Λαϊκό Μέτωπο. Ευχή και κατάρα

Σε πολλούς δεν άρεσε η νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία. Μερικοί τρόμαξαν. Θα χαρούν αν δεν μπορέσει να κρατήσει την ενότητά του και εύχονται να καταφέρει ο αιρετός μονάρχης Μακρόν να το διασπάσει παρασύροντας κάποιες συνιστώσες του, τις λιγότερο ανθεκτικές στις πιέσεις που θα ασκηθούν στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας. Δηλαδή τους σοσιαλιστές και τους οικολόγους.

Στη Γαλλία τρόμαξαν ο Μακρόν και η ολιγαρχία που τον στηρίζει. Ελεγαν ότι δεν θέλουν να επικρατήσει η Ακρα Δεξιά, αλλά μισούσαν το Λαϊκό Μέτωπο και γι’ αυτό έθεσαν στην κυκλοφορία για ακόμη μία φορά τη θεωρία των δύο άκρων και των ισοδύναμων κινδύνων. Στην Ευρώπη τρόμαξαν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, οι οικονομικές ελίτ και γι’ αυτό άρχισαν να κινδυνολογούν με τα γνωστά επιχειρήματα περί επερχόμενης οικονομικής καταστροφής. Στις ΗΠΑ δεν ξέρω ποιοι από το πολιτικό προσωπικό τρόμαξαν περισσότερο, γιατί εκεί έχουν άλλα προβλήματα που τους τρομάζουν, με βασικότερο αυτό της επιλογής ανάμεσα σ’ έναν ανήμπορο υποψήφιο που ακούει μόνον τον Θεό και σ’ έναν κατηγορούμενο για έναν σωρό αδικήματα.

Στην Ελλάδα; Τρόμαξε η κυβέρνηση. Το είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλλο η Γαλλία, άλλο η Ελλάδα. Εκεί υπάρχει αβεβαιότητα και αστάθεια, εδώ έχουμε πολιτική σταθερότητα με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση που την ψήφισε το σαράντα και κάτι τοις εκατό. Βεβαίως στο πραγματικό εκλογικό σώμα είναι είκοσι και κάτι τοις εκατό, αλλά αυτό για την κάστα που κυβερνά είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Μας λέει ότι την πολιτική σταθερότητα την εγγυάται μόνο το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας. Οταν κυβερνούν οι άλλοι μπαίνουμε σε περιπέτειες κι αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Επειδή όμως είναι μανούλες στα μαγειρέματα, νόμιμα και παράνομα, θεσμικά και εξωθεσμικά, και για να μη βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων σκέφτονται και την περίπτωση των πρόωρων εκλογών. Δεν θα δώσουν τον χρόνο στους αντιπάλους τους για να λύσουν τις διαφορές τους και να συμφωνήσουν στη δημιουργία εκλογικού μετώπου που θα διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη στις εθνικές εκλογές.

Με το αποτέλεσμα ενοχλήθηκαν οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, παρά τις επίσημης δηλώσεις. Δεν λένε όχι στο μοντέλο της συνεργασίας, υποστηρίζουν όμως ότι η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει από τα κάτω, αλλιώς δεν θα έχει τύχη. Συμφωνούν ότι διαφωνούν με τις συγχωνεύσεις κομμάτων, με τη διάχυση σ’ έναν ευρύτερο συνασπισμό, με τις συμφωνίες κορυφής. Στη Γαλλία όμως ξεκίνησε από τα πάνω, προέκυψε από συμφωνίες κορυφής, μ’ άλλα λόγια έγινε με τον τρόπο που ξορκίζουν και στην Κουμουνδούρου και στη Χαριλάου Τρικούπη. Δεν θα τα βάψουν μαύρα λοιπόν αν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο διασπαστεί. Θα ισχυριστούν ότι αυτό έγινε επειδή δεν ακολουθήθηκε ο δρόμος που αυτές προτείνουν.

Δυσφορία είχαμε και στο ΚΚΕ για διαφορετικούς λόγους. Οπως είπε ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής Δ. Κουτσούμπας, στη Γαλλία έχουμε μια προσπάθεια αναβίωσης της χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας. Δεν θέλουν στο ΚΚΕ να αντέξει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο γιατί σ’ αυτή την περίπτωση θα κληθούν να απαντήσουν στο ερώτημα «γιατί όχι κι εδώ κάτι ανάλογο με τη συμμετοχή του ΚΚΕ;». Η γραμμή «μόνοι μας εναντίον όλων» θα τεθεί εν αμφιβόλω. Χρεοκοπημένη η σοσιαλδημοκρατία; Αυτή του τρίτου δρόμου όντως. Αποδείχθηκε στην πράξη. Με βάση ποιο όραμα θα κινητοποιηθούν οι υποτελείς τάξεις; Μήπως δεν είναι χρεοκοπημένο και το μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού; Κατέρρευσε χωρίς ν’ ανοίξει μύτη. Βεβαίως για το ΚΚΕ δεν είχαμε κατάρρευση, αλλά ανατροπή, την οποία οργάνωσε ο εξωτερικός εχθρός (η καπιταλιστική Δύση) με τη βοήθεια του εσωτερικού εχθρού (των προδοτών που είχαν αναρριχηθεί στις ηγετικές θέσεις των κομμουνιστικών κομμάτων). Οπότε; Καλύτερα μόνοι μας στον σωστό (;) δρόμο παρά με άλλους μαζί στον λάθος (;) δρόμο και η Ιστορία, όπως πάντα (;), θα μας δικαιώσει (;).

Ανάγωγα

Ο Τζο Μπάιντεν είπε ότι θα αποσυρθεί αν του το πει ο Θεός. Ο Τζορτζ Μπους ο μικρός (όνομα και πράμα) είχε πει ότι πριν από οποιαδήποτε απόφασή του συνομιλεί με τον Θεό για να πάρει την έγκρισή του. Δεν έχουν τον Θεό τους οι πλανητάρχες, πρώην και νυν.