«Θέλω να δω τον χαρακτήρα από τη σκοπιά ενός νευρολόγου»

Ενα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή έργα του μπαλετικού ρεπερτορίου. Μια μουσική μοναδική, μια χορογραφία που περιγράφει μια ιστορία για τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού. Μπαλέτο που συγκινεί το κοινό και προκαλεί, λόγω υψηλών απαιτήσεων, τους χορευτές του κλασικού χορού.

«Ομάδα που μπορεί να αποδώσει σωστά τον "Δον Κιχώτη" είναι ικανή να χορέψει τα πάντα» λένε στον κόσμο του κλασικού χορού και φαίνεται ότι ήρθε η στιγμή για το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής να αποδείξει ότι μπορεί να βγει κερδισμένο σε αυτήν αναμέτρηση.

Τη νέα φιλόδοξη παραγωγή του «Δον Κιχώτη» του Λούντβιχ Μίνκους που ανεβαίνει για εφτά παραστάσεις, από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου στην αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της ΕΛΣ, υπογράφει ο χορογράφος Τιάγκο Μπορντίν (βασισμένος στην κλασική χορογραφία του Μαριύς Πετιπά η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1869 στο Μπολσόι). Την ορχήστρα διευθύνει ο Στάθης Σούλης, τα σκηνικά υπογράφει ο διεθνώς αναγνωρισμένος Ελληνας σκηνογράφος Γιώργος Σουγλίδης και τα κοστούμια η διάσημη Ελληνίδα fashion designer Μαίρη Κατράντζου.

O χορευτής και χορογράφος Τιάγκο Μπορντίν, μετά την πολύ επιτυχημένη πορεία του ως Α' Χορευτής στο Μπαλέτο του Αμβούργου -όπου ο σπουδαίος Τζον Νόιμαϊερ δημιούργησε ακόμα και ρόλους ειδικά για αυτόν- αλλά και στο Nederlands Dans Theater, έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους χορογράφους της νέας γενιάς με μεγάλη αγάπη για το κλασικό μπαλέτο.

«Καθώς μου ζητήθηκε από τον κ. Ρήγο να παραμείνω όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αυθεντική εκδοχή του σπουδαίου Πετιπά, έκανα πολλή έρευνα και μελέτησα διαφορετικές υφιστάμενες εκδοχές. Είναι αρκετά δύσκολο να γνωρίζει κανείς στ’ αλήθεια τι είναι αυθεντικό, καθώς με τα χρόνια έχει υπάρξει τόσο μεγάλη πρόοδος στην τεχνική του μπαλέτου και τόσες εκδοχές του έργου σε όλον τον κόσμο», μας λέει ο χορογράφος εν μέσω προβών.

O «Δον Κιχώτης» βασίζεται σε επεισόδια από το διάσημο μυθιστόρημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες (1547-1616), που εκδόθηκε σε δύο τόμους το 1605 και 1615 αντίστοιχα. Ωστόσο η υπόθεση του μπαλέτου αντλεί κυρίως από τον δεύτερο τόμο και επικεντρώνεται στον θυελλώδη έρωτα της Κιτέριας -Κίτρι στο μπαλέτο- με τον κουρέα Μπαζίλιο. Οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη και του υπηρέτη του Σάντσο Πάντσα μένουν σε δεύτερο επίπεδο.

«Στο συγκεκριμένο ταξίδι, που εκτυλίσσεται στη Βαρκελώνη, ο Δον Κιχώτης υπερασπίζεται την αρετή των νεαρών ερωτευμένων, της Κίτρι και του Μπαζίλιο, ενάντια στη θέληση του πατέρα της κοπέλας, ο οποίος θέλει να την παντρέψει με τον πλούσιο και ματαιόδοξο Γκαμάς».

● Εσείς σε ποια στοιχεία της ιστορίας επικεντρωθήκατε στη χορογραφία σας;

Ο Δον Κιχώτης ντε λα Μάντσα, που δικαίως θεωρείται από τα πλέον επιδραστικά έργα της σύγχρονης δυτικής πεζογραφίας, περιέχει αναφορές που ενδιαφέρουν και άπτονται όλων των ιατρικών ειδικοτήτων και ιδιαίτερα της νευρολογίας. Σε αυτή την παραγωγή λοιπόν έβαλα στόχο να δω τον χαρακτήρα από τη σκοπιά ενός νευρολόγου, περιγράφοντας τα νευρολογικά φαινόμενα διάσπαρτα σε όλο το μυθιστόρημα.

Δεδομένου ότι η πανδημία έχει συντρίψει τον κόσμο παγκοσμίως και καθώς όλο και περισσότεροι συναντάμε ανθρώπους που ασχολούνται με θέματα ψυχικής υγείας, ήθελα να δώσω χώρο και να ευαισθητοποιήσω σχετικά με αυτά τα θέματα. Ετσι στην παράσταση μας θα δείτε να ξεκινάμε με τον Δον Κιχώτη σε αμαξίδιο με νοσοκόμες που τον φροντίζουν. Του αρέσει το διάβασμα, έτσι βουτά στον κόσμο του βιβλίου και η ιστορία ξεκινά με όλα να συμβαίνουν στη φαντασία του...

● Ποια είναι η συμβολή των σκηνικών του Γιώργου Σουγλίδη και των κοστουμιών της Μ. Κατράντζου στη νέα σας εκδοχή του «Δον Κιχώτη»;

Θεωρώ τον Γ. Σουγλίδη πολύ ιδιαίτερο. Στη σκηνογραφία αυτής της παραγωγής αποφάσισε να κρατήσει τις σιλουέτες μαύρες με κάποια όμορφα και καλόγουστα στοιχεία. Είναι σχεδόν σαν να βρισκόμαστε μέσα στο μυαλό του χαρακτήρα του Δον Κιχώτη αλλά και στα αγαπημένα βιβλία του. Και από την άλλη πλευρά αυτής της συνεργασίας

έχουμε τα σούπερ πολύχρωμα και εντυπωσιακά κοστούμια της Μ. Κατράντζου, για να την εξισορροπήσουν.

● Ο Δον Κιχώτης αφηγείται μια ιστορία εμποτισμένη με τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού. Δεν κινδυνεύει να φανεί ξεπερασμένη η ιστορία στον 21ο αιώνα;

Θα έλεγα ότι είναι ένα λαμπρό μυθιστόρημα με διαχρονικές αξίες. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ονειροπόλος και βλέπει τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Μου αρέσει το ρομαντικό όραμά του, η φαντασία, η ψυχή του, η ιδεαλιστική άποψή του για την αγάπη. Επίσης δεν είμαστε σίγουροι αν η Δουλτσινέα υπήρξε πραγματικά ή ήταν η ιδέα του για την τέλεια γυναίκα και την τέλεια αγάπη. Κι αυτό για μένα είναι σίγουρα το πιο συναρπαστικό κομμάτι.

● Πιστεύετε γενικά ότι υπάρχει χώρος για ρομαντισμό στη ζωή μας το 2022;

Ναι! Σ' αυτόν τον κόσμο που ζούμε δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πιστέψουμε, να ελπίζουμε και να ευχηθούμε περισσότερο από την αγάπη. Αλλωστε στο τέλος -ειδικά σε αυτό το μπαλέτο- θριαμβεύουν η αγάπη και ο επίμονος ρομαντισμός.

● Γιατί η χορογραφία του Πετιπά παραμένει διαχρονική και τόσο δημοφιλής;

Τα έργα του Πετιπά είναι διαχρονικά αριστουργήματα και απαιτούν εξαιρετικά υψηλές τεχνικές δεξιότητες. Τα μπαλέτα του είναι εξαιρετικά αγαπητά και εντάσσονται πάντα στο βασικό ρεπερτόριο κάθε επαγγελματικής ομάδας διότι αποτελούν τεράστια πρόκληση και λειτουργούν σαν θερμόμετρο για κάθε σύνολο, καθώς απαιτούν σχεδόν όλο το μπαλέτο στη σκηνή και άρα η εκτέλεσή τους πρέπει να τους βρίσκει όλους σε εξαιρετική φόρμα.