Καλές ελληνικές ταινίες στο ραντάρ των Βερολινέζων

Το GFFB ενισχύεται οικονομικά από το υπουργείο Πολιτισμού και τελεί υπό την αιγίδα του, υποστηρίζεται από το υφυπουργείο Πολιτισμού Κύπρου, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, πολιτιστικούς φορείς της Γερμανίας, ενώ εκ των χορηγών επικοινωνίας είναι η «Εφ.Συν.».

Για τις ταινίες, το αφιέρωμα «Bλoody Screen», για το παρόν και το μέλλον του φεστιβάλ μάς μιλούν η διευθύντρια Σοφία Σταυριανίδου και τέσσερα από τα μέλη της δημιουργικής ομάδας.

Σοφία Σταυριανίδου, διευθύντρια του GFFB

«Από τα highlights της 9ης διοργάνωσης, σίγουρα είναι το “Bλοοdy Screen” με το old time classic “Το κακό” του Γιώργου Νούσια και το νέο φιλμ του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα “Minore”.

Μία άλλη ενότητα είναι το “Coming of Age”, με ταινίες για εφηβικό και νεανικό κοινό όπως το “Medium” της Χριστίνας Ιωακειμίδη, το “Mighty Afrin” του Αγγελου Ράλλη και οι Μικρού Μήκους Σπουδαστικές, υπέροχα ταινιάκια -μια συνεργασία με το Φεστιβάλ Δράμας- όπως το “Θερμοκήπιο” και “Η Παρέλαση”. Αλλά και η ενότητα LGBTQI+ με τη “Λεσβία” της Τζέλης Χατζηδημητρίου, το “ΑΚΟΕ/αμφί” του Σήφη Βαρδάκη και βέβαια την ταινία Λήξης, την queer κομεντί “Το Καλοκαίρι με την Κάρμεν” του Ζαχαρία Μαυροειδή.

»Το κοινό του Βερολίνου είναι εκπαιδευμένο, έτοιμο για νέες κινηματογραφικές εμπειρίες και ως εκ τούτου μας στηρίζει πολύ, δοκιμάζει νέα πράγματα, ψάχνει τα θέματα, διαβάζει τις συνόψεις, είναι ανήσυχο κοινό. Στα στατιστικά στοιχεία, χοντρικά, οι θεατές μας είναι Ελληνες του εξωτερικού στα 65% περίπου και το υπόλοιπο είναι Γερμανοί, Ισπανοί, Πολωνοί. Ακούς διάφορες γλώσσες μέσα στην αίθουσα. Αυτός είναι και ο λόγος που η επικοινωνία, τα Q&A, γίνονται αγγλικά ή γερμανικά, δεν γίνεται αλλιώς. Είναι ένα ξένο φεστιβάλ».

Στην ερώτηση «Ποιες είναι οι αντιδράσεις των Ελλήνων και Κύπριων κινηματογραφιστών, ηθοποιών όταν τους προσκαλείτε; Σας γνωρίζουν;», απαντά: «Γνωρίζουν όλοι το φεστιβάλ, έχει πολύ καλή φήμη ανάμεσα στους επαγγελματίες. Δίχως υπερβολή, ακούγονται τα καλύτερα και μετράει να επιλέξουμε την ταινία τους. Είμαστε ένα φεστιβάλ που έχει πρόγραμμα και προγραμματιστές, στηρίζεται σε αυτά, και τα κριτήρια επιλογής είναι η ποιότητα και το στίγμα του προγράμματος, ασυμβίβαστα.

Οι σκηνοθέτες το γνωρίζουν και χαίρονται όταν επιλέγονται τα φιλμ τους και για τον επιπλέον λόγο ότι εμπιστεύονται το είδος του φεστιβάλ που διοργανώνουμε. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν συμπεριφορά πως ό,τι δεν είναι Κάνες, Βερολίνο, Βενετία ή Λοκάρνο τους πέφτει μικρό ως φεστιβάλ, αλλά είναι λίγοι με αυτή τη νοοτροπία -που θεωρώ ότι πρέπει να εκλείψει, το συζητώ και με συναδέλφους από άλλα γερμανικά φεστιβάλ».

Σχετικά με το πιο δύσκολο κομμάτι της φετινής διοργάνωση και τις μελλοντικές προσδοκίες, μας λέει: «Σίγουρα με δυσκόλεψαν κάποιες αλλαγές προσώπων στην ομάδα, έπρεπε να ανασυντάξουμε και να επαναπροσδιορίσουμε τα καθήκοντα. Ο δικός μου ο ρόλος δεν είναι μόνο αυτός που φαίνεται προς τα έξω, αλλά η ομαλή και η αρμονική λειτουργία εσωτερικά των ανθρώπων, να υπάρχει στήριξη και αναγνώριση της δουλειάς των συνεργατών μας. Προσδοκία είναι το φεστιβάλ να μείνει σταθερό, να μεγαλώσει το κοινό του και να εγκαθιδρυθεί σαν κάτι πολύ θετικό στις συνειδήσεις των θεατών. Οσο για το χορηγικό κομμάτι, τα καταφέρνουμε (μας στηρίζει το υπουργείο Πολιτισμού) αλλά έχουμε περισσότερη ανάγκη για οικονομική υποστήριξη από την πόλη του Βερολίνου. Σε αυτό θα πέσει το βάρος στο εξής».

Σοφία Αθανασάκη, υπεύθυνη για τον κατάλογο, τις μεταφράσεις και παρουσιάσεις Q&A

«Η φετινή διοργάνωση έχει διφορούμενο χαρακτήρα. Αφενός, τιμά το ελληνικό horror, είδος με φανατικούς θεατές που αγγίζει τα όρια του καλτ. Αφετέρου, μέσα από το moto - λογοπαίγνιο “We choose the bloody BIG screen”, περνά το μήνυμα ότι το φεστιβάλ –κι εμείς κατ’ επέκταση– επιλέγουμε τη μεγάλη οθόνη, τον κινηματογράφο, που μαστίζεται τα τελευταία χρόνια. Η 9η διοργάνωση έχει φρέσκια ματιά, νέα άτομα στην ομάδα που συμπληρώνουν εξαιρετικά τα παλαιότερα μέλη, είμαστε ενωμένοι και, ειλικρινά, θα δώσουμε ακόμα μια φορά τον καλύτερό μας εαυτό, ώστε να μεταφέρουμε στο κοινό του Βερολίνου μερικά από τα καλύτερα δείγματα του ελληνικού και κυπριακού σινεμά των τελευταίων δύο ετών».

Στην ερώτηση πώς ξεκίνησε η συνεργασία της με το φεστιβάλ και ποιο είναι το δυσκολότερο κομμάτι στο δικό της έργο, απαντά. «Αρχισα να συνεργάζομαι το 2016, όταν ο Αστέρης Κούτουλας μου πρότεινε να μπω στην ομάδα των μεταφραστών. Εκτοτε, έχω λείψει μόνο δύο χρονιές λόγω σπουδών (το 2018 και το 2019). Ως δυσκολότερο κομμάτι, θεωρώ την πρόκληση των πολλών διαφορετικών “ρόλων” που καλείται όλη η ομάδα να φέρει εις πέρας τις ημέρες της διοργάνωσης: την υποδοχή του κοινού, τις προβολές, τα Q&A, τα event, τα εισιτήρια κ.ά. Πίσω από όλα αυτά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι φροντίζουμε για την ομαλή διεξαγωγή του φεστιβάλ και τη δημιουργία μιας υπέροχης εμπειρίας για τους παρευρισκομένους».

Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης, υπεύθυνος προγράμματος ταινιών μικρού μήκους

«Το πρόγραμμα των ταινιών μικρού μήκους είναι πολυδιάστατο και αναδεικνύει τόσο τις πολλές θεματικές που η σύγχρονη παραγωγή δείχνει να έχει στρέψει το ενδιαφέρον της, όσο και τις διαφορετικές κινηματογραφικές τάσεις. Ειδική μνεία το ξεχωριστό τμήμα με τις σπουδαστικές ταινίες μικρού μήκους το επίπεδο των οποίων κάθε χρόνο ανεβαίνει και μας εκπλήσσει ευχάριστα.

»Για τα highlights, είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσουμε κάποιες ταινίες από τις μικρού μήκους. Αν έπρεπε, αυτό θα ήταν το ειδικό τμήμα με τις σπουδαστικές. Τα τελευταία χρόνια τραβούν το ενδιαφέρον του κοινού και, όπως είπαμε, κάθε χρόνο ανακαλύπτουμε ενδιαφέρουσες ματιές και έργα που χαρακτηρίζονται από ειλικρίνεια και φρεσκάδα. Επίσης να μη χάσει το κοινό την ευκαιρία να δει την εκπληκτική Δήμητρα Βλαγκοπούλου εκτός από το “Animal” και στη μικρού μήκους “Αερολίν”».

Ελενα Αθανασιάδου, υπεύθυνη διαγωνιστικού προγράμματος ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ και αφιερωμάτων

«Το κοινό του φεστιβάλ είναι πολύ δυναμικό. Εχουμε δημιουργήσει μια σταθερή σχέση εδώ και 9 χρόνια και αυτό μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε με τις επιλογές μας χωρίς συμβιβασμούς. Κάθε χρόνο παρουσιάζουμε μια επιλογή ταινιών από την Ελλάδα που αναδεικνύει το ταλέντο που υπάρχει στο ελληνικό σινεμά. Οι περισσότερες από τις ταινίες είναι γερμανικές πρεμιέρες και μια ευκαιρία για το κοινό του Βερολίνου να παρακολουθήσει το ελληνικό σινεμά και να δημιουργήσουμε την προσμονή για το επόμενο φεστιβάλ. Είναι κομβικής σημασίας για εμάς, το κοινό να παρακολουθεί τις ταινίες στη μεγάλη οθόνη. Αυτό τονίζουμε με το αφιέρωμα “Bλoody Screen” και το μότο μας “We choose the bloody BIG screen” που παίζει με τη λέξη bloody (διαολεμένος, αιματηρός). Συνδυάζουμε την ταινία έναρξης – “Φόνισσα” – το εξαιρετικό “Minore” (που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ) και “Το Κακό” –ταινία σταθμός για το είδος στην Ελλάδα. Στόχος μας είναι να παρουσιάζουμε πάντα ό,τι διαφορετικό έρχεται από την Ελλάδα.

»Τα φετινά highlights βρίσκονται στο διαγωνιστικό τμήμα των ντοκιμαντέρ. Το “ΑΚΟΕ-Αμφί”, μια ιστορική αναδρομή για τα LGTBQ+ δικαιώματα, η “Λεσβία” που παρουσιάζει την ιστορία της Ερεσού, το “Πένθος” που επικεντρώνεται σε 3 ιστορίες ανθρώπινων δικαιωμάτων που συντάραξαν την Ελλάδα, το “Mighty Afrin” που μέσα από την ιστορία ενός κοριτσιού καταπιάνεται με την κλιματική αλλαγή, “Στον ουρανό τού τίποτα με ελάχιστα”, το οποίο περιγράφει με τρυφερότητα την τρίτη ηλικία και το “Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία” το οποίο φέρνει στο προσκήνιο τα νεανικά χρόνια της Μαρίας Κάλλας».

Αλκηστη Καφετζή, υπεύθυνη film traffic και σκηνοθέτρια

«Ως υπεύθυνη του film traffic φροντίζω οι ταινίες να φτάσουν στην ώρα τους στα χέρια του τεχνικού προβολής, να γίνει ο έλεγχος και να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε τη σωστή βερσιόν με τους σωστούς υπότιτλους. Και φυσικά αν υπάρξει το οποιοδήποτε πρόβλημα πρέπει να βρεθεί λύση εγκαίρως ώστε να είμαστε έτοιμοι για την προβολή. Είναι όντως πολύ σημαντικό κομμάτι που απαιτεί οργάνωση και συνέπεια. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια μεγάλη δυσκολία και σε αυτό φυσικά παίζει ρόλο η συνεργασία που έχουμε μεταξύ μας ως ομάδα, καθώς και η συνεχής υποστήριξη της διευθύντριας του φεστιβάλ, της Σοφίας Σταυριανίδου, η οποία όποτε χρειάζεται ή προκύπτει το οποιοδήποτε ζήτημα είναι πάντα παρούσα.

Το φεστιβάλ χαρακτηρίζουν σίγουρα η συμπερίληψη, η ποικιλομορφία, η κοινωνική ευαισθητοποίηση, όπως φαίνεται και από το πρόγραμμα κάθε χρόνο. Και φυσικά η ζεστασιά, η οποία μπορεί και υπάρχει επειδή είμαστε μια μικρή ομάδα που αγαπάμε το σινεμά και αυτό το φεστιβάλ. Πάνω απ’ όλα είμαστε εκεί επειδή το θέλουμε και όχι επειδή πρέπει».

Στην ερώτηση αν αντλεί προσωπική έμπνευση από το φεστιβάλ καθώς είναι σκηνοθέτρια και πώς προέκυψε η ιδέα για το ντοκιμαντέρ της «ΕΜΠΡΟΣ: Ενα ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο», το οποίο συμμετείχε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη, μας απαντά. «Σίγουρα η επαφή με ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ είναι πάντα πηγή έμπνευσης. Την ιδέα για το “Εμπρός” την είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήδη από το 2019. Η απόφαση για να το ξεκινήσω ήρθε όταν είδα τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησαν να κλείσουν την κατάληψη τον Μάιο του 2021, σε συνδυασμό φυσικά με όλη την πολιτικοκοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα. Ηταν μια περίοδος πολύ άσχημη, είχαν προηγηθεί ήδη πολλά περιστατικά κρατικής και αστυνομικής βίας. Οταν είδα τι συνέβη εκείνες τις ημέρες στο “Εμπρός” και πόσο μαζική και συγκινητική ήταν η στήριξη του κόσμου, ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για το ντοκιμαντέρ».

Πληροφορίες: Στο 9ο The Greek Film Festival in Berlin θα προβληθούν τριάντα ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους, εκ των οποίων αρκετές κάνουν διεθνή πρεμιέρα, γερμανική ή προβάλλονται πρώτη φορά στο Βερολίνο. Στις ειδικές προβολές θα προβληθούν το «Πολύδροσο» του The Boy –κατά κόσμον Αλέξανδρου Βούλγαρη– και η ταινία «Inside» του Βασίλη Κατσούπη με πρωταγωνιστή τον Γουίλεμ Νταφόε, ενώ ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Αστέρης Κούτουλας θα δώσει το masterclass «Liquid Staging - Bigger Than the Big Screen», με στόχο να γνωρίσει το κοινό το Liquid Staging (ρευστή σκηνογραφία).