Τον ελληνικό μύθο του Πυγμαλίωνα σε μια σύγχρονη παραγωγή του κλασικού μιούζικαλ «Ωραία μου κυρία» είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν σε 24 μοναδικές και αξέχαστες βραδιές, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, συνολικά 144.911 θεατές στο πλαίσιο του φετινού αυστριακού Φεστιβάλ του Μέρμπις, του μεγαλύτερου και πλέον φημισμένου φεστιβάλ οπερέτας στον κόσμο.
Η αυλαία του έπεσε τώρα, με την προαγγελία για το επόμενο καλοκαίρι μιας νέας υπερπαραγωγής του «Saturday Night Fever - The Musical», για την οποία έχουν ήδη προπωληθεί τα μισά και πλέον εισιτήρια, ενώ πέρυσι το Φεστιβάλ είχε ξεχωριστό άρωμα Ελλάδας, καθώς με το ανέβασμα του μιούζικαλ «Μάμα Μία» είχε «μεταφερθεί» εκεί, σε όλα του τα σκηνικά, ένα ελληνικό νησί.
Η γραφική αυστριακή κωμόπολη Μέρμπις στις όχθες της Νόιζιντλερζε, της μεγαλύτερης στεπώδους λίμνης της Ευρώπης, στην επαρχία Μπούργκενλαντ, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Βιέννης στα σύνορα με την Ουγγαρία, θεωρείται διεθνώς, εδώ και πολλά χρόνια, η «Μέκκα της οπερέτας».
Κι αυτό, γιατί με το Φεστιβάλ της –που φέτος έκλεισε 67 χρόνια παρουσίας και του οποίου παραγωγές έχει παρουσιάσει συχνά στο παρελθόν η Τηλεόραση της Βουλής των Ελλήνων– είναι για την οπερέτα αυτό που είναι για τις όπερες του Μότσαρτ το Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας ή για εκείνες του Ρίχαρντ Βάγκνερ το Μπάιροϊτ της Γερμανίας.
Οι αρχαίοι Ελληνες διηγούνταν τον μύθο του γλύπτη Πυγμαλίωνα που με τη σμίλη του σκάλισε στο μάρμαρο μια τόσο ωραία γυναικεία μορφή, που στο τέλος την ερωτεύτηκε παράφορα ώστε να τον λυπηθεί η θεά Αφροδίτη, να δώσει στη Γαλάτεια πνοή και να του την προσφέρει για σύντροφο της ζωής του.
Αιώνες πολλούς κατόπιν, ο μεγάλος Μπέρναρ Σο πήρε τον αρχαίο ελληνικό μύθο, τον προσάρμοσε στην εποχή του γράφοντας το 1913 τη θεατρική κωμωδία «Πυγμαλίων» και δίνοντας τον ρόλο του γλύπτη στον φανατικό γλωσσολόγο καθηγητή Χένρι Χέγκινς και τον ρόλο της Γαλάτειας στην Ελίζα, την «αγράμματη και χωρίς τρόπους» πωλήτρια λουλουδιών του Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Αλαν Λέρνερ διασκεύασε τον «Πυγμαλίωνα» σε «Ωραία μου κυρία» και ο Φρέντερικ Λέβε έγραψε τη μουσική, δημιουργώντας ένα μιούζικαλ που έμελλε να γνωρίσει πρωτοφανή διεθνή επιτυχία –μόνο στο Μπρόντγουεϊ δόθηκαν στη σειρά πάνω από 2.700 παραστάσεις– και να μεταφερθεί στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τους Ρεξ Χάρισον και Οντρεϊ Χέπμπορν.
Η ανακοίνωση, χρόνια πριν, για το ανέβασμα του «Ωραία μου κυρία», το 2009, πρώτη φορά σε έναν άλλο, «ξένο χώρο», στη Μέκκα της Οπερέτας στο Μέρμπις (φέτος ήταν το δεύτερο ανέβασμά του σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή – η δράση τοποθετείται στο 2018), είχε αρχικά ξαφνιάσει, όμως ο τότε, για σχεδόν 25 χρόνια, διευθυντής του Φεστιβάλ, ο διάσημος πρώην πρωταγωνιστής της Λαϊκής Οπερας της Βιέννης Χάραλντ Σεραφίν, έσπευσε να διαλύσει αμέσως τις «παρεξηγήσεις». Πως, δηλαδή, κατά κανένα τρόπο δεν συνιστά «απιστία» στην οπερέτα το ανέβασμα ενός μιούζικαλ, καθώς οι μελωδίες τού «Ωραία μου κυρία» είναι καθαρά οπερετικές και εξάλλου ο δημιουργός τους, ο Φρέντερικ Λέβε, ήταν γιος ενός τενόρου της βιεννέζικης οπερέτας και πέτυχε τον ιδανικό συνδυασμό των δύο μουσικών ειδών.
Στο Μέρμπις παρουσιάστηκε και φέτος στα γερμανικά η βιεννέζικη έκδοση της «Ωραίας μου κυρίας» που βοηθά αρκετά με την ύπαρξη και τις διαφορές της βιεννέζικης διαλέκτου προς την «καθαρή, επίσημη» γερμανική γλώσσα, καθώς η γλώσσα αποτελεί το κύριο στοιχείο του έργου του οποίου η ίδια η υπόθεσή του ασχολείται με το ζήτημά της.
Το καλοκαίρι του 2025, και με 18 παραστάσεις μεταξύ 10 Ιουλίου και 16 Αυγούστου, στο Φεστιβάλ του Μέρμπις θα εξαπλωθεί «ο πυρετός της ντίσκο» με μια υπερπαραγωγή του «Saturday Night Fever -The Musical» των Robert Stigwood & Bill Oakes, της μουσικής επιτυχίας των Bee Gees και με την ταινία να έχει πυροδοτήσει ένα παγκόσμιο κύμα ντίσκο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έχοντας τον Τζον Τραβόλτα πρωταγωνιστή στον ρόλο του Tony Manero.
Δεν είναι καθόλου υπερβολή το ότι το Μέρμπις θεωρείται εδώ και χρόνια η «Μέκκα της οπερέτας», αφού αυτό το ελαφρύ λυρικό θέατρο με τις βιεννέζικες ρίζες, γνωρίζει εδώ μια πραγματική αναγέννηση και τις μεγαλύτερες ανά τον κόσμο δόξες του, προσελκύοντας τους λάτρεις του, όχι μόνον από την Αυστρία, αλλά και από τις γειτονικές της χώρες.
Με τα 3.600 τετραγωνικά της μέτρα η σκηνή του Φεστιβάλ του Μέρμπις δεν είναι μόνον η μεγαλύτερη σκηνή οπερέτας στον κόσμο, αλλά ξεχωρίζει συγχρόνως με την πρωτοτυπία της, μια και επιπλέει πάνω στα νερά της λίμνης Νόιζιντλερζε. Η ίδια η λίμνη αποτελεί μέρος του σκηνικού πολλών παραστάσεων, ενώ πάνω σε αυτήν διαδραματίζονται συνήθως αρκετές πράξεις του έργου, ώστε να μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως πολλές οπερέτες έχουν γραφτεί ειδικά για παράσταση πάνω στη λίμνη.
Ο τεράστιος αμφιθεατρικός χώρος των θεατών εκσυγχρονίσθηκε τελείως στις αρχές της δεκαετίας του 2000, προσφέροντας μεγάλη άνεση στις 6.200 θέσεις του, που γεμίζουν κάθε βράδυ μέχρι και την τελευταία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας