Μια τολμηρή πρόταση για το ασφαλιστικό

Το μέγα πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν μπορεί να λυθεί ούτε με περικοπές συντάξεων και άλλων κοινωνικών παροχών, ούτε με αύξηση των εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων, ούτε με δυσμενέστερους όρους εξόδου στη σύνταξη, ούτε με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις των μόνιμων θυμάτων του άθλιου φορολογικού μας συστήματος.

Ολοι αυτοί οι τρόποι δοκιμάστηκαν και οδήγησαν σε επιδείνωση της κατάστασης, στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και σε δυναμικές αντιδράσεις.

Η απειλή νέων περικοπών και επιβαρύνσεων ξεσήκωσε τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες και άλλες κοινωνικές τάξεις, που βγήκαν στους δρόμους με την αξίωση να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό σχέδιο του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου.

Οι εξεγερμένοι, που έστησαν με τα τρακτέρ μπλόκα στο οδικό δίκτυο της χώρας, δεν έχουν διαμορφωμένη δική τους πρόταση, αρνούνται να διαπραγματευτούν με το κυβερνητικό σχέδιο στο τραπέζι και ζητούν διάλογο από μηδενική βάση.

Η προσέλευση όμως σε διάλογο απαιτεί διαμορφωμένη, επεξεργασμένη πρόταση με στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι λύνεται το πρόβλημα με τρόπο δίκαιο, ώστε να εξασφαλιστεί ανθρώπινη σύνταξη για αξιοπρεπή διαβίωση στους απόμαχους της εργασίας, που πλήρωσαν ως εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους τις εισφορές.

Οταν πλήρωναν ίσχυαν συγκεκριμένοι όροι παροχών τους οποίους ανέτρεψε η καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος.

Ετσι φτάσαμε στις 12 περικοπές των συντάξεων, που οδήγησαν έως και κατά 60% στη μείωσή τους. Οι αλλεπάλληλες ληστείες έχουν αναλυθεί διεξοδικά και επιτέλους πρέπει να τις αναγνωρίσει ο κ. Κατρούγκαλος, ο οποίος επιμένει στο αντιασφαλιστικό σχέδιό του.

Το σχέδιο του υπουργού Εργασίας δεν μπορεί να εφαρμοστεί και να λύσει το μέγα πρόβλημα, ακόμη και αν εξαφανιστεί η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαποφυγή και η εισφοροκλοπή με τη «μαύρη» εργασία, ακόμη κι αν μειωθεί στο ελάχιστο η ανεργία και μπει η χώρα στον δρόμο της ανάπτυξης απαλλαγμένη από χρέη και μνημόνια-λαιμητόμους.

Ολα αυτά, όμως, δεν φαίνονται στον ορίζοντα, που παραμένει σκοτεινός όσο η κυβέρνηση, και συνολικά ο πολιτικός κόσμος, δεν παράγει πολιτική και δεν τολμάει ρήξεις και ανατροπές, όσο δεν έχει το θάρρος να συνεργαστεί και να κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις του Ελληνισμού.

Πώς μπορεί να μειωθεί η ανεργία και να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη, όταν δεν νομοθετούνται σταθεροί κανόνες για τις επενδύσεις; Πώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας όταν με ρυθμό χελώνας και με ανόητες αντιδράσεις για «ξεπούλημα» γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις και μένει ανεκμετάλλευτη η τεράστια ακίνητη κρατική περιουσία;

Εχει αποδειχτεί μέχρι τώρα από τους πρόχειρους πειραματισμούς ότι με μείωση των δαπανών δεν λύνεται το ασφαλιστικό, ούτε με συνεχείς επιβαρύνσεις εργαζομένων και εργοδοτών, ούτε με επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.

Επομένως η λύση βρίσκεται στην αύξηση των εσόδων από πηγές ανεξάρτητες και αυτοδύναμες, που μπορεί να παράγουν πλούτο για τη σταθερή χρηματοδότηση του συστήματος, η οποία θα συμπληρώσει τις εισφορές και τη συμμετοχή του κράτους.

Τα ασφαλιστικά ταμεία, λοιπόν, πρέπει να ιδρύσουν και να αναπτύξουν ασφαλείς κερδοφόρες επιχειρήσεις με τη φροντίδα των συνδικαλιστικών οργανώσεων κάθε κλάδου και την εποπτεία ανεξάρτητης αρχής, για να αποφευχθεί η δημιουργία σκανδάλων. Τα Ταμεία έχουν κάποια αποθεματικά, τα οποία μπορεί να επενδυθούν μαζί με ποσοστό πόρων από τις ιδιωτικοποιήσεις, που θα διατεθεί, όπως ήδη έχει αποφασιστεί.

Τα χρήματα αυτά μπορεί να επενδυθούν για την ίδρυση μιας Τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας, την οποία θα στηρίξουν και όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.

Επειδή, όμως, ένα τέτοιο εγχείρημα θα ήθελε σοβαρή μελέτη και ικανά στελέχη, η επιχειρηματική δραστηριότητα των Ταμείων μπορεί να αρχίσει με επενδύσεις σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή σε φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, που θα εγκατασταθούν σε άγονες κρατικές εκτάσεις.

Οφελος δεν θα είχαν μόνο τα Ταμεία, αλλά και το κράτος, γιατί θα περιοριζόταν η εισαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Πέραν αυτού θα είχαμε και νέες θέσεις εργασίας με άμεση συνέπεια την αύξηση των εισφορών προς το ασφαλιστικό σύστημα.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν τολμάει να επιτρέψει επιχειρηματική κερδοφόρα δραστηριότητα στα ασφαλιστικά ταμεία, διότι θα συγκρουστεί με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Το ίδιο δεν τόλμησε και η πριν από μερικά χρόνια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να εγκρίνει την πρόταση για την εξαγορά από το ΙΚΑ του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, οπότε θα είχε δημιουργηθεί μια τράπεζα διαχείρισης και αξιοποίησης των αποθεματικών των Ταμείων, δηλαδή των χρημάτων των εργαζομένων, τα οποία εκμεταλλεύεται το τραπεζικό σύστημα. Και το ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε, γιατί εκδηλώθηκαν αντιδράσεις, να συζητήσει έπειτα από πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου την ίδρυση Τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας.

Και στο παρελθόν τα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα δεν επέτρεψαν να εφαρμοστούν πρωτοποριακές οικονομικές ιδέες προς όφελος του κράτους και των πολιτών του.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος της αποκατάστασης των προσφύγων της Μικράς Ασίας και του Πόντου το 1924 ο μεγαλοεπιχειρηματίας Πρόδρομος Μποδοσάκης-Αθανασιάδης είχε προτείνει στον τότε πρωθυπουργό Αλέξ. Παπαναστασίου την ίδρυση Προσφυγικής Τράπεζας με κεφάλαιο τις περιουσίες των Τούρκων ανταλλάξιμων. Η πρόταση έπεσε στο κενό μετά την έντονη αντίδραση των τραπεζικών συμφερόντων της εποχής.