Αν οι γιορτές φέρνουν πάντα μια συναισθηματική φόρτιση, μια... εντατική επιθυμία να πάνε όλα καλά, η φετινή χρονιά ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Μετά από δέκα ζοφερούς μήνες, ακόμα ζώντας με περιορισμούς, επενδύουμε στα Χριστούγεννα κάθε προσδοκία χαράς, ζεστασιάς, περιστασιακής ξεγνοιασιάς.
Σπίτι, λοιπόν, με λίγους και καλούς, στον καναπέ με κουβερτάκι ή φορώντας τα καλά μας (ποιος θα μας εμποδίσει;), διαλέγουμε μια δεκάδα ταινιών παραμυθένιων, από κλασικά παραμύθια μέχρι φιλμ που μας λούζουν με την υπερβατική διάθεσή τους, για να μας βοηθήσουν να γλυκαθούμε και να ζεσταθούμε αυτά τα παράξενα Χριστούγεννα του 2020.
◢ «A Charlie Brown Christmas», Μπιλ Μελέντεζ, 1965. Η παρέα των Peanuts, η «οικογένεια» του Τσαρλς Σουλτς, περνά τις γιορτές με το μπρίο, τον κυνισμό και το γέλιο που μόνο εκείνη μπορεί να μεταδώσει. Ο Τσάρλι Μπράουν αποκηρύσσει την εμπορική εκμετάλλευση των ημερών κι αναζητά το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων – φυσικά, μάταια!
◢ «Νάνι ΜακΦι: η μαγική νταντά», Κερκ Τζόουνς, 2005. Ο κύριος Μπράουν του Κόλιν Φερθ, χήρος, προσπαθεί να κουμαντάρει τα επτά ατίθασα παιδιά του. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς τη βοήθεια (και τα μαγικά χαρίσματα) της Νάνι ΜακΦι που αποφασίζει να βάλει τάξη στο χάος (και να δώσει ορμή στον έρωτα, ταυτοχρόνως!). Το μαγικό ατού της ταινίας δεν είναι άλλο από το μπρίο και τη μεταμόρφωση της Εμα Τόμσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
◢ «Οι ομπρέλες του Χερβούργου», Ζακ Ντεμί, 1964. Ενας μεγάλος έρωτας, μια μεγάλη απόφαση ζωής, η ιστορία της Ζενεβιέβ και του Γκι, μόνο τραγουδιστά, μέσα στην απίθανης ομορφιάς φαντασμαγορία του Ζακ Ντεμί και με την Κατρίν Ντενέβ ωραιότερη παρά ποτέ. Χιονισμένο φινάλε, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
◢ «Στη Χώρα των Μαγικών Πλασμάτων», Σπάικ Τζόνζι, 2009. Ο Μαξ, ένα μικρό αγόρι με μεγάλη φαντασία κι ακόμα μεγαλύτερα παράπονα από την οικογένειά του, το σκάει από το σπίτι και φτάνει σ’ ένα νησί που κατοικείται από μαγικά πλάσματα. Εκείνα, αντί να τον φάνε, αποφασίζουν να τον αγαπήσουν. Επειδή «η ευτυχία δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να είσαι ευτυχισμένος».
◢ «Μια υπέροχη ζωή», Φρανκ Κάπρα, 1946. Ενας άγγελος κατεβαίνει στη Γη για να θυμίσει στον απεγνωσμένο Τζορτζ (Τζέιμς Στιούαρτ) ότι η ζωή αξίζει να τη ζήσεις. Η πιο αγνά ανθρωπιστική, ελπιδοφόρα και μεγαλόκαρδη ταινία του κλασικού αμερικανικού σινεμά. Η πιο κλισέ χριστουγεννιάτικη ταινία, που μας κάνει να αγαπάμε τα κλισέ.
◢ «The Muppet Christmas Carol», Μπράιαν Χένσον, 1992. Ο Κέρμιτ, η Μις Πίγκι, ο Γκόνζο κι όλη η παρέα του Muppet Show αφηγούνται τη δική τους εκδοχή της «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας» του Τσαρλς Ντίκενς, με τη βοήθεια του Μάικλ Κέιν.
◢ «Ο Ψαλιδοχέρης», Τιμ Μπέρτον, 1990. Ο τρελοεπιστήμονας δημιουργός του Εντουαρντ πεθαίνει πριν ολοκληρώσει το κατασκεύασμά του – κι έτσι το αγόρι μένει με ψαλίδια αντί για χέρια. Οταν η καλοκάγαθη Μπεθ τον πάρει μαζί της στο περιποιημένο προάστιο όπου ζει, η οικογένειά της και όλοι οι γείτονες θα αναγκαστούν να αγαπήσουν το τέρας που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Τζόνι Ντεπ και Γουαϊνόνα Ράιντερ σ’ ένα από τα ομορφότερα και πιο... κοφτερά ρομάντζα του σινεμά.
◢ «Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης», Χένρι Σέλικ, 1993. Ο Τζακ, ο Βασιλιάς του Χαλογουίν, αποφασίζει να φέρει στην πόλη του και τα Χριστούγεννα! Η πιο ρομαντική, σκοτεινή ιστορία αγάπης, γραμμένη από τον Τιμ Μπέρτον, εξαφανίζει τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό, το φως και το σκοτάδι.
◢ «Το θαύμα της 34ης οδού», Τζορτζ Σίτον, 1947. Οταν ένας ηλικιωμένος άνδρας ισχυρίζεται ότι είναι, πραγματικά, ο Αγιος Βασίλης, κλείνεται σε άσυλο. Ο Τζον, νεαρός δικηγόρος, αποφασίζει να τον υπερασπιστεί και να αποδείξει ότι ο Αγιος Βασίλης λέει την αλήθεια. Επειδή όταν αγαπάς, πιστεύεις.
◢ «Μικρές Κυρίες». Από τη δυναμική Τζο ώς τη φιλάσθενη Εϊμι, προσπαθούν, με τη βοήθεια της μητέρας τους, να επιβιώσουν και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους στην Αμερική, λίγο μετά τον εμφύλιο. «Τα βάρη μας είναι εδώ, ο δρόμος μας ανοίγεται μπροστά μας και η επιθυμία για καλοσύνη κι ευτυχία είναι ο οδηγός μας». Το αξεπέραστο μυθιστόρημα της Λουίζα Μέι Αλκοτ έχει διασκευαστεί πολλές φορές και για το σινεμά και για την τηλεόραση. Αν η εκδοχή του Τζορτζ Κιούκορ του 1934, με την Κάθριν Χέπμπορν στον ρόλο της Τζο, σας πέφτει... μακρινή, επιλέξτε αυτήν της Γκίλιαν Αρμστρονγκ του 1994 (με Σούζαν Σαράντον, Γουαϊνόνα Ράιντερ και Κίρστεν Ντανστ, ή αυτήν του 2019, της Γκρέτα Γκέργουιγκ, με πρωταγωνίστρια τη Σέρσα Ρόναν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας