Είναι αλήθεια ότι δεν γράφει πια αριστουργήματα. Αλλά όταν σε λένε Τζον Ιρβινγκ και είσαι συγγραφέας μυθιστορημάτων σαν το «Ξενοδοχείο Νέο Χάμσαϊρ» , «Ο κατά Γκαρπ κόσμος» και «Θέα στον ωκεανό» και έχεις πουλήσει 12 εκατομμύρια βιβλία μεταφρασμένα σε 35 γλώσσες, μπορείς στα 73 σου χρόνια να αντιμετωπίζεις με κέφι ακόμα και τις λίγο αμήχανες κριτικές για το νέο σου, 14ο μυθιστόρημα, το «Avenue of Mysteries».
Κεντρικός ήρωας της «Λεωφόρου των Μυστηρίων» (γιατί έχει πολλούς, πάρα πολλούς κατά την προσφιλή συνήθεια του συγγραφέα) είναι ένας τύπος κανονικό μυστήριο.
Διότι ο Χουάν Ντιέγκο Γκερέρο, ο 54χρονος συγγραφέας παγκόσμιας φήμης που διδάσκει Λογοτεχνία σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και κυκλοφορεί ανά τον κόσμο, από φεστιβάλ σε φεστιβάλ, πετώντας πρώτη θέση, ξεκίνησε τη ζωή του στο Μεξικό.
Μέσα στα σκουπίδια και τη φτώχεια. Παιδί-θαύμα, όμως, έμαθε μόνος του να διαβάζει ισπανική και βρετανική λογοτεχνία χάρη στα πεταμένα βιβλία και σώθηκε πάλι ως εκ θαύματος. Ε
νας Αμερικανός ιερέας ερωτεύεται μια Μεξικανή τρανσέξουαλ πόρνη και τον υιοθετούν προσφέροντάς του μια περίεργη αλλά ζεστή οικογένεια και μια νέα ζωή στην Αμερική.
Ο Χουάν Ντιέγκο αφήνει πίσω του το Μεξικό στα 14 του χρόνια, δεν επιστρέφει ποτέ πια εκεί, ούτε καν στα όνειρά του.
Τα παιδικά του τραύματα, όμως, και τα θαυμαστά που έχει ζήσει (όπως η σχέση του με την εξίσου περίεργη αδελφή του Λούπε, η οποία μιλάει μια γλώσσα που μόνο αυτός καταλαβαίνει και έχει την ικανότητα να προλέγει το μέλλον), ξυπνούν πάλι μέσα του όταν επισκέπτεται τις Φιλιππίνες. «Ολα όσα βλέπει εκεί του θυμίζουν τα παιδικά του χρόνια στο Μεξικό» εξηγεί ο Τζον Ιρβινγκ σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Γκάρντιαν».
Πιστεύω ότι έκανε πολύ καλά που προσπάθησε να βοηθήσει τους πρόσφυγες οι οποίοι ζητούν άσυλο στην Ευρώπη.
Είναι τραγικό που η βία απέναντι στις γυναίκες στην Κολονία προκάλεσε τόσο αρνητική αντίδραση για τους μετανάστες και επηρέασε το ειλικρινές, εγκάρδιο ένστικτο να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, που δεν έχουν πού να πάνε και απειλούνται. Υπάρχουν ανάμεσά τους και επικίνδυνοι; Ναι, πιθανότατα. Αλλά έχουμε ευθύνη απέναντί τους».
Ο Τζον Ιρβινγκ, αυτός που μάς έκανε να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε το Νιου Χάμσαϊρ, ζει εδώ και χρόνια στο Τορόντο του Καναδά. Από εκεί παρακολουθεί τι συμβαίνει στις ΗΠΑ στην πολιτική αλλά και λογοτεχνική της σκηνή.
Αρνείται όμως, πάντα αρνιόταν, να μπει στο παιχνίδι «ποιος θα γράψει το μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα;» «Δυσκολεύομαι να με τοποθετήσω στην πινακοθήκη των Αμερικανών συγγραφέων» λέει στην «Γκάρντιαν». «Βλέποντας πώς συμπεριφέρονται και τι θέματα διαλέγουν οι περισσότεροι Αμερικανοί συγγραφείς, δεν νιώθω πολύ Αμερικανός.
Αλλωστε τα λογοτεχνικά μου πρότυπα δεν ήταν αμερικανικά. Δεν μεγάλωσα με Χεμινγουέι, Φιτζέραλντ και Φόκνερ. Το “μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα” πάντα μου χτύπαγε σαν μια πράξη πατριωτικής υπερβολής. Γιατί να θέλει κάποιος να γράψει Το Μεγάλο Αμερικανικό Μυθιστόρημα; Γιατί όχι απλώς ένα καλό μυθιστόρημα;»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας