Η πανδημία και η πρόσφατη καραντίνα ανέκοψαν στο ξεκίνημά της τη σειρά από ρεσιτάλ μουσικής δωματίου που είχε προγραμματίσει το Ωδείο Αθηνών ως αφιέρωμα στη φετινή επέτειο των 250 ετών από τη γέννηση του Μπετόβεν.
Προλάβαμε, ωστόσο, να παρακολουθήσουμε εκείνο στο οποίο ο πιανίστας Κωνσταντίνος Δεστούνης έπαιξε τρεις από τις δημοφιλέστερες πιανιστικές σονάτες της μεσαίας δημιουργικής περιόδου του συνθέτη: την αρ. 17, «Tempest», την αρ. 21, «Waldstein» και την αρ. 23 «Appassionata». Οι σονάτες αποδόθηκαν σε σύγχρονο μεγάλο πιάνο Στάινγουεϊ, στην πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα «Αρης Γαρουφαλής» του Ωδείου Αθηνών.
Πολυβραβευμένος, με γερές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο 29χρονος Αθηναίος πιανίστας και από το 2019 καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών πρόσφερε ερμηνείες που διακρίθηκαν για τη μεγάλη, ανεπιφύλακτα απολαυστική τεχνική και δεξιοτεχνική τους άνεση, το αθλητικό νεανικό σφρίγος, τις στιβαρές δυναμικές.
Πολύ καλή πρόβαλε η αντίληψη του δομικού συντακτικού της μουσικής, το οποίο αρθρώθηκε με σαφήνεια σε παραγράφους και σε κύριες ή δευτερεύουσες διατυπώσεις μέσα από προσεκτικά ζυγιασμένες στίξεις, υπογραμμισμένα τεταμένες ενάρξεις και τέλη φράσεων, καθώς επίσης λεπτές διακυμάνσεις της δυναμικής και των ταχυτήτων.
Παρά τον μεγάλο ήχο του σύγχρονου πιάνου και την υπονομευτικά μακρά αντήχηση του χώρου, η οποία επέτεινε τις εντάσεις και διαθλούσε τη φραστική προσδίδοντας στο ακρόαμα μια διάσταση α λα Λιστ ρομαντικής μεγαλοστομίας, έγινε σαφές ότι ο πιανίστας κάθε άλλο παρά αγνοούσε την ιστορική αισθητική της γραφής του συνθέτη.
Στην «Tempest» οι επιθετικές σελίδες πρόβαλαν υπερτονισμένες, ενώ ο κυματιστός παλμός του καταληκτικού Allegretto υπήρξε συναρπαστικά ορμητικός, σχεδόν άγριος, διαποτισμένος από αδρεναλίνη και αγχώδη βιασύνη. Ομοίως περισσή -στο όριο, ίσως, του περιττού- αγριότητα και τραχύτητα εξέπεμψε το γεμάτο ζέση εναρκτήριο Allegro con brio της «Waldstein», ενώ οι ακραίες ταχύτητες στο αρχικό και το τελικό μέρος της «Appassionata» ζόρισαν οριακά τη διαύγεια του ειρμού και την απρόσκοπτη εννοιολογική αναγνωσιμότητα του μουσικού συντακτικού.
Εκεί που οι ερμηνείες του Δεστούνη έμοιαζε κάπως να υπολείπονται ήταν η ευγένεια, η γλυκύτητα και η στοχαστική εσωστρέφεια των διατυπώσεων στα αργά, λυρικά μέρη, καθώς επίσης σε κάποιες κομβικές στιγμές απότομων, τυπικά μπετοβενικών μεταπτώσεων διάθεσης (άγρια/γλυκά, δράση/αναστοχασμός, δυναμικά/ήπια, γρήγορα/αργά), γεγονός που οριοθετούσε ετεροβαρώς τον εκφραστικό πλούτο του ακροάματος.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που απολαύσαμε ανεπιφύλακτα -το επαναλαμβάνω!- ήταν η θαυμαστή άνεση όσον αφορά το τεχνικά αβίαστο, δεξιοτεχνικά λαμπερό παίξιμο: ουσιαστική εκ-των-ων-ουκ-άνευ βάση για οποιαδήποτε προοπτική περαιτέρω ωρίμανσης και εμβάθυνσης.
Κάκιστη ακουστική
Δυστυχώς, για πολλοστή φορά, η κάκιστη ακουστική της αίθουσας «Αρης Γαρουφαλής» υπονόμευσε την ακρόαση παραμορφώνοντας τελείως τον ήχο που διέπλαθε ο σολίστας. Το δύσκολα θεραπεύσιμο αυτό ελάττωμα οφείλεται κυρίως στην ακατάλληλη γεωμετρία της οροφής που έχει μια έντονης κρέμασης δοκό ακριβώς επάνω από το σύνορο σκηνής/πλατείας.
Σε συνδυασμό προς τις ανακλαστικές επιφάνειες και, κυρίως, λόγω της απουσίας κατάλληλου συνδυασμού ηχοαπορροφητικών επιφανειών, αυτή η αρχιτεκτονική διαμόρφωση εγκλωβίζει τον εκπεμπόμενο ήχο στο πεδίο της σκηνής. Ετσι, όμως, διαμορφώνεται ένα ακρόαμα κατακλυσμένο από μπούκωμα ανακλάσεων, οι οποίες θολώνουν τελείως την άρθρωση και καταργούν τις ισορροπίες δυναμικής στη μουσική που πασχίζει να διαπλάσει κάθε ερμηνευτής…
Το αποτέλεσμα είναι σαν να ακούει κανείς το πιάνο να παίζει μέσα σε ένα… βαρέλι: άλλο πράγμα η υψηλή αρχιτεκτονική αισθητική της αίθουσας μουσικής και άλλο η καλή ακουστική της. Μοιραία το φαινόμενο αυτό επικράτησε και κατά το ρεσιτάλ του Κωνσταντίνου Δεστούνη και μάλιστα ενισχυμένο από το γεγονός ότι στην αίθουσα οι ακρατές ήταν υποχρεωτικά πολύ αραιά ακροβολισμένοι˙ και με ουκ ολίγες μύτες να προεξέχουν ασυλλόγιστα από τις πάνινες μάσκες…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας