Αθηναϊκά και νεοϋορκέζικα διαμερίσματα, σπίτια στην ελληνική επαρχία, ο ήλιος που δύει, ζευγάρια που χορεύουν, μια κόρη που θα την λένε Καραντίνα, μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, πρακτικές ασκήσεις προσαρμοστικότητας, μια επιδημία ύπνου, η συνθήκη εγκλεισμού που γεφυρώνει αποστάσεις, το DNA και ο Μπρεχτ.
Mετά τους Δημήτρη Καραντζά, Ευθύμη Φιλίππου, Maria Antelman, Annie Dorsen, κ.ά., στον κόσμο του «Enter» μπαίνουν με τα έργα τους οι Ηλίας Αδάμ, Σίμος Κακάλας, Βασίλης Κεκάτος, Αντώνης Φωνιαδάκης, Emily Johnson, Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), RootlessRoot, Στέφανος Τσιβόπουλος.
H πρωτοβουλία της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και του Onassis USA να αναθέσουν σε δημιουργούς από όλο τον κόσμο νέα έργα φτιαγμένα στην περίοδο καραντίνας μέσα σε 120 ώρες συνεχίζεται, οι δημιουργίες ανεβαίνουν η μία μετά την άλλη στο onassis.org/enter και συνομιλούν με την εποχή, τη στιγμή και την κατάσταση. Κυρίως όμως δίνουν μια πνοή ελπίδας για τον καλλιτεχνικό χώρο που πλήττεται, αποδεικνύοντας ότι αν μη τι άλλο έχουμε ακόμα ο ένας τον άλλον.
Χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση σε θεατρικές σκηνές, χώρους προβών ή στούντιο, οι καλλιτέχνες δημιουργούν τα πάντα στο σπίτι τους. Διαμερίσματα, κήποι, ταράτσες, παιδιά, σύζυγοι, συγκάτοικοι, μαζί με την οικοσκευή, γίνονται οι νέες site-specific σκηνές, οι χαρακτήρες και τα σκηνικά αντικείμενα, με το laptop του καλλιτέχνη να ανάγεται σε δημιουργική υπερδύναμη. Δεν έχετε παρά να τα δείτε όλα στο onassis.org/enter.
Ετσι, λοιπόν, μας υποδέχονται κι άλλοι στο σπίτι τους: ο Ηλίας Αδάμ παρουσιάζει έναν διαφορετικό Αμλετ. Ο Σίμος Κακάλας μια σειρά videos με γενικό τίτλο Tarantino. Ο Βασίλης Κεκάτος μια μικρού μήκους ταινία σε έναν έρημο κόσμο και την αγάπη που επιμένει («Οταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει»), με μουσική του Παύλου Παυλίδη. Οι RootlessRoot εξηγούν τη διάσημη σε όλο τον κόσμο πρακτική τους Fighting Monkey και μας βοηθούν μέσα από βίντεο να διαχειριστούμε καλύτερα την καθημερινότητά μας.
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης χορογραφεί μέσω Skype από το διαμέρισμά του στο Παρίσι δύο χορευτές στο Μόντρεαλ υπό τους ήχους του ολοκαίνουργιου τραγουδιού του Αμερικανού συνθέτη Active Child, «Color Me». Η Emily Johnson αναδεικνύει έναν «χορό» που διανύει μια πορεία εκατό ετών και τηλεμεταφέρει το παρελθόν στο παρόν (inbetween Kwimiak, blue) και η Kathryn Hamilton το «Every Hologenome For Themselves», μια σειρά μικροσκοπικών σκηνών και εμπνευσμένων από το DNA δεικτών απόδοσης για τον κόσμο που ζούμε σήμερα.
Τέλος, ο Στέφανος Τσιβόπουλος μας συστήνει τη νέα μικρού μήκους ταινία του «Untitled» (Junkopia Redux), μια ματιά σε ένα εσωτερικό τοπίο που αιωρείται ανάμεσα στην αβεβαιότητα για το παρελθόν και την αγωνία για το μέλλον.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας