Μόνο καινούργιος δεν είναι στο χώρο της συγγραφής παραμυθιών τρόμου (υπάρχει και άλλο είδος;). Ωστόσο ο Αντώνης Τουμανίδης, προφανώς τυχαία, είδε το τελευταίο του βιβλίο «Εφιάλτες & Παραμύθια» να κυκλοφορεί (πάντα από τις εξαιρετικές εκδόσεις Anubis) τις ίδιες μέρες που του προτάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής και εξελέγη μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, ώστε να είναι στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος.
Όταν διαβάσετε το υπέροχο αυτό βιβλίο, θα δείτε απευθείας τη σύνδεση: ο Α. Τουμανίδης έγραψε τα όσα ζούμε! Αλλά ως παραμύθι τρόμου!
Ο ίδιος γεννήθηκε στη Σκύδρα το 1979. Σπούδασε ιστορία της τέχνης και αρχαιολογία στην Ελλάδα, καθώς και τεχνοκριτική, κινηματογράφο και θρησκειολογία στη Γαλλία. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές θρησκευτικής γλυπτικής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό και μιλάει τέσσερις γλώσσες. Είναι συγγραφέας παραμυθιών τρόμου, βραβευμένος σεναριογράφος, παραγωγός, μέλος του Σωματείου Σεναριογράφων Αμερικής (WGA East) και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Από τις Εκδόσεις Anubis κυκλοφορούν ακόμη τα βιβλία του «Secta» (2017) και «Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο» (2018).
- «Και έγινε η νύχτα μέρα, αλλά το σκοτάδι που απλώθηκε στον κόσμο ήταν τέτοιο, που τίποτα δεν έμοιαζε ικανό να το διαλύσει»… Πέρα από το βιβλίο σας, όπου αναφέρεται σε ένα παραμυθιακό πλαίσιο, στην πραγματική ζωή (παγκοσμίως, αλλά τώρα αναφέρομαι στην Ελλάδα) πόσο έτσι είναι στ' αλήθεια;
Δεν ξέρω κατά πόσο το βιβλίο παραπέμπει στην πραγματικότητα ή η πραγματικότητα παραπέμπει, πλέον, στο βιβλίο. Στο «Εφιάλτες & Παραμύθια 2» περιγράφω μια δυστοπία όπου η φαντασία και κατ’ επέκταση η δημιουργικότητα απαγορεύονται. Και παίρνουν οι κυβερνώντες μια τέτοια απόφαση για το καλό της ανθρωπότητας: αυτό νομίζω τα λέει όλα – όλα γίνονται για το καλό μας αλλά με εμάς τους ίδιους να μην συμμετέχουμε, με τρόπο εκκωφαντικό, στη λήψη των αποφάσεων αυτών. Το σκοτάδι είναι, πάντως, ήδη εδώ. Το πρόβλημα είναι πως τα μάτια μας συνήθισαν στο σκοτάδι και το αντιλαμβάνονται σαν φως. Ίσως γι’ αυτό να μην αντιδρούμε.
- Ποια παραμύθια τρόμου έχουν γίνει πραγματικότητα θρίλερ σήμερα;
Θα σας απαντήσω με ένα απόσπασμα από το παραμύθι «Το κορίτσι με τα κομμένα χέρια»: «Στα παλιά τα χρόνια, ζούσε ένας μυλωνάς που αργά αλλά σταθερά έφτασε στην απόλυτη φτώχεια… Μια μέρα ξεκίνησε να πάει στο δάσος για να μαζέψει ξύλα, μα μόλις βρέθηκε εκεί μέσα, παρουσιάστηκε ξαφνικά μπροστά του ένας γέρος… “Γιατί κουράζεσαι κόβοντας ξύλα;” του είπε ο γέρος. “Αν μου υποσχεθείς πως θα μου δώσεις ό,τι βρίσκεται τώρα πίσω από το μύλο σου, εγώ θα σε κάνω πλούσιο”…»
- Στο βιβλίο, όλα όσα γράφετε οδηγούν σε ψυχική απόλαυση. Στην πραγματικότητα, πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν καθώς οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα;
Δυστυχώς, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τρόπο μαγικό όπως στο βιβλίο. Αλλά ακόμα και εκεί η μαγεία δεν επαρκεί. Απαιτείται δράση (και αντίδραση) από τους ίδιους τους (αντι)ήρωες. Το μαγικό στοιχείο δεν είναι παρά μόνο η σπίθα για να πάρουν οι (αντι)ήρωες μου φωτιά και να σκορπίσουν γύρω τους φως. Δεν αντέχουν άλλο την καταπίεση, τον όποιο περιορισμό, δεν αντέχουν άλλο έναν κόσμο που έχει μετατραπεί σε μια αόρατη φυλακή – πρόκειται για τη χειρότερη μορφή φυλακής, είναι πολύ πιο δύσκολο να σπάσεις δεσμά που δεν βλέπεις.
- Εμείς ποιοι ήρωες είμαστε/γίναμε/μας έχουν καταντήσει;
Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ. Αναζητάμε στο σκοτεινό δάσος το σπίτι με τα ζαχαρωτά. Το βρίσκουμε και καταλήγουμε φυλακισμένοι σε κλουβιά για να γίνουμε τροφή για την κακιά μάγισσα.
- Είστε κάτοχος πολλών πτυχίων, ξέρετε πολλές γλώσσες, γράφετε παραμύθια, και τώρα είστε υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ποια είναι τα «παραμύθια» που θα θελήσετε να ανατρέψετε; Σε μια Ευρώπη που φοβάται ήδη;
Δεν θα πρέπει να συγχέουμε τα παραμύθια με τα πολιτικά ψεύδη (και τα πολιτικά ψεύδη είναι αυτά που θα πρέπει να ανατραπούν). Πριν γίνει όμως οτιδήποτε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ο ίδιος ο φόβος. Ο φόβος ξεκινάει από την άγνοια. Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να μάθουν την αλήθεια −ακόμα και αν είναι σκληρή− και στη συνέχεια να αντιληφθούν πως −όπως στα παραμύθια− έχουν τέτοια δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πάντα (απλώς τους έκαναν να ξεχάσουν πως την έχουν). Και θα δουν πως ο «αυτοκράτορας» είναι γυμνός…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας