Ποιος να το περίμενε πως ένα φεστιβάλ, που ξεκίνησε πριν από 47 χρόνια σε μια πόλη με ένα όνομα που παραπέμπει αμέσως σε καλλιτεχνικό είδος («Δράμα»), θα εξελισσόταν σε έναν από τους πιο σοβαρούς κινηματογραφικούς θεσμούς, και μάλιστα σε έναν τομέα που ακόμα δεν έχει λάβει την αξία που του πρέπει στην Ελλάδα, όπως είναι οι ταινίες μικρού μήκους; Προφανώς αναφερόμαστε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, που κλείνει φέτος τα 47 του χρόνια, έχοντας ξεκινήσει το 1978 σαν ένα παρακλάδι, κάπως πιο εναλλακτικό, του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (το οποίο ξεκίνησε ο Παύλος Ζάννας, ως «Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου» το 1960), το οποίο μετεξελίχθηκε σε «Διεθνές» επί Μελίνας Μερκούρη ως επικεφαλής στο υπουργείο Πολιτισμού τη δεκαετία του 1980 και πλέον φέρει όλες τις περγαμηνές ενός διεθνούς φεστιβάλ κύρους. Η σπουδαιότητά του είναι βέβαια πολύ μεγαλύτερη: ουσιαστικά η ιστορία της μικρού μήκους ταινίας στην Ελλάδα ταυτίζεται σχεδόν με το Φεστιβάλ Δράμας (λέμε «σχεδόν» γιατί η πρώτη ουσιαστική συνεισφορά στο είδος ήταν αυτή της σπουδαίας κινηματογραφίστριας Αλίντας Δημητρίου).
Η αλήθεια των παραπάνω λόγων φανερώνεται από το γεγονός πως φέτος οι υπεύθυνοι του Φεστιβάλ έλαβαν ρεκόρ συμμετοχής ταινιών: συνολικά περισσότερες από 4.000 ταινίες μικρού μήκους! Από αυτές έγινε μια επιλογή και εν τέλει κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης (2-8/9) θα δούμε:
● 27 ταινίες στο Εθνικό Διαγωνιστικό (ανάμεσά του και δύο ντοκιμαντέρ, τα «Pave Paradise» του Αλκαίου Σπύρου και «Ασκοπη Μετακίνηση» της Νικολέτας Λεούση).
● Στο Διεθνές Διαγωνιστικό συμμετέχουν τρεις ελληνικές ταινίες (και οι τρεις από γυναίκες σκηνοθέτιδες): «What Mary didn’t know» της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη, «Numb» της Δέσποινας Κούρτη, «Αυτό που ζητάμε από ένα άγαλμα είναι να μην κινείται» της Δάφνης Χαιρετάκη.
● Στο Εθνικό Σπουδαστικό, το οποίο (δικαίως!) είναι και το «καμάρι» του φεστιβάλ, καθώς από εκεί ξεπετάγονται όλα τα νέα ταλέντα, συμμετέχουν συνολικά 26 ταινίες.
● Στο Διεθνές Σπουδαστικό έχουμε δύο ελληνικές συμμετοχές: «Dracaena» των Σοφίας Πριοβόλου και Ιωάννη Παναγιωτίδη και «No future kids» της Ελένης Πουλοπούλου.
● Στο τμήμα Animation συμμετέχουν 8 ταινίες, όλες από την Ελλάδα.
● Στο τμήμα Short ’n’ Green έχουμε μία ελληνική συμμετοχή, η οποία ωστόσο συμμετέχει και στο Animation.
● Και στο τμήμα «Kiddo» συμμετέχουν ακόμα δύο ελληνικές ταινίες.
Ισως από τις σημαντικότερες και συγκινητικότερες στιγμές της φετινής διοργάνωσης θα είναι τα δύο μεγάλα αφιερώματα που θα γίνουν σε δύο πολύ ιδιαίτερους και ανατρεπτικούς σκηνοθέτες: τον Κωνσταντίνο Γιάνναρη και την αείμνηστη Φρίντα Λιάππα. «Με τον Κωνταντίνο πρωτοήρθα σε επαφή το 1989, όταν πρωτοείδα ταινία του» είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Γιάννης Σακαρίδης. «Το ότι σχεδόν κάθε χρόνο γίνεται ένα αφιέρωμα στο έργο του, καταδεικνύει και την αξία του. Ανατρεπτικός και ρηξικέλευθος, θα είναι παρών στο Φεστιβάλ, όπου θα προβληθούν τέσσερις, βραβευμένες όλες, μικρού μήκους ταινίες του, της δεκαετίας του ’90: τρεις ξένης παραγωγής (“Τρώες” του 1990, “Caught looking” του 1991 και “North of Vortex” του 1991) και η πρώτη του ελληνική ταινία, που είχε βραβευτεί στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, “Μια θέση στο ήλιο” του 1995».
Οσο για το αφιέρωμα στη Φρίντα Λιάππα, θα προβληθεί η ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια της ταινίας «Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις» (1977) καθώς και οι, υπό αποκατάσταση, ταινίες της «Απεταξάμην» (1980) και «Μετά 40 μέρες» (1972). Η αποκατάσταση πραγματοποιείται από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με τον Κυριάκο Αγγελάκο και το Φεστιβάλ Δράμας, με την υποστήριξη της Εταιρείας Κοινωνικού Εργου και Πολιτισμού. Ο σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος Κυριάκος Αγγελάκος ήταν παρών και στη συνέντευξη Τύπου και μίλησε για τη Φρίντα, ενώ την Ταινιοθήκη της Ελλάδος εκπροσώπησε η σκσηνοθέτις Βάλερι Κοντάκος, γενική γραμματέας της Ταινιοθήκης: «Δεν πρόκειται για ένα “μνημόσυνο” της Φρίντας» είπε ο Κυριάκος, που ήταν και σύντροφος ζωής της σπουδαίας αυτής γυναίκας. «Ουσιαστικά δίνουμε μία δεύτερη ευκαιρία στο δημιουργικό της έργο – αυτό κάνουμε. Σκοπός μας είναι όχι μόνο να ψηφιοποιηθούν όλες οι ταινίες της, αλλά να γίνει και η τεχνική τους αποκατάσταση, που είναι και το πλέον δύσκολο. Αυτό έχει ξεκινήσει και φαίνεται πως θα τα καταφέρουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια το έργο της Φρίντας επανέρχεται δυναμικά, καθώς εκτός από πηγή έμπνευσης, οι ταινίες της γίνονται διδακτορικά και μεταπτυχιακές εργασίες στα πανεπιστήμια. Και τώρα, στη Δράμα, θα ξαναδούμε κάποιες από τις ταινίες της, αποκατεστημένες. Θα τις δούμε εμείς και εκατοντάδες νέα παιδιά και φοιτητές!» είπε.
Ταυτόχρονα, θα γίνει αφιέρωμα στα 20 χρόνια της Σχολής Κινηματογράφου του ΑΠΘ, με επιλεγμένες σπουδαστικές ταινίες, αφιέρωμα στο προπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΑΠ για την κινηματογραφική γραφή (που λειτουργεί στη Δράμα εδώ και 3 εξάμηνα), με 21 ταινίες, αφιέρωμα σε ταινίες animation ΛΟΑΤΚΙ θεματικής, σε συνεργασία με το Animasyros (την επιλογή των ταινιών έκανε ο Κων/νος Γιάνναρης), προβολή των 12 ταινιών που δημιούργησαν οι συμμετέχοντες στο εργαστήρι κινηματογράφου του Φεστιβάλ Δράμας, που έτρεξε για 2η χρονιά φέτος υπό την επίβλεψη του Γιάννη Σακαρίδη, παρουσιάσεις βιβλίων, το προγράμματος Cinematherapy (που δεν είναι βέβαια «κινηματογραφοθεραπεία» ωστόσο συνεχίζει για 5η χρονιά στο Φεστιβάλ και συμφωνα με τα λεγόμενα της συντονίστριας Ντενίζ Νικολάκου είναι «το πιο πετυχημένο του Φεστιβάλ») και φυσικά, για 11η χρονιά, το Drama Pitching Lab και Pitching Forum.
«Το Φεστιβάλ είναι προϊόν συλλογικού οράματος και αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς» τόνισε ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Γιάννης Σακαρίδης και έχει δίκιο. Ενα Φεστιβάλ που όχι μόνο στηρίζει το σινεμά και αναδεικνύει τις νέες τάσεις (ενίοτε περισσότερο, ενίοτε λιγότερο) αλλά αποτελεί πλέον οργανικό στοιχείο της ταυτότητας της ίδιας της πόλης. Την οποία, ταυτόχρονα, έχει βάλει στον παγκόσμιο χάρτη ως κοιτίδα των ταινιών Μικρού Μήκους.
Αναλυτικά στοιχεία και πληροφορίες στο www.dramafilmfestival.gr
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας