Πόσο βλέπουμε τον απέναντι;

Τι σημαίνει στέκομαι απέναντι; Υποδηλώνει την αντίθεση και το διαχωρισμό που ενδεχομένως εμπεριέχει η δυαδική θέαση του κόσμου ως δύο αντιπαραβαλλόμενα μέρη;

Ή θα μπορούσε να είναι μία απόπειρα προσέγγισης και γνωριμίας, με τα μάτια του άλλου σα να είναι ο καθρέφτης μας, για να σε δω και να σε αφήσω να με δεις, να κοιταχτούμε.

Στη νέα της δουλειά με τίτλο «Απέναντι», που παρουσιάζει 6-10 Μαρτίου στο PalmTree MCA, η χορογράφος Άρτεμις Λαμπίρη διερευνά την έννοια του "απέναντι" ως μία χωρική συνθήκη που καθορίζει δύο σώματα κι αποτελεί την αρχή κάθε δράσης, επιχειρώντας να υπερβεί την αντιπαράθεση και την αντίστιξη. Άλλωστε κι όταν φλερτάρουμε ή κάνουμε μια αγκαλιά απέναντι δεν είμαστε;

Αντλώντας έμπνευση από στοιχεία της παράδοσης όπως οι αντικρυστοί χοροί, πίνακες του Λεονάρντο Ντα Βίντσι αλλά και σύγχρονα έργα όπως της Μαρίνα Αβράμοβιτς η χορογράφος ενδιαφέρεται να δει την παραμόρφωση στα μάτια του ενός από τον άλλο και πως επηρεάζεται από τα συναισθήματα αυτός ο καθρέφτης που δημιουργούμε ανάμεσά μας όταν κοιταζόμαστε καθώς στεκόμαστε αντικρυστά.

Στο ντουέτο που τοποθετεί επί σκηνής, τη Μαρία Βούρου και τη Σάνια Στριμπάκου παρακολουθούμε τον τρόπο που αντιπαρατίθενται, συγχωνεύονται σε ένα, για να διαχωριστούν εκ νέου και να επαναπροσδιοριστούν ξανά και ξανά μέσα από το βλέμμα του απέναντι φορτίζοντας το χώρο από τη συνδιαλλαγή, τα βλέμματα και τις σιωπές.

Χορογράφος, χορεύτρια και χοροδιδάσκαλος η Άρτεμις Λαμπίρη μετά την Επαγγελματική Σχολή Χορού «Ραλλού Μάνου» με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. συνέχισε τις σπουδές της στη χορογραφία στο ArtEZ στην Ολλανδία και στις Θεατρικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Έργα της έχουν βραβευτεί και παρουσιαστεί εκτός από την Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Το 2013 δημιουργεί την ομάδα ΜΑΝ. Τελευταία της δουλειά ήταν το «θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία μάτια μου» που παρουσίασε πριν από δύο χρόνια.

Την καλέσαμε, μαζί με τις δύο χορεύτριες να μας μιλήσουν για το τι σημαίνει για τις ίδιες το «απέναντι».

*Άρτεμις Λαμπίρη: Η ιδέα του «απέναντι» ξεκίνησε από την πολύ προσωπική μου ανάγκη να διαχωρίσω εμένα από εσένα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια συγχωνευτική όπου και αυτό ήταν το ιδανικό. Όλοι να είμαστε ένα. Κι έτσι κάπως ήξερα να φέρομαι και να υπάρχω σε όλες μου τις σχέσεις. Ταυτόχρονα, υπήρχε από παλιότερα η ιδέα του καθρέφτη, της εικόνας του ενός στα μάτια του άλλου και πως αυτή ανάλογα με τις συνθήκες και το χρόνο αλλάζει, μεταμορφώνεται, πολλές φορές αλλοιώνεται σε βαθμό τόσο μεγάλο που κανείς μπορεί να βλέπει μόνο αυτό που θέλει και όχι αυτό που ο άλλος είναι ή έχει να προσφέρει. Αυτά τα δύο συνδέονται άρρηκτα κατά τη γνώμη μου και πέφτοντας πάνω στους πίνακες του da Vinci με τα παραμορφωμένα πορτρέτα και σκεπτόμενη τις δουλειές της Abramovic με το τραπέζι αλλά και παλαιότερες με τον Ulay, έφτασα στην ιδέα του «απέναντι». Στο στούντιο με τις φανταστικές ερμηνεύτριες και χορεύτριες Σάνια και Μαρία, αρχίσαμε τις πρόβες με πολλά παιχνίδια, με πολύ γέλιο και με αναμετρήσεις. Αυτό μας οδήγησε σε μια σχέση βαθιάς επικοινωνίας και εμπιστοσύνης μεταξύ τους, η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί και σαν ένα δικό τους μαγνητικό πεδίο. Το έργο αφορά τις δύο τους. Όχι τόσο προσωπικά αλλά περισσότερο στον ενδιάμεσο χώρο που σχηματίζεται ανάμεσα τους, ο οποίος φορτίζεται με διαφορετικά πρόσημα κατά τη διάρκεια της παράστασης. Στο δελτίο τύπου γράφω: "μέχρι να συντονιστούν και τα βλέφαρά μας". Αυτό λοιπόν συμβαίνει, και χαλάει μέχρι που η καθεμία υπάρχει αυθύπαρκτη και αναπνέει με το δικό της ρυθμό. Εμείς, το κοινό είμαστε εκεί μάρτυρες της μεταμόρφωσης τους από την αρχή μέχρι το τέλος του έργου.

*Μαρία Βούρου: Στην χορογραφία της Άρτεμης, έμπνευση αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούν τα βλέμματά μας με τη συγχορεύτρια μου, τη Σάνια. Μοιάζει σαν από κοινού να έχουμε εφεύρει μια γλώσσα με τα μάτια και καθ’ όλη τη διάρκεια του κομματιού συνομιλούμε με αυτά. Ο τρόπος δουλειάς μας βασίστηκε κυρίως στη μεταξύ μας σχέση. Πόσο «κοντά» και πόσο «μακριά» μπορούμε να βρεθούμε η μία απέναντι στην άλλη. Μέσα στη χορογραφική διαδικασία έχουμε δοκιμάσει πολλά πράγματα. Έχουμε παίξει, έχουμε γελάσει, έχουμε προβληματιστεί, μα κυρίως έχουμε μοιραστεί συναισθήματα και διαδικασίες σε ένα κοινό τόπο. Τη χορογραφία την αντιμετωπίζω σαν μια διαδρομή που διανύουμε από κοινού με τη Σάνια. Μια πορεία που ξεκινά από ένα αρχικό σημείο και καταλήγει κάπου αλλού. Συνήθως κάθε μέρα είναι διαφορετική και εκεί έγκειται και το ενδιαφέρον μου, στο ότι είναι μια ζωντανή διαδικασία που συνεχώς εξελίσσεται.

*Σάνια Στριμπάκου: Το έργο της Άρτεμης Λαμπίρη με τον τίτλο “Απέναντι” με φέρνει αντιμέτωπη με τον τρόπο που τοποθετούμαι σε ό,τι με αφορά - καταστάσεις, γεγονότα, ανθρώπους, συνθήκες… Παρατηρώ πώς συνδέομαι, επικοινωνώ, προσεγγίζω, απομακρύνομαι, διεκδικώ, προφυλάσσομαι, οδηγούμαι σε αντιπαράθεση, στη συγχώνευση, στην εξάντληση… Αυτή είναι η εσωτερική μου διερεύνηση και η πηγή άντλησης σχημάτων, κινήσεων, ποιοτήτων κτλ. Στην πραγματικότητα είμαστε απέναντι με τη Μαρία. Συνδιαλέγομαι με την κινητική της γραφή, τη μορφή, τις ποιότητες που ξεδιπλώνει, την ειλικρίνεια και τον τρόπο που σωματοποιεί τις διαφορετικές οδηγίες. Μαζί αυτοσχεδιάζουμε πάνω σε αυτές τις οδηγίες και ιδέες της χορογράφου, που εκκινούν από διαφορετικά πεδία. Με μέσο μας τα δύο σώματα, την κίνηση και την πρόθεση της κίνησης, παρατηρούμε τι προκύπτει στον ενδιάμεσο χώρο. Αναζητούμε ένα κινητικό απόσταγμα ικανό να συμπυκνώσει τη χορογραφική πρόθεση, δίνοντας την ευκαιρία στους θεατές να αναγνώσουν το έργο από τη δική τους οπτική γωνία. Το “Απέναντι” πρόκειται να παρουσιαστεί σε μια σκηνική συνθήκη όπου οι θεατές βρίσκονται στις τέσσερεις πλευρές της σκηνής. Αυτή η επιλογή δημιουργεί διαφορετικές συνδέσεις μεταξύ των θεατών και των ερμηνευτών. Μπορεί να είμαι απέναντι από τη Μαρία αλλά ταυτόχρονα θα είμαι απέναντι από όσους θεατές βρίσκονται πίσω της. Κάποιοι θα βρίσκονται δίπλα μας, πίσω μας, κοντά ή μακριά μας, σε διαφορετικές στιγμές…

INFO

PalmTree MCA, Κριναγόρου 13, Νέος Κόσμος, Αθήνα

6-10 Μαρτίου στις 21:00.

Εισιτήρια 12-15€ Προπώληση more.com

Πληροφορίες στο 6973082146

«Απέναντι»

Σύλληψη, Χορογραφία: Άρτεμις Λαμπίρη

Χορεύτριες: Μαρία Βούρου, Σάνια Στριμπάκου

Δραματουργία: Μπετίνα Παναγιωτάρα

Μουσική: Χρήστος Καλκάνης

Βοηθός χορογράφος: Ελεάννα Ζώη

Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη