Η Μόνικα Μαγιμούνα είναι φορέας του ιού του AIDS (HVI) εδώ και δέκα χρόνια. Θέλει να κάνει ένα ακόμη παιδί. Αλλά δεν μπορεί. Οταν το 2007 πήγε να γεννήσει τον τρίτο γιο της σε δημόσιο νοσοκομείο της πατρίδας της, της Ουγκάντας, της αφαίρεσαν τη μήτρα. Εν αγνοία της.
«Ο γιατρός με ρώτησε περιφρονητικά γιατί έμεινα έγκυος. Και άρχισε να μου λέει πως εμείς οι φορείς του AIDS τους εξοργίζουμε, γιατί ενώ ξέρουμε την κατάστασή μας συνεχίζουμε να τους ενοχλούμε και να γεννοβολούμε. Δεν μου είπαν ότι μου αφαίρεσαν τη μήτρα. Το ανακάλυψα όταν χρόνια μετά θέλησα να κάνω άλλο παιδί. Ηταν πολύ οδυνηρό. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν με ενημέρωσαν ούτε μου έδωσαν κάποια εξήγηση».
Η Μαγιμούνα είναι μία από τις γυναίκες των οποίων την καταναγκαστική στείρωση τεκμηρίωσε έρευνα της Διεθνούς Κοινότητας Γυναικών με HVI στην Ανατολική Αφρική (ICWEA), στο πλαίσιο εκστρατείας για τη βελτίωση των δικαιωμάτων των οροθετικών νέων στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία.
Η έρευνα κατέγραψε 72 περιστατικά καταναγκαστικής στείρωσης, που στην πλειονότητά τους έγιναν σε δημόσια νοσοκομεία στη διάρκεια τοκετού με καισαρική.
Οι γυναίκες δεν ενημερώθηκαν, δεν τους εξηγήθηκαν η διαδικασία και οι αναπότρεπτες συνέπειές της, δεν υπέγραψαν κάποιο έγγραφο συναίνεσης, ενώ πολλές παραπλανήθηκαν από τους γιατρούς με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.
Ψυχοκοινωνικό τραύμα
«Ολες τους πλήρωσαν ακριβό τίμημα, γιατί στις κοινωνίες τους η στειρότητα συνιστά ψυχοκοινωνικό τραύμα: πολλές εγκαταλείφθηκαν από τους συζύγους τους ή γνώρισαν τη βία επειδή δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, ενώ αρκετές απομονώθηκαν από την οικογένεια ή την κοινότητά τους» λέει η Λιλιάν Μγορέκο, διευθύντρια της ICWEA.
Οπως καταγγέλλει η ακτιβίστρια, η καταναγκαστική στείρωση αποτελεί μια πρακτική που στηρίζεται τόσο στην άγνοια όσο και σε οικονομικά κίνητρα που παρέχονται στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας στην Ουγκάντα.
«Αυτή η πρακτική έχει τη στήριξη κάποιων οργανώσεων. Λένε στους εργαζόμενους: φέρτε τις γυναίκες, στειρώστε τις και θα λάβετε χρήματα. Και οι εργαζόμενοι, οι μαίες, οι νοσοκόμοι, αρκετοί γιατροί, συχνά θεωρούν ότι κάνουν το σωστό –με το αζημίωτο–, λες και αγνοούν πως υπάρχουν σύγχρονες επιστημονικές θεραπείες οι οποίες επιτρέπουν στις οροθετικές να γεννήσουν παιδιά που δεν φέρουν τον ιό.
Σε κάθε περίπτωση είναι εκείνες που πρέπει να αποφασίσουν και η καταναγκαστική στείρωση, με οποιαδήποτε δικαιολογία κι αν γίνεται, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων τους».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας