Η καθιερωμένη θερινή έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης στο Παλιό Σχολείο του Κάστρου στη Σίφνο πραγματοποιείται φέτος (μέχρι 30 Σεπτεμβρίου) για έβδομη φορά, μετά τη μικρή διακοπή της περσινής χρονιάς.
Το θέμα της είναι «Γενιά του ’60 – Γενιά του ’70. Από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης» και περιλαμβάνει 23 έργα σύγχρονης τέχνης, διαφόρων μέσων και τεχνικών, που ανήκουν στους σημαντικότερους καλλιτέχνες αυτών των γενεών.
Η γενιά του 1960 είναι μια ιστορική γενιά της μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα.
Η ελληνική τέχνη ευθυγραμμίζεται για πρώτη φορά με τη διεθνή καλλιτεχνική πραγματικότητα. Οι Ελληνες καλλιτέχνες συμμετέχουν σε διεθνή κινήματα εν τη γενέσει τους και συγκαταλέγονται στο δυναμικό της διεθνούς εικαστικής σκηνής.
Από αυτή τη γενιά των ανατροπών και της πρωτοπορίας παρουσιάζονται στην έκθεση οι: Γιάννης Γαΐτης (1923-1984), Δανιήλ (Παναγόπουλος) (1924-2008), Βλάσης Κανιάρης (1928-2011), Χρίστος Καράς (1930), Νίκος Κεσσανλής (1930-2004), Στάθης Λογοθέτης (1925-1997), Παύλος (Διονυσόπουλος) (1930) και Κώστας Τσόκλης (1930).
Η γενιά του 1970 παρακολουθεί τις διεθνείς καλλιτεχνικές εξελίξεις, έχει μεγάλη σχέση, όπως και η προηγούμενη, με το Παρίσι και τη γαλλική κουλτούρα, επηρεάζεται από το κλίμα της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης και δημιουργεί κινήματα και ομάδες, όπως αυτή των «Νέων Ρεαλιστών».
Αναπτύσσει νέες μορφοπλαστικές αναζητήσεις και πειραματισμούς.
Το έργο τέχνης δημιουργείται μέσα από ιδιαίτερες διαδικασίες παραγωγής και πρόσληψης, συχνά με έντονο το στοιχείο της αποδόμησης.
Η ιδέα είναι κυρίαρχη και προσλαμβάνει μεγαλύτερη αξία από το ίδιο το αντικείμενο.
Σημαντικό νέο στοιχείο είναι η έντονη διάθεση μύησης και εμπλοκής του θεατή στην καλλιτεχνική δημιουργία.
Από τη γενιά του '70, έχουν επιλεγεί οι: Αλέξης Ακριθάκης (1939-1994), Δημήτρης Αληθεινός (1945), Βαγγέλης Δημητρέας (1934), Αχιλλέας Δρούγκας (1940), Μάκης Θεοφυλακτόπουλος (1939), Κυριάκος Κατζουράκης (1944), Μιχάλης Κατζουράκης (1933), Χρόνης Μπότσογλου (1941), Γιάννης Μπουτέας (1941), Δημήτρης Μυταράς (1934), Σωτήρης Σόρογκας (1936), Αλέκος Φασιανός (1935), Γιάννης Ψυχοπαίδης (1945).
Τα όρια των δύο διαδοχικών γενεών δεν είναι απόλυτα διακριτά.
Την έρευνα και την επιμέλεια της έκθεσης, όπως και των έξι προηγούμενων, έχει η επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης δρ Λίνα Τσίκουτα, υπεύθυνη των συλλογών μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης.
Ιnfo:
Δήμος Σίφνου, Μαρία Ναδάλη, τηλ. 2284-360328 και 22840-33030.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας