Η σκοτεινή κυρία του αστυνομικού

Η Βρετανίδα βασίλισσα του αστυνομικού μυθιστορήματος Ρουθ Ρέντελ, η οποία για μισό αιώνα κυριάρχησε προσφέροντας σκοτεινές, πολύπλοκες ιστορίες στους φανατικούς αναγνώστες της σε όλο τον κόσμο, πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 85 ετών.

Τον Ιανουάριο είχε εισαχθεί σε νοσοκομείο έπειτα από εγκεφαλικό. Το τελευταίο της βιβλίο «The Girl Next Door» (Το κορίτσι της διπλανής πόρτας) κυκλοφόρησε το 2014, ενώ είχε παραδώσει ένα ακόμα μυθιστόρημα στον εκδοτικό της οίκο Hutchinson.

Οπως δήλωνε το 2013 στην Guardian, δεν σκόπευε να συνταξιοδοτηθεί. «Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν έγραφα. Και θα γράφω μέχρι να πεθάνω. Αν μπορώ...».

Ανανέωσε και άνοιξε καινούργιους δρόμους στο αστυνομικό μυθιστόρημα, με έμφαση στην κοινωνική του διάσταση και στην εξερεύνηση του κόσμου γύρω της με κριτική ματιά.

Μια τάση που επηρέασε τις νεότερες γενιές. Για τον Σκοτσέζο Ιαν Ράνκιν υπήρξε η μεγαλύτερη εν ζωή συγγραφέας νουάρ στη Βρετανία: «Αν το αστυνομικό είναι σήμερα υγιές και όσοι ασχολούνται με αυτό προσπαθούν να το βελτιώσουν και να το κρατήσουν φρέσκο, ζωντανό και αποκαλυπτικό, σε μεγάλο μέρος οφείλεται στη Ρουθ Ρέντελ».

Η Ρέντελ το 1997 πήρε τον τίτλο της βαρόνης του Μπάμπεργκ και μπήκε στη Βουλή των Λόρδων με το Εργατικό Κόμμα αναπτύσσοντας κοινωνική δράση.

Μάλιστα, είχε κατάφερε να περάσει νόμο που απαγορεύει να στέλνονται στο εξωτερικό ανήλικα κορίτσια για ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.

Αρχικά εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μικρές εφημερίδες. Από τους Chigwell Times παραιτήθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι κάλυψε μια εκδήλωση στο τοπικό τένις κλαμπ χωρίς να είναι παρούσα και δεν κατέγραψε τον θάνατο ενός ομιλητή.

Εκανε το συγγραφικό της ντεμπούτο το 1964 συστήνοντας στο κοινό τον επιθεωρητή Γουέξφορντ, ο οποίος πρωταγωνιστεί σε πολλά από τα 60 βιβλία της, όπου την απασχολούν επίκαιρα θέματα, όπως ο ρατσισμός και η ενδοοικογενειακή βία.

«Ο Γουέξφορντ μου μοιάζει πολύ, εκφράζει τις απόψεις μου, αλλά δεν είναι εντελώς εγώ», έλεγε στον Observer τo 2013.

Ορισμένα ψυχολογικά θρίλερ τα υπέγραφε με το ψευδώνυμο Μπάρμπαρα Βάιν. Οπως έχει πει: «Η Ρουθ και η Μπάρμπαρα είναι δύο πτυχές του εαυτού μου. Η Ρουθ είναι πιο σκληρή, πιο ψυχρή, πιο αναλυτική, ίσως πιο επιθετική. Η Μπάρμπαρα είναι πιο θηλυκή...».

Τα έργα της έχουν εκδοθεί σε δεκάδες χώρες και αρκετά έχουν προσαρμοστεί για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Ανάμεσα στις ταινίες ξεχωρίζουν η «Τελετή» του Σαμπρόλ, η «Καυτή σάρκα» του Αλμοδόβαρ και η «Καινούργια φιλενάδα» του Οζόν, που παίζεται τώρα στις αίθουσες. Εχει αποσπάσει πολλά βραβεία (Eντγκαρ Αλαν Πόε, CWA Gold Dagger, Sunday Times Literary Award, κ.ά.).

«Η αγωνία είναι το ζητούμενο. Πιστεύω, είμαι ικανή να κάνω τους αναγνώστες να γυρίζουν ασταμάτητα τις σελίδες», έλεγε.

«Περιμένω μέχρι να βρω έναν χαρακτήρα και σκέφτομαι αν θα μπορούσε ο καθένας να κάνει ένα έγκλημα, τι υπόβαθρο υπάρχει που τον οδηγεί σε μια τέτοια πράξη».

Ακούραστα παρακολουθούσε τις αλλαγές στην κοινωνία και πίστευε πως η βία είναι δίπλα μας, αλλά συχνά δεν θέλουμε να τη δούμε. «Κατά καιρούς αναστατώνομαι από αυτά που γράφω, αλλά δεν συμβαίνει συχνά. Κρατάω το γράψιμο χώρια από τη ζωή μου», τόνιζε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Νοέμβριο του 2014 πέθανε και η άλλη τεράστια Βρετανίδα του αστυνομικού μυθιστορήματος, η Π.Ντ. Τζέιμς. Οι δυο γυναίκες ήταν φίλες. Τέλος εποχής.

Ιnfo:

Στα ελληνικά κυκλοφορούν μεταξύ άλλων τα βιβλία της: Από το Μεταίχμιο «Βρετανικός λαβύρινθος», «Εμμονή», «Πορτομπέλο», «Το ροτβάιλερ», «Θαμμένα μυστικά». Από την Ωκεανίδα «Ο άρχοντας των βάλτων», «Ο βιαστής», «Σαν δαίμονας μπροστά μου», κ.ά.