εξ άλλου δε χρειαζόμαστε πια εκλογές, αν η πιέσεις του κεφαλαίου για λιτότητα στην Ευρώπη μετρούν περισσότερο από τα συμφέροντα και την ευημερία των πολιτών. Αν είναι έτσι, τότε μπορούμε να εκχωρήσουμε στους «θεσμούς» την πλήρη εξουσία. Κι έτσι δε θα χρειαζόμαστε πια το Κοινοβούλιο και ακόμα λιγότερο τον πρόεδρό του.
Με ιδιαίτερη απογοήτευση,
Elmar Altvater»
•Ο Elmar Altvater ζει στο Βερολίνο. Είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την παγκόσμια οικονομία και οικολογία και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου της ακτιβιστικής οργάνωσης Attac Γερμανίας. Είναι σημαντική η συμβολή του στην εξέλιξη της μαρξιστικής οικονομικής θεωρίας και στη δημιουργία ενός συνδυασμού μαρξισμού και οικολογίας. Δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό ήδη από την αρχή της κρίσης στην Ελλάδα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας