«Το 2006, όταν κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ τους, η “Φτηνή ποπ για την ελίτ”, πάθαμε πλάκα. Τους ξέραμε τους Κόρε.Υδρο. κι από πριν, αλλά αυτή η δουλειά… Τι δισκάρα! Οπότε στις παρέες η κουβέντα θα ερχόταν οπωσδήποτε κάποια στιγμή σ’ αυτούς -άλλωστε μια εποχή, αν βρισκόσουν έξω, κάπου στο background θα έπαιζε το “Οχι πια έρωτες”- και αναπόφευκτα θα κατέληγε σε καβγά: τους Κόρε.Υδρο. υπήρχαμε εμείς που τους λατρεύαμε με απόλυτους όρους και άλλοι που τους χλεύαζαν κι αυτούς κι εμάς. Τι δεν υπήρχε; Μέσος όρος ή αδιαφορία».
Ετσι μου περιγράφει φίλος μια εμπειρία αρκετά κοινή σε πολλούς από μας εδώ που τα λέμε. Το ιδιοσυγκρασιακό συγκρότημα από την Κέρκυρα που σχηματίστηκε το φθινόπωρο του 1993 από τον Παντελή Δημητριάδη (Π.Ε. Δημητριάδη) και τον Γιώργο Αρβανιτάκη μαζί με δύο σχολικούς τους φίλους, τον Σπύρο Καταγή και τον Τέο Παϊραμίδη, για να βαφτιστεί «Κορε.Υδρο.» (Κορεσμένοι Υδρογονανθρακες, δηλαδή) και να διαγράψει μια underground πορεία κυρίως στις ψαγμένες παρέες των νέων Κερκυραίων κατ’ αρχάς, αλλά από το 2001, με την προσχώρηση του Αλέξανδρου Μακρή και μετά να πάρει άλλες διαστάσεις, φτιάχνοντας μέχρι το 2014, που διαλύθηκε, έναν κανονικό αστικό μύθο, παραμένει 11 χρόνια μετά σημείο αναφοράς της εγχώριας ποπ κουλτούρας και της indie pop σκηνής.
Εφτιαξε άλλωστε μόλις πέντε άλμπουμ, αλλά επιγόνους και σχολή, με ποπ μελωδίες, λυρισμό και ρυθμό συχνά «παραπλανητικό» σε σχέση με τον ροκ εξομολογητικό, καθαρόαιμα ποιητικό, αυτοσαρκαστικό και σκληρό στίχο που εκπροσωπούσε τις χαμένες προσδοκίες, τις διαψεύσεις και την αναγκαστική ανώμαλη προσγείωση στην άγρια πραγματικότητα του κόσμου και της γενιάς τους. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ηταν και η πυρακτωμένη κανονικά σκηνική τους παρουσία με τα ηλεκτρισμένα «παιξίματα». Κι ακόμα το σαφές εικαστικό τους στοιχείο, κανονική «υπογραφή» στα εξώφυλλα και στην επιμέλεια των άλμπουμ τους. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο το «κόλλημα» του δημοσιογράφου Βύρωνα Κριτζά με τους Κόρε.Υδρο. Ο Κριτζάς είναι απλώς ένας από τους πολλούς. Κι έτσι είναι περισσότερο κι από καλοδεχούμενο το ντοκιμαντέρ του που, σε δικό του σενάριο και σκηνοθεσία, αφού βαφτίστηκε με τον τίτλο του τραγουδιού τους «Εδώ μιλάνε για λατρεία», έκανε πρεμιέρα στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (6-16/3), απέσπασε Αργυρό Αλέξανδρο στην κατηγορία Newcomers Competition και Βραβείο Κοινού Fischer για ελληνική ταινία άνω των 50΄ και τώρα από τις 7 Απριλίου θα αρχίσει να προβάλλεται στο «Αστορ» της Σταδίου (28).
Η σύνοψη; «Ποιητικοί, δραματικοί, αστείοι, παιδιά του Mtv με φόντο την Κέρκυρα, οι Κόρε.Υδρο. απασχόλησαν όσο λίγες μπάντες την ελληνική indie ποπ/ροκ σκηνή, εισπράττοντας λατρεία αλλά και χλευασμό. Το ντοκιμαντέρ “Εδώ μιλάνε για λατρεία” ακολουθεί όλη την πορεία τους, εστιάζοντας στα δύο βασικά μέλη, αλλά και στη σημασία του να είναι κανείς ιδιαίτερος χωρίς να ντρέπεται γι’ αυτό». Και φυσικά όταν μιλάμε για τα δύο βασικά μέλη εννοούμε τον Παντελή Δημητριάδη που έφτιαξε μετά «Τα Παιδιά της Παλαιότητας» και τον Αλέξανδρο Μακρή, τους δύο πιο ευφυείς δημιουργικά τύπους της μπάντας, οι οποίοι στο τέλος διαφώνησαν, τα έσπασαν και κάπως έτσι γράφτηκε το φινάλε των Κόρε.Υδρο.
Στο σημείωμά του με αφορμή το ντοκιμαντέρ, ο Κριτζάς εξηγεί: «Με τον Π.Ε. Δημητριάδη γνωριζόμαστε πάνω από 15 χρόνια. Τον είχα προσεγγίσει ως δημοσιογράφος. Σύντομα έγινα φίλος και φαν. Θέλησα να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τους Κόρε.Υδρο. επειδή τους αγαπάω, επειδή η ιστορία τους είναι από τις πιο συγκινητικές και επειδή παρατήρησα αρκετά νέα παιδιά να τους αποθεώνουν ως καλτ εκπροσώπους ενός απόλυτου, ποιητικού και δραματικού στα όρια της γελοιότητας έρωτα, που στην εποχή μας όλο και πιο σπάνια ευδοκιμεί. Πήγαμε Κέρκυρα. Ανακαλύψαμε αρχειακό υλικό το οποίο δεν έχει δει κανείς. Ξετυλίξαμε όλο το κουβάρι της μπάντας από τα εφηβικά χρόνια ώς τη διάλυση. Μιλήσαμε με Αθηναίους που τους λάτρεψαν και τους χλεύασαν. Το πιο σημαντικό: λύσαμε τη σιωπή του Αλέξανδρου Μακρή, αυτής της μυστήριας μουσικής ιδιοφυΐας που μονίμως επέλεγε το σκοτάδι. Ο πρωταγωνιστής, βέβαια, παραμένει ο Παντελής, που κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων χαρακτηρίστηκε από το διευθυντή Φωτογραφίας Γιάννη Κολόζη “σούπερ ήρωας”. Δεν είμαι σκηνοθέτης. Ούτε εμπειρία έχω, ούτε φιλοδοξία. Αυτό που προσπάθησα είναι να φανώ αντάξιος των Κόρε.Υδρο».
Ας κρατήσουμε λοιπόν τις πληροφορίες για τους συντελεστές: Σενάριο-σκηνοθεσία: Βύρωνας Κριτζάς. Παραγωγή: Μαρίνα Δανέζη & Laika Productions. Η ταινία επιδοτήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων & Δημιουργίας - Creative Greece στο πλαίσιο του Προγράμματος MICRO-BUDGET PLUS, το οποίο υλοποιήθηκε μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Συμπαραγωγή: ΕΡΤ. Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Κολόζης. Μοντάζ: Χρήστος Γάκης. Ηχοληψία: Κώστας Κουτελιδάκης. Βοηθός σκηνοθέτη: Βιλελμίνη-Αναστασία Κόκκα. Οργάνωση παραγωγής: Τάσος Κορωνάκης. Διεύθυνση παραγωγής: Κυριάκος Γκίκας. VFX Γραφιστικά: Αφροδίτη Μπιτζούνη. Μίξη ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης. Color Correction: Βιολέτα Κυριακού (An Mar Film Lab). Γραφιστικά: Γιώργος Παρασκευόπουλος. Αφίσα: Ανούσια Ενταση. Μουσική: Κόρε.Υδρο.
Κι ας δώσουμε ραντεβού από 7 Απριλίου στο «Αστορ» για… «Αλλη μια νύχτα σύγχυσης και γέλιου (Μικρή Ασυμφωνία εις Ε Ελάσσων)».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας