Το 71ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξήχθη... σιωπηλά, εντός των θυρών, online, για επαγγελματίες μόνο. Η Berlinale περιμένει το καλοκαίρι για να επαναλάβει, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τη διοργάνωση στο Βερολίνο, διά ζώσης, σε αίθουσες και υπαίθριους χώρους.
Σ’ αυτήν, ωστόσο, την παράξενη Berlinale, η κριτική επιτροπή απένειμε χθες τα βραβεία της. Με τη Χρυσή Αρκτο τίμησαν το «Bad Luck Banging or Loony Porn» του Ρουμάνου Ράντου Ζούντε και τον καυστικό σχολιασμό του για τον δικό μας κόσμο. Διακρίθηκαν, ακόμα, το ανθρωποκεντρικό, ιδιοσυγκρασιακό «παραμύθι» «Wheel of Fortune and Fantasy» του Ιάπωνα Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, αλλά και το αφοπλιστικό, αιχμηρό ντοκιμαντέρ της Γερμανίδας Μαρία Σμετ «Mr. Bachmann and His Class».
Βλέποντας για το πενθήμερο της Berlinale το φετινό της πρόγραμμα, αυτές είναι οι πέντε ακόμα ταινίες που αγαπήσαμε και θα περιμένουμε να έρθουν στις ελληνικές αίθουσες:
■ «Memory Box» των Τζοάνα Χατζηθωμά και Χαλίλ Ζορέζ (Γαλλία, Λίβανος, Καναδάς, Κατάρ).
Η Μάγια ζει στο Μόντρεαλ, ανύπαντρη μητέρα, μαζί με τη μαμά της και την έφηβη κόρη της. Την παραμονή των Χριστουγέννων θα λάβει ένα δέμα, όλα τα μεμέντο, τα ημερολόγια, φωτογραφίες και κασέτες που έστελνε στην καλύτερή της φίλη στη Βηρυτό του ’80. Ιστορία ενηλικίωσης, πένθος για μια χωρίς νόημα απώλεια, μια ταινία γεμάτη αγάπη, βασισμένη και στη ζωή της Τζοάνα Χατζηθωμά, αυτό το «Κουτί Αναμνήσεων», χωρίς μελόδραμα ή υπερβολή, είναι μια τρυφερή υπενθύμιση ότι πατρίδα όλων είναι η μνήμη.
■ «What Do We See When We Look at the Sky?» του Αλεξάντρ Κομπερίτζε (Γερμανία, Γεωργία).
Ο Γκιόργκι και η Λίζα γνωρίζονται τυχαία στην αυλή του σχολείου. Οταν λίγο αργότερα η τύχη θα τους φέρει και πάλι κοντά, θα κανονίσουν ένα ραντεβού, σκόπιμο αυτή τη φορά. Μόνο που κι οι δυο τους θα πέσουν θύματα μιας κατάρας που θα τους αλλάξει την όψη – κι έτσι, όταν βρεθούν στο ραντεβού, δεν θ’ αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον. Αστικό παραμύθι, λυρικό ποίημα και σύγχρονο ρομάντζο, η ταινία του Γεωργιανού Κομπερίτζε δίνει μια νέα, γάργαρη, ανάλαφρη διάσταση στην ερωτική σχέση και τον σημερινό κόσμο.
■ «Petite Maman» της Σελίν Σιαμά (Γαλλία).
Η οκτάχρονη Νελί έχει μόλις χάσει τη γιαγιά της - δεν πρόλαβε να της πει κι ένα καλό αντίο. Μαζί με τη μαμά της, Μαριόν, και τον μπαμπά της, πηγαίνουν στο σπίτι της γιαγιάς, μέσα στο ονειρικό δάσος, για να το αδειάσουν και να το κλείσουν. Τη δεύτερη κιόλας μέρα η Μαριόν θα φύγει. Η Νελί, ανακαλύπτοντας το σπίτι, παίζοντας στο δάσος, θα κάνει μια καινούργια φίλη: είναι κι αυτή οκτώ χρόνων και τη λένε Μαριόν.
Μόλις δύο χρόνια μετά το «Πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται», η Σελίν Σιαμά επιστρέφει με μια ταινία που, μαζί, ταιριάζει και όχι στην ώς τώρα καριέρα της. Μια απλή, σύντομη, μόλις 70 λεπτών, ταινία για τον θάνατο και τη ζωή, για το πώς τα δύο γίνονται ένα σε κάθε νέο άνθρωπο και το πώς αν ακούς αυτούς που αγαπάς, θα τους θυμάσαι για πάντα.
■ «Ballad of a White Cow» των Μπεχτάς Αναΐσα και Μαριάμ Μογκαντάμ (Ιράν, Γαλλία).
Η Μίνα, μόνη μετά την εκτέλεση του καταδικασμένου σε θάνατο συζύγου της, υπεύθυνη για την κωφή κόρη της, βρίσκεται απειλούμενη από την οικογένεια του άντρα της αλλά κι από την κοινωνία που θεωρεί τις χήρες ανάξιες υπάρξεις. Οταν η Μίνα μάθει ότι ο άντρας της καταδικάστηκε άδικα, θα διεκδικήσει δικαίωση.
Από τα ωραιότερα πρόσφατα δείγματα του σινεμά του Ιράν, μια ατρόμητη ταινία που καταδεικνύει, εμπνευσμένα και κλειστοφοβικά, ένα εθνικό σύστημα διαφθοράς και τους ανθρώπους που, μάταια, μέσα σ’ αυτό αναζητούν εξιλέωση.
■ «Introduction» του Χονγκ Σανγκ-σου (Νότια Κορέα).
Η μητέρα του Γιουνγκό θα του συστήσει έναν διάσημο ηθοποιό, ελπίζοντας ότι εκείνος θα εμπνεύσει στον γιο της να ακολουθήσει σπουδές στην υποκριτική ή, τέλος πάντων, να βρει ένα στόχο στη ζωή του. Η Τζουόν, η κοπέλα του Γιουνγκό, είναι στο Βερολίνο για να σπουδάσει. Η μητέρα της θα της συστήσει μια όμορφη, πετυχημένη καλλιτέχνιδα, ελπίζοντας ότι εκείνη θα τη βοηθήσει να βρει την αυτοπεποίθηση που της λείπει και να ξεχάσει τον Γιουνγκό. Μια λεπτεπίλεπτη ταινία από τον Νοτιοκορεάτη δημιουργό, που μόλις πέρσι τιμήθηκε στην Berlinale με την Αρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας