Ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω. Απόκριες ακόμα, τελευταίο τριήμερο της... γιορτής και του... ξεφαντώματος, η αλήθεια είναι πως δεν με εξιτάρει το σκηνικό. Ομως υπάρχουν κάποιες φάσεις που αξίζουν, φάσεις που είναι πιο «σοβαρές».
Ιδού μία: ο Δώρος Δημοσθένους, αυτός ο ξεχωριστός τραγουδοποιός, θα βρίσκεται απόψε και αύριο στον «Ιανό» με ύφος ρετρό και ρομαντική διάθεση. Μόνο διασκευές θα παίξει από την εποχή που ανθούσε το «ελαφρύ» ελληνικό τραγούδι. Κομμάτια των Γιαννίδη, Σουγιούλ, Χαιρόπουλου, Μουζάκη, Καπνίση κ.ά. Αλλά και Πέρι Κόμο, Πρίσλεϊ, Φρανκ Σινάτρα όπως και συνθέσεις από τον διεθνή κινηματογράφο («Moon River» κ.ά.).
«Η εποχή μας είναι δύσκολη, σκληρή και ορθολογιστική», μας λέει ο Δώρος. «Ακόμα περισσότερο όμως σε μια τέτοια εποχή ζητάμε καταφύγιο στην τέχνη για να ονειρευτούμε. Χωράει ο ρομαντισμός στο σήμερα, είναι ανάγκη μας και επιθυμία μας για ανάταση».
Πώς μπορούν, όμως, τέτοια παλιοκαιρισμένα κομμάτια να ακούγονται σύγχρονα; «Η αλήθεια και η απλότητα αυτών των τραγουδιών τα κάνουν να ακούγονται σημερινά. Απόδειξη ότι οι νέες γενιές τα αγαπούν πολύ. Δείτε τι γίνεται με το “Πόσο λυπάμαι” μόλις ξεκινάει η πρώτη νότα. Μια σύγχρονη ενορχήστρωση, μια οικεία φωνή, ακόμα και ένα remix, όπως κάνουν οι Imam Baildi, βοηθούν να φτάσουν στο σήμερα».
Ο Δώρος Δημοσθένους γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου και ξεκίνησε ως σολίστ στο φωνητικό σύνολο «Διάσταση». Το 1994 συμμετείχε στην παράσταση του Μιχάλη Κακογιάννη «Κύπρος, 20 χρόνια μετά» στο Ηρώδειο και το 1995 στην παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου «Ενός λεπτού σιγή» με τα «Τραγούδια της αμαρτίας» του Μάνου Χατζιδάκι. Εχει συνεργαστεί με τον Δημήτρη Λάγιο, τη Λένα Πλάτωνος, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη κ.ά.
Στον «Ιανό» ο Δώρος θα στήσει ένα κοσμοπολίτικο σκηνικό. «Ενα τραγούδι είναι σαν μια εικόνα με λέξεις, εκφράζει καταστάσεις φανταστικές ή βιωματικές. Είναι σαν ένα σενάριο που προϋπάρχει πριν πάρει σάρκα και οστά με τη μουσική», εξηγεί.
Πότε ένα τραγούδι θεωρείται κλασικό; «Οταν μπορεί να διαρκεί στον χρόνο και να μην παλιώνει ποτέ. Οταν μπορεί να γράφτηκε σε μια πολύ διαφορετική εποχή κι όμως να αγγίζει διαχρονικά τους ανθρώπους». Ετοιμάζει κι έναν ανάλογο δίσκο με παλιά τραγούδια που πάντα ήθελε να πει, διασκευασμένα σε σουίνγκ και ρετρό ύφος. «Τα δουλεύω πολύ καιρό αναζητώντας την τελειότητα με τους δικούς μου όρους. Αλλά ταυτόχρονα δουλεύω και το δικό μου πρωτότυπο υλικό με τραγούδια που γράφω ο ίδιος».
Πότε και πώς συμβιβάζεται ένας καλλιτέχνης; «Αν αρχίσεις να συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα και συνεργάζεσαι με ανθρώπους που δεν μπορούν να σε καταλάβουν, αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος της δουλειάς σου. Εχω μάθει να μη συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από το καλύτερο. Αυτό που έχω μέσα μου, αυτό θέλω να δίνω πάντα. Επίσης, όταν ο καλλιτέχνης σταματάει να ακολουθεί το όνειρό του, αυτή την πρώτη εσωτερική ανάγκη που τον έφερε κοντά στο τραγούδι και την τέχνη του, και ακολουθεί μόνο το παιχνίδι της επιβεβαίωσης και της εμπορικότητας, τότε συμβιβάζεται για χάρη του κέρδους».
Σημειώστε επίσης πως ο Δώρος Δημοσθένους θα είναι στο Μέγαρο Μουσικής με τον Νίκο Κυπουργό στις 15 Μαρτίου σε τραγούδια για παιδιά και με τον Μιχάλη Γρηγορίου στις 19 Μαρτίου σε μελοποιημένη ποίηση.
IANOS, Σταδίου 24, Παρασκευή 20/2 και Σάββατο 21/2,
Είσοδος: 10€, ελάχιστη κατανάλωση: 6€. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας