Και ψέματα να είναι, κάτι λέει η ιστορία με τον αστυνομικό που εμπόδισε την Κατίνα Παξινού να μπει στην Επίδαυρο ή στο Ηρώδειο (δεν έχει σημασία) λέγοντάς της «Ποια Παξινού; Και η Μάγια Μελάγια να 'σαι, κυρά μου, δεν περνάς».
Καποτε, δεκαετία του '50, η Μάγια Μελάγια μεσουρανούσε σε πίστες, θεατρικές σκηνές και σινεμά (δισκογραφία έχει, όμως, ελάχιστη), ήταν σύμβολο του κεφιού, του σεξ, της διασκέδασης, της ανεμελιάς. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με τη Σπεράντζα Βρανά, με την οποία συνέπεσαν σε σανίδι και τραγούδι, πρωτοσυνεργάστηκαν τη σεζόν 1948-49 σε θίασο επιθεώρησης με μεγάλα ονόματα (Πέτρος Κυριακός, Ηρώ Χαντά) και συνδέθηκαν με δυνατή φιλία, που κράτησε μέχρι τον θάνατο της Σπεράντζας... Η Μάγια είχε κι αυτή μια βαθιά, αισθησιακή φωνή, που μπορούσε άνετα να περάσει από το αρχοντορεμπέτικο, στο οποίο διέπρεψε, στο λαϊκό του Τσιτσάνη και στο πιο ελαφρύ και ευρωπαϊκό.
Πέθανε το Σάββατο στα 86 της χρόνια. Τα τελευταία χρόνια είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, κάποτε αναγκάστηκε να καταφύγει στο Σπίτι του Ηθοποιού. Η καριέρα της δεν κράτησε πολλά χρόνια, ήδη από τις αρχές του '60 είχε αρχίσει να χάνεται από την πιάτσα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Γεννήθηκε στην Πλάκα το 1928. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μελπομένη Τσιριγώτη. Δεν κάνεις με αυτό καριέρα. Νονός της θεωρείται ότι είναι ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος. Εμφανίστηκε -μόνο ως τραγουδίστρια- στην ταινία του «Η άγνωστος» του 1956, όπου έλεγε το τραγούδι του Τάκη Μωράκη «Πάρε με κοντά σου». Είχε όμως ξεκινήσει μια δεκαετία πριν την καριέρα της, αμέσως μετά τον πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου είχε οργανωθεί στο ΕΑΜ. Βγήκε στο τραγούδι με τον δίσκο «Μέσ΄στου βαλς τις στροφές» και σιγά σιγά καθιερώθηκε.
Τραγούδησε τις μεγάλες επιτυχίες του Μιχάλη Σουγιούλ «Ο καφές» (όπου και ο γεμάτος νόημα στίχος «μπορεί να είμαι της ζωής μηδενικό, μα είμαι φτιαγμένη από δύσκολο χαρμάνι»), «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Αλα της, άλα της». Τραγούδησε Μανώλη Χιώτη, Βασίλη Τσιτσάνη και πολύ, πολύ Γιώργο Μουζάκη: «Δώσε, παιδί μου, δώσε», «Ελα κοπέλα μου», «Η βαλίτσα», «Η παλιά μου γειτονιά», «Θέλω να τα σπάσω», «Σήκω, παιδί μου, και σπάσ' τα».
Το σινεμά δεν μπορούσε να την αφήσει ανεκμετάλλευτη. Εμφανίστηκε στις ταινίες «3 τρελοί ντετέκτιβ» (1957) του Νίκου Τσιφόρου, «Ραντεβού με τον έρωτα» (1957) του Χρήστου Αποστόλου, «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση» (1958) του Ορέστη Λάσκου, «Καπετάνιος για κλάματα» (1961) των Απόστολου Τεγόπουλου-Κώστα Χατζηχρήστου κ.ά.
Αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν η συνεργασία και η σχέση της με τον Γιώργο Μουζάκη διαλύθηκαν, η Μάγια Μελάγια εγκατέλειψε την Ελλάδα για την Αμερική. Εκεί παντρεύτηκε και έκανε μια δεύτερη καριέρα στα μαγαζιά που διασκέδαζε η ομογένεια. Χρόνια μετά, όταν έμεινε χήρα, επέστρεψε χωρίς θόρυβο στην πατρίδα της. Από τότε είχε προβλήματα υγείας, που έκαναν τη ζωή της δύσκολη. Το 2009 έχασε τη φίλη της Σπεράντζα Βρανά και το το 2011 τη μονάκριβη αδελφή της.
Η κηδεία της Μάγιας Μελάγια θα γίνει αύριο στις 2 μ.μ. στο νεκροταφείο Ζωγράφου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας