Κυβέρνηση τοκογλύφος...

Η κυβέρνηση ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει βάλει βαθιά -και για τα καλά- το χέρι της στις... τσέπες μας. Oχι μόνο με τις οριζόντιες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, επικουρικές και πάει λέγοντας, αλλά και με τις αλλεπάλληλες αυξήσεις στη φορολογία εισοδήματος, τον φόρο αλληλεγγύης που από έκτακτος έχει γίνει μόνιμος, όπως και με τον ΕΕΤΗΔΕ που έγινε ΕΝΦΙΑ κι από τη ΔΕΗ πέρασε στις φορολογικές μας δηλώσεις, την υπερφορολόγηση του πετρελαίου θέρμανσης και πάει λέγοντας και κλαίγοντας...

Ομως ακόμα και στις ρυθμίσεις που προτρέπει τους πολίτες να συνάψουν με τις ΔΟΥ για να πληρώνουν τακτικά τα χρέη τους, υποτίθεται με μια διευκόλυνση, η κυβέρνηση όχι μόνο κοροϊδεύει, όπως έγραφε προ ημερών ο συνάδελφος Κώστας Τσάβαλος στην «Εφ.Συν.» για τη ρύθμιση των 100 δόσεων, αλλά συμπεριφέρεται και σαν τοκογλύφος. Ωσάν κλέφτης...

Πέρσι η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου με υπουργό Οικονομικών τον Γιάννη Στουρνάρα (τώρα διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος) πέρασε τον Ν. 4152/13 με τον οποίο οι πολίτες που είχαν ληξιπρόθεσμα χρέη στις εφορίες θα μπορούσαν να τα ρυθμίσουν μέσα σε έως και 48 δόσεις. Προβλέπονταν κάποιες απαλλαγές, αλλά παράλληλα επιβάλλονταν και τόκοι ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων, με ένα επιτόκιο μάλιστα που ξεπερνά το 8% ετησίως!

Εκτός του ότι πρόκειται για πολύ υψηλό επιτόκιο, όταν το ίδιο το κράτος δανείζεται με πολύ μικρότερα, αν κάποιος αποφάσιζε να ρυθμίσει ληξιπρόθεσμα χρέη του ύψους, για παράδειγμα, 1.800 ευρώ σε 45 δόσεις, θα του υπολογίζονταν και τόκοι περίπου 460 ευρώ. Ομως οι ΔΟΥ, σε περίπτωση που σύμφωνα με τα εισοδήματά σου είχες να λάβεις, την περιβόητη επιστροφή φόρου δεν την αποδίδουν αλλά μέσα από ένα αυτοματοποιημένο σύστημα προχωρούν σε απευθείας συμψηφισμό με τα χρέη που έχεις, ακόμη κι αν είναι ρυθμισμένα. Το σύστημα όμως με βάση τις παραμέτρους του δεν εντοπίζει πιθανά ληξιπρόθεσμα χρέη, αλλά σε περίπτωση που υπάρχει ρύθμιση πάει απευθείας στις προβλεπόμενες δόσεις αυτής. Κι εδώ αρχίζουν τα απίστευτα...

Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο, αν πραγματοποιηθεί ολική αποπληρωμή του συνολικού υπολειπόμενου ποσού τότε προβλέπεται και η απαλλαγή από τους τόκους που απομένουν. Σε περίπτωση όμως μερικής αποπληρωμής εφάπαξ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ετσι αν κάποιος πολίτης έχει επιστροφή ποσού η οποία όμως δεν αρκεί για να αποπληρωθεί το σύνολο της ρύθμισης, τότε θα αφαιρεθούν οι μήνες που αναλογούν στο ποσό όχι όμως από το κεφάλαιο αλλά από τις δόσεις. Με λίγα λόγια, η Εφορία ενώ λαμβάνει άπαξ ποσό αποπληρωμής δεν το αφαιρεί από το αρχικό κεφάλαιο αλλά από το συνολικό τοκισμένο ποσό.

Και για να φανεί ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση με τους νόμους και τις ρυθμίσεις που έχει περάσει κλέβει τους πολίτες, για το προαναφερόμενο ποσό ρύθμισης αν κάποιος είχε επιστροφή π.χ. 750 ευρώ, θα αφαιρούνταν περίπου 15 μήνες (αφού η ελάχιστη δόση είναι 50 ευρώ). Δηλαδή, θα αφαιρούνταν το 1/3 των συνολικών δόσεων για το οποίο έχει τοκιστεί το κεφάλαιο αλλά όχι και το 1/3 των αναλογούντων τόκων!

Το αποτέλεσμα είναι ο πολίτης να χάνει ουσιαστικά περίπου 150 ευρώ τα οποία καρπώνεται το κράτος έχοντας συμπεριφερθεί ως ο χειρότερος τοκογλύφος. Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή το κράτος χρωστάει σε πολίτη κάποιο ποσό εκτός του ότι μπορεί να καθυστερήσει την απόδοση για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, όταν δεήσει να το επιστρέψει θα το πράξει υπολογίζοντας κάποιους τόκους, αλλά με πολύ μικρότερο επιτόκιο...