Μία περιήγηση στα φιλολογικά καφενεία της παλιάς Αθήνας, αρχής γενομένης από τον 19ο αιώνα και φτάνοντας μέχρι και τη δεκαετία του 1960, στα οποία συναντιούνταν συγγραφείς, μυθιστοριογράφοι, ποιητές, εκδότες, δημοσιογράφοι και κριτικοί, κάνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Τα καφενεία Γιαννόπουλου - Ζαχαράτου
Η ενδεικτική περιπλάνηση γα τα καφενεία, όπου σύχναζε εκείνος τον πληθυσμό που οι παλαιότεροι ονόμαζαν «λογοτεχνικές συντροφιές», ξεκινάει από αυτό του Γιαννόπουλου, στο ομώνυμο μέγαρο της Πλατείας Συντάγματος, που λειτούργησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1890.
Εκεί θα συναντήσουμε τις εμβληματικές μορφές του Παλαμά, του Ροΐδη και του Γεωργίου Δροσίνη. Στο ίδιο κτίριο θα λειτουργήσει αργότερα το καφενείο του Ζαχαράτου, που θα μεταφερθεί εν συνεχεία στην κοντινή οικία Βούρου.
Το καφενείο του Ζαχαράτου πρωταγωνίστησε στην πολιτική, αλλά και στην καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας. Στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί έπιναν τον καφέ τους δίπλα στα τραπέζια των συγγραφέων και δεν είναι ασφαλώς τυχαίο πως στου Ζαχαράτου έσπευσε να πιει τον καφέ του και ο Καβάφης κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψής του, το 1901, στην Αθήνα.
Το Ουζερί του Απότσου
Λίγο πριν από το τέλος του 19ου αιώνα θα ανοίξει επί της Σταδίου το Ουζερί του Απότσου, που θα εγκατασταθεί κατόπιν στη Βουκουρεστίου, για να καταλήξει στην Πανεπιστημίου.
Στον χώρο του Απότσου θα γεννηθεί, εν έτει 1945, το καλλιτεχνικό περιοδικό «Τετράδιο» με εκδότες τον Αλέξανδρο Ξύδη, τον Αλέξη Σολωμό, τον Ανδρέα Καμπά και τον Αντώνη Βουσβούνη.
Στον Απότσο σύχνασαν από τους παλαιότερους ο Μιλτιάδης Μαλακάσης και ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου και από τη γενιά του 1930 ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ανδρέας Καραντώνης και ο Γιώργος Κατσίμπαλης.
Ο Μαύρος γάτος
Το 1917 θα ανοίξει στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Ασκληπιού ο «Μαύρος γάτος», ένα ημιυπόγειο δίπλα στο σπίτι του Παλαμά. Ο «Μαύρος γάτος» ήταν το αγαπημένο καφενείο των Αθηναίων μποέμ.
Εκεί πήγαιναν, όμως, και εκδότες για να συμφωνήσουν και να σχεδιάσουν τα επόμενα βιβλία τους, παρουσιάζονταν μυθιστορήματα και ποιητικές συλλογές ενώ γίνονταν και έντονες πολιτικές συζητήσεις στις οποίες πρωτοστατούσε ένα καινοφανές πολιτικό είδος: οι σοσιαλιστές.
Στις καλλιτεχνικές, πάλι, και τις φιλολογικές συζητήσεις συμμετείχαν ο Κλέων Παράσχος, ο Φώτος Γιοφύλλης, ο Δημοσθένης Βουτυράς, ο Τέλλος 'Αγρας, ο Ρώμος Φιλύρας, ο Κώστας Βάρναλης, ο Λάμπρος Πορφύρας, ο Κώστας Παρορίτης και, φυσικά, ως προνομιακός γείτονας και συνδαιτυμόνας, ο Κωστής Παλαμάς.
Το ιστορικό Πατάρι του Λουμίδη
Παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα λειτουργήσει επί της Σταδίου το «Πατάρι», που αποτελούσε συμπλήρωμα του καφεκοπτείου των αδελφών Λουμίδη το οποίο βρισκόταν στο ισόγειο.
Εδώ θα γεννηθεί ο ελληνικός μοντερνισμός με ποιητές όπως ο Γκάτσος, ο Ελύτης και ο Εμπειρίκος, αλλά και ο Μίλτος Σαχτούρης, ο Τάκης Σινόπουλος, η Ελένη Βακαλό και ο Μιχάλης Κατσαρός.
Σε αυτό θα βρεθούν ακόμα ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωράκης, καθώς και εικαστικοί όπως ο Γιάννης Μόραλης και ο Γιάννης Τσαρούχης.
Στο «Πατάρι» ο χώρος ήταν αυστηρά οριοθετημένος. Στο βάθος της αίθουσας κάθονταν καλλιτέχνες και συγγραφείς ενώ στα μπροστινά τραπέζια μαζεύονταν δημοσιογράφοι, επιθεωρησιογράφοι και ηθοποιοί.
Μαζί, ωστόσο, με τα λογοτεχνικά καφενεία δοξάστηκαν στο παρελθόν και τα φιλολογικά σαλόνια. Ένα από τα πιο γνωστά ήταν το φιλολογικό σαλόνι του Μάρκου Αυγέρη και της Έλλης Αλεξίου, στην οδό Αλωπεκής, στο Κολωνάκι.
Στη δεκαετία του 1960 κάθε Πέμπτη βράδυ συγκεντρωνόταν εκεί η αφρόκρεμα της αριστερής τέχνης και διανόησης:
Κώστας Βάρναλης, Βασίλης Ρώτας, Βούλα Διαμιανάκου, Ζήσης Σκάρος, Γιάννης και Ρόζα Ιμβριώτη, Νίκος Παπάς και Ρίτα Μπούμη-Παπά, Διδώ Σωτηρίου, Λιλίκα Νάκου, Μέλπω Αξιώτη, Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, Δημήτρης Φωτιάδης.
Το φιλολογικό σαλόνι των Κατακουζηνών
Ένα άλλο φιλολογικό σαλόνι ήταν σπίτι του 'Αγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού, πρώτα στην οδό Πινδάρου κι ύστερα στη λεωφόρο Αμαλίας (με θέα τη Βουλή και τον Εθνικό Κήπο), όπου λειτουργεί και σήμερα ως χώρος εκδηλώσεων.
Στο σαλόνι των Κατακουζηνών θα οργανωθεί για πρώτη φορά έκθεση με έργα του Θεόφιλου ενώ θα πιουν τον καφέ ή το ποτό τους και εκλεκτά μέλη γενιάς του '30:
Από Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, Ηλία Βενέζη και 'Αγγελο Τερζάκη μέχρι Κ. Θ. Δημαρά, Σπύρο Βασιλείου, Θανάση Απάρτη και Ευάγγελο Παπανούτσο.
Το σαλόνι των Κατακουζηνών θα επισκεφθούν και προσωπικότητες του διεθνούς στερεώματος: Αλμπέρ Καμί, Μαξ Σαγκάλ, Ουίλιαμ Φόκνερ.
♦ Φιλολογικά σαλόνια άνοιξαν επίσης στα προγενέστερα χρόνια ο Παλαμάς, ο Σουρής, η Καλλιρόη Παρρέν και ο Κώστας Ουράνης και στα νεότερα η Ελένη Βλάχου, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Ανδρέας Εμπειρίκος και ο Γιώργος Κατσίμπαλης.
Περισσότερες πληροφορίες στις πηγές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν: έκδοση της Ομάδας Άστυ «70 χρόνια αθηναϊκών καφενείων. Τα στέκια των λογοτεχνών» (2014), «Φιλολογικά καφενεία και στέκια της Αθήνας» (Εστία, 1988) του Γιάννη Παπακώστα, «Τοπωνύμια της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων» (εκδόσεις Φιλιππότη, 1995) του Γιάννη Καιροφύλλα, και το άρθρο του Δημήτρη Γκιώνη «Τα φιλολογικά σαλόνια - κάποτε» («Ελευθεροτυπία», 18 Ιουνίου 2011).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας