Ο Ιρανός Τζαφάρ Παναχί ήταν ο μεγάλος νικητής κι ο μεγάλος απών στην τελετή λήξης του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Βρίσκεται στην Τεχεράνη, όπου δεν του επιτρέπεται ούτε να γυρίζει ταινίες ούτε και να βγει από τη χώρα. Ομως ο Παναχί έκανε (ξανά) το σινεμά του, το «Taxi», μια περιήγηση, τρυφερή, πολιτική και με χιούμορ στο σημερινό Ιράν και τιμήθηκε με τη Χρυσή Αρκτο. Οχι οπωσδήποτε για την ίδια την ταινία -υπήρχαν πολύ πιο άξιοι διαγωνιζόμενοι στο τμήμα- αλλά για τη δυνατή του πολιτική, ανεξάρτητη, πεισματικά ελεύθερη φωνή.
Αυτό ήταν και το νόημα της βράβευσής του, όπως συνόψισε η κριτική επιτροπή: «Πολλές φορές το σπουδαίο σινεμά γεννιέται μέσα από τους περιορισμούς του. Ο Τζαφάρ Παναχί, περιορισμένος, έφτιαξε ένα ερωτικό γράμμα προς το σινεμά γιατί, αντί να εκφράσει οργή και αγανάκτηση για όλα αυτά που του συμβαίνουν, εξέφρασε μόνο αγάπη». Η συγκίνηση για την επιλογή του έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν το βραβείο σηκώθηκε να παραλάβει η 8χρονη ανιψιά τού Παναχί, που πρωταγωνιστεί και σε μία από τις ιστορίες του σπονδυλωτού «Taxi», αλλά δεν μπόρεσε να μιλήσει γιατί έβαλε τα κλάματα και στράφηκε στην επιτροπή για μια αγκαλιά.
Πέρα από το «Taxi», η κριτική επιτροπή της φετινής Μπερλινάλε, με πρόεδρο τον Νεοϋορκέζο σκηνοθέτη Ντάρεν Αρονόφσκι, μοίρασε τα βραβεία της επισημαίνοντας τις αρετές πολλών ταινιών, χωρίς να ξεχωρίζει ξεκάθαρα και δυνατά μία από αυτές. Από το πολυαγαπημένο του φεστιβάλ «45 χρόνια», του Αντριου Χέι, ξεχώρισε τη Σαρλότ Ράμπλινγκ και τον Τομ Κόρτνεϊ για τη γυναικεία και την αντρική ερμηνεία, επιλογή άξια και δεδομένη σε μια ταινία που οι ηθοποιοί της συνέβαλαν στη μεγαλειώδη απλότητά της.
Οι δύο από τις ταινίες που αναγνωρίστηκαν περισσότερο στο φετινό πρόγραμμα, το «Ixcanul / Ηφαίστειο» του Χάιρο Μπουσταμάντε, μια συγκινητική ματιά στη σημερινή, κυρίως γυναικεία, κοινότητα των Μάγια της Γουατεμάλας, και το «El Club» του Χιλιανού Πάμπλο Λαραΐν, μια οξυδερκής και πρωτότυπη αποκαθήλωση της σημερινής Καθολικής Εκκλησίας, τιμήθηκαν επίσης δίκαια. Ο Λαραΐν δήλωσε παραλαμβάνοντας το βραβείο του: «Υπάρχουν πολλά πράγματα να πεις γύρω από την ιδέα της θρησκείας και στις μέρες μας ακόμη πολλοί άνθρωποι σκοτώνονται γι' αυτήν. Ελπίζω αυτό να σταματήσει».
Το «Aferim!», ένα θαυμάσιο, διασκεδαστικό κι έντονα πολιτικό ασπρόμαυρο «γουέστερν» στη Βλαχία του 1835, από τον Ρουμάνο Ράντου Ζούντε μοιράστηκε το Βραβείο Σκηνοθεσίας με το άνευρο πολωνικό «Body» της Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα. Και η οικοδέσποινα Γερμανία διακρίθηκε για το ταλέντο του διευθυντή φωτογραφίας Στούρλα Μπραντ Γκρόβλεν, που στο «Victoria» του Σεμπάστιαν Σίπερ τράβηξε ένα μονοπλάνο 144 λεπτών.
Κι αν τα βραβεία της φετινής Μπερλινάλε ήταν λογικά και δίκαια, με καλλιτεχνικό και πολιτικό στίγμα ταυτόχρονα, το φιλμ που μας έλειψε από την απονομή ήταν το αλβανο-ιταλικό «Sworn Virgin» της Λάουρα Μπισπούρι, η συναρπαστική ιστορία της Χάνα (Αλμπα Ρορβάκερ) που, για να μπορέσει να ζήσει ως ελεύθερος κι ανεξάρτητος άνθρωπος, πράγμα αδύνατο για τις γυναίκες στα βουνά της βόρειας Αλβανίας και σήμερα, προσχωρεί στο τάγμα των Ορκισμένων Παρθένων και αποκτά τη μορφή του άντρα, αλλά όχι την ταυτότητα – ευτυχώς, σύντομα θα δούμε την ταινία στις ελληνικές αίθουσες.
Τα βραβεία
◢ Χρυσή Αρκτος: «Taxi» του Τζαφάρ Παναχί
◢ Αργυρή Αρκτος - Βραβείο της Επιτροπής: «El Club» του Πάμπλο Λαραΐν
◢ Αργυρή Αρκτος: «Ixcanul» του Χάιρο Μπουσταμάντε
◢ Καλύτερη Σκηνοθεσία: εξ ημισείας στον Ραντού Ζούντε για το «Aferim!» και τη Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα για το «Body»
◢ Καλύτερη Ηθοποιός: Σαρλότ Ράμπλινγκ για τα «45 Χρόνια» του Αντριου Χέι
◢ Καλύτερος Ηθοποιός: Τομ Κόρτνεϊ για τα «45 Χρόνια» του Αντριου Χέι
◢ Βραβείο Σεναρίου: Πατρίσιο Γκούσμαν για το «The Pearl Button»
◢ Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος - Διεύθυνση Φωτογραφίας: εξ ημισείας στο «Under Electric Clouds» του Αλεξέι Γκερμάν και το «Victoria» του Σεμπάστιαν Σίπερ
◢ Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη (Panorama): «600 Miles» του Γκαμπριέλ Ριπστάιν
◢ Χρυσή Αρκτος Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας: «Hosanna» του Να Γιουνγκ-Κιλ
◢ Αργυρή Αρκτος Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας: «Planet Sigma» της Μομόκο Σέτο
◢ Βραβείο Audi Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας: «Bad at Dancing» της Τζοάνα Αρνοβ
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας