Νιώθω το «Αξιον Εστί» σαν ευλογία

Δεν κατάλαβα, δηλαδή, μόνο η Μαρία Φαραντούρη π.χ. δικαιούται να ερμηνεύει έργα του Μίκη Θεοδωράκη; Ή μήπως υπάρχει πάντοτε και σε όλα κριτήριο ποιότητας;

Και πώς μετριέται αυτή, άραγε; Μόνο και μόνο να βλέπατε τον νεαρόκοσμο, που ξεροστάλιαζε χθες το πρωί στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, έξω από έναν πολιτιστικό χώρο του δήμου, στον οποίο έδινε συνέντευξη ο Σάκης Ρουβάς, θα καταλαβαίνατε.

Και θα δικαιολογούσατε την απόφαση να τραγουδήσει ο Σάκης το «Αξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη.

Κορίτσια ένα σωρό με τα κινητά τους έτοιμα για selfie να περιμένουν τον Ρουβά. Κι αν δεν ήταν ώρα σχολείου να κάνουν εύκολα ή δύσκολα κοπάνα, τα νέα θα είχαν διαδοθεί αστραπιαία και θα βλέπαμε πλήθη.

Το story το γνωρίζετε, ο Δήμος Νέας Σμύρνης διοργανώνει συναυλία «90 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης» στις 2 Μαΐου στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Η πρόταση στον Σάκη Ρουβά να ερμηνεύσει το «Αξιον Εστί» έγινε από τον μαέστρο Θεόδωρο Ορφανίδη, διευθυντή και συνιδρυτή με την υψίφωνο Σόνια Θεοδωρίδου του μουσικού συνόλου Orchestra Mobile, αυτού που θα παρουσιάσει το έργο του Μίκη Θεοδωράκη.

Και ήταν όλοι τους εκεί χθες στη συνέντευξη, όχι τόσο για να παρουσιάσουν τη συναυλία όσο κυρίως για να υπεραμυνθούν της απόφασής τους να συνεργαστούν με τον Σάκη.

Διότι το θέμα είναι ο Σάκης. Συγγνώμη και με όλο τον σεβασμό προς τους συντελεστές της παράστασης, δεν είναι ούτε ο Θεόδωρος Ορφανίδης ούτε η Σόνια Θεοδωρίδου ούτε καν ο ίδιος ο Μίκης.

Για σκεφτείτε το λίγο να το αναλύσουμε: αν αντί του Ρουβά ήταν κάποιος άλλος τραγουδιστής από τους... αναμενόμενους, θα συζητούσαμε τώρα για τη συναυλία της 2ης Μαΐου στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης;

Δεν το νομίζω. Θα περνούσε, απαρατήρητη, θα αφορούσε μόνο τους κάτοικους του δήμου που κάπου, κάπως θα το μάθαιναν (αν το μάθαιναν).

Σεμνός ο Σάκης, δεν συμφωνούσε: «Μη ρίχνουμε το βάρος στη δική μου παρουσία», είπε.

«Αισθάνομαι μαθητής και σε όλη μου τη ζωή μαθητεύω. Βλέπω τους παλιούς τραγουδιστές σαν δάσκαλους. Στην πραγματικότητα μια σκυλατοδρομία κάνουμε, πήρα τη σκυτάλη τώρα εγώ και θα την παραδώσω στους επόμενους αργότερα».

Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων συνέχισαν να περιστρέφονται γύρω από το επίμαχο θέμα.

«Η ουσία είναι το “Αξιον Εστί”, ας παραμείνουμε σε αυτό», επέμεινε ο Σάκης, «όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν μεγάλη σημασία».

Φυσικά ευχαρίστησε και τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ δήλωσε τον απεριόριστο σεβασμό του στον ίδιο και στο έργο του.

«Νιώθω ευγνωμοσύνη κι ευλογημένος που θα συμμετέχω στο γεγονός. Από μικρό παιδί στην Κέρκυρα, μαθητής ακόμα, λέγαμε τα συγκεκριμένα τραγούδια στο σχολείο και δεν μπορούσα να καταλάβω πώς εκείνο το έντονο συναίσθημα που δημιουργούσαν περνούσε σαν ρεύμα από όλους. Είναι το ανεξήγητο της τέχνης. Τα έργα αυτά μας ενώνουν και μας βοηθούν να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Κι εγώ αναζητώ διαρκώς τον εαυτό μου, όχι μόνο ως τραγουδιστής αλλά και ως άνθρωπος. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω παρά να αποδεχτώ την πρόταση; Είναι το δαιμόνιο του καλλιτέχνη ο οποίος διαρκώς θέλει να δοκιμάζεται προσπαθώντας να κατακτήσει νέες κορυφές».

Στο συγκεκριμένο ήταν κάθετη η Σόνια Θεοδωρίδου, δεν σήκωνε κουβέντα.

«Στο εξωτερικό δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Συνεργαζόμαστε με ποπ τραγουδιστές και θεωρείται φυσιολογικό, δεν σηκώνονται οι πέτρες. Ο Σάκης ήρθε με ταπεινότητα και απλότητα στις πρόβες. Εμείς το χαρήκαμε και το χαιρόμαστε. Η κριτική από την κακοήθεια απέχει μεγάλη απόσταση».

1.000% δίκιο έχει η κ. Θεοδωρίδου, ποτέ μια τέτοιου είδους συνεργασία δεν μας ξένισε εμάς του ξένου ρεπερτορίου. Το αντίθετο μάλιστα, είχε και γοητεία.

Το καλύτερο το είπε ο Σάκης προς το τέλος της συνέντευξης και σπεύδω να προσυπογράψω ως ακροατής: «Θα κριθώ από το αποτέλεσμα, οτιδήποτε άλλο περισσεύει πριν από αυτό».

Αλλωστε ο Ρουβάς είναι ένας αξιόλογος τραγουδιστής. Ποπ κι ανάλαφρος, αλλά καθ’ όλα αξιόλογος.

Κι αν δεν το πει καλά; Ε, και; Τι έγινε δηλαδή; Θα πληγεί ο πολιτισμός μας μήπως; Από αυτό; Ελάτε τώρα...