Στο Εθνικό, από την πίσω πόρτα

Χτες το μεσημέρι ο αν. υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης κάλεσε στο γραφείο του το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου.

Ζήτησε από τον πρόεδρο και τα μέλη μέσα στις επόμενες μέρες να του παραδώσουν όλες τις συμβάσεις συνεργατών και εξωτερικών εργολαβιών που υπογράφτηκαν την περίοδο 2014-2015.

Αυτό σημαίνει ότι η εποπτεύουσα αρχή, το υπουργείο, πρόκειται να δώσει εντολή για οικονομικό έλεγχο στον Σωτήρη Χατζάκη.

Αλλά με ποια αφορμή; Συνιστούν ατράνταχτο επιχείρημα οι καταγγελίες του Σωματείου Εργαζομένων στο Εθνικό όταν το ίδιο συνέβαινε κατ’ επανάληψη και επί διευθύνσεως Γιάννη Χουβαρδά;

Επίσης, κάποιος κακόπιστος δικαίως θα σκεφτεί ότι ο έλεγχος γίνεται επειδή ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού δεν «διευκολύνει» τον υπουργό. Αρνείται να παραιτηθεί.

Αρα πρέπει να μεθοδευτεί η έξοδός του. Και σ’ αυτή την περίπτωση η μπάλα χάνεται.

Ο Σωτήρης Χατζάκης πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας και ότι τα οικονομικά του οργανισμού είναι στην πένα.

Επίσης, εξαναγκάζεται να εξηγήσει γιατί ο μισθός τού τάδε ήταν 2.000 ευρώ και της δείνα 700.

Αλλά πόσο σύννομη είναι η δημοσιοποίηση αμοιβών των καλλιτεχνών στη Διαύγεια, όταν αποτελούν προσωπικά δεδομένα;

Ο Νίκος Ξυδάκης επιμένει στην απομάκρυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.

Οπως είχε πει στη συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους πριν από έναν μήνα, «είθισται οι καλλιτεχνικοί διευθυντές να υποβάλλουν την παραίτησή τους».

Το ερώτημα επανέρχεται: Ζητείται η παραίτηση όλων ή επιλεκτικά; Και γιατί ο υπουργός δεν είναι ξεκάθαρος στους λόγους που πιέζουν «εδώ και τώρα» για τον αποκεφαλισμό του Σωτήρη Χατζάκη;

Κι αν δεχτούμε ότι έχει κάθε λόγο να ελέγξει τα οικονομικά του Εθνικού, μήπως πρέπει να κάνει το ίδιο και σε άλλους Οργανισμούς, όπως για παράδειγμα στο Φεστιβάλ Αθηνών, που διευθύνει εννέα χρόνια τώρα ο Γιώργος Λούκος;