Για δεύτερη φορά μέσα στην τρέχουσα καλλιτεχνική περίοδο εμφανίστηκε στο υπερχρεωμένο Μέγαρο Μουσικής η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ υπό τον Ζούμπιν Μέτα˙ αυτή τη φορά στο έντυπο πρόγραμμα δεν υπήρχε αναφορά σε χορηγία από τον γνωστό-άγνωστο «Ελληνα του εξωτερικού που επιθυμεί η δωρεά του να μείνει ανώνυμη».
Στην κατάμεστη αίθουσα, ο ογδοντάχρονος Ινδός αρχιμουσικός διηύθυνε δύο συναυλίες με διαφορετικά προγράμματα. Παρακολουθήσαμε την πρώτη, που ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στη γαλλική μουσική, αποκομίζοντας πολύ καλές εντυπώσεις (31/1/2016). Στη δεύτερη δόθηκαν μια εισαγωγή του Βέμπερ, η «Συμφωνία αρ. 6, Παθητική» του Τσαϊκόφσκι και τρεις άριες από όπερες των Μότσαρτ, Βέρντι και Ροσίνι με την Ελληνίδα υψίφωνο Χριστίνα Πουλίτση (1/2/2015).
Στο πρώτο μισό της βραδιάς ακούστηκαν το συμφωνικό ποίημα «Το βαλς» και η δεύτερη σουίτα από το χορόδραμα «Δάφνις και Χλόη» του Μορίς Ραβέλ. Σε εντυπωσιακά πολυμελή ανάπτυξη, η ισραηλινή ορχήστρα φανέρωσε για ακόμη μία φορά τις μοναδικές ποιότητές της: τον αψεγάδιαστο συντονισμό του όλου και των διαφόρων υποομάδων, τις εξαιρετικές ποιότητες ήχου -διαβαθμίσεις δυναμικής, διαφάνεια, χρώμα κ.λπ.- και βεβαίως τις θαυμάσιες συνεισφορές των επιμέρους μουσικών, ειδικά στα ξύλινα και χάλκινα πνευστά.
Τις ποιότητες αυτές, ιδανικές για έργα αντιπροσωπευτικά του λεγόμενου μουσικού ιμπρεσιονισμού, αξιοποίησε απόλυτα ο Μέτα διαπλάθοντας ερμηνείες στις οποίες δέσποζε ο ηχητικός αισθησιασμός, η πτητικότητα του ήχου, η εικαστική υπαινικτικότητα της συμφωνικής αφήγησης, οι έντονες, τραχιές αντιθέσεις ταχυτήτων και δυναμικής στις κορυφώσεις.
Η συναυλία ολοκληρώθηκε με τη «Συμφωνία αρ. 3» του Καμίγ Σεν-Σανς, εμβληματικό έργο του ώριμου γαλλικού ρομαντισμού που, βεβαίως, ανήκει σε τελείως διαφορετικό ηχητικό σύμπαν. Τη θαυμάσια ερμηνεία όρισαν εδώ ο συνδυασμός μεστού, χυμώδους συμφωνικού ήχου με κατάλληλη διάπλαση της φραστικής: ρωμαλέα και μυώδης, νευρώδης και ορμητική στα σημεία δράσης, πλατιά αλλά πάντα σφριγηλή στις παραγράφους όπου κυριαρχεί η ροή της μελωδίας.
Την ποιότητα του ακροάματος συμπλήρωσαν το καλοζυγιασμένο χτίσιμο και ο ισορροπημένος τονισμός των κορυφώσεων, οι καίρια χρονισμένες στίξεις, οι καλά υπογραμμισμένες αντιθέσεις, οι πλούσιες φωτοσκιάσεις στη δυναμική, η σαφής, ευανάγνωστη παραγραφοποίηση δοσμένη μέσα από διαφοροποιήσεις ταχυτήτων ή ρευστότητας.
Στο α λα Μπακανάλ οργιαστικό Allegro moderato κυριάρχησε το βίαιο, κοφτό παίξιμο των εγχόρδων, ενώ στο μεγαλόπρεπο καταληκτικό Maestoso αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής αναδείχτηκε ο μεταλλικός βρυχηθμός του τεράστιου εκκλησιαστικού οργάνου, γεμίζοντας τη μουσική με τους απαραίτητους δοξαστικούς τόνους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας