Μέχρι τώρα εφτά υποψηφιότητες για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Πλήθος. Πολύφερνη νύφη η προεδρία του άλλοτε πανίσχυρου κόμματος. Δεν αποκλείεται να δούμε και άλλη υποψηφιότητα. Χρόνος υπάρχει για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενεργά ή αδρανοποιημένα, που σήμερα το σκέφτονται να επανακάμψουν, γιατί όχι και να πρωταγωνιστήσουν. Δεν αποκλείεται όμως να έχουμε και αποχωρήσεις από την κούρσα διαδοχής. Αν το κλίμα δεν τους σηκώνει, αν οι μετρήσεις δεν είναι ευνοϊκές, μπορεί να υπάρξουν παραιτήσεις και πριμοδότηση κάποιου ή κάποιας από τους υπόλοιπους (ες) με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για μοιρασιά ρόλων την επόμενη μέρα. Θα δούμε. Να πλήξουμε όμως με το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει περίπτωση.
Πού θα κριθεί η κόντρα; Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι όποιος (α) έχει γερές προσβάσεις στον κομματικό μηχανισμό θα έχει τύχη. Αν τμήματα του κόμματος κινητοποιηθούν υπέρ της μιας ή της άλλης υποψηφιότητας, αυτή θα αποκτήσει προβάδισμα. Ισχύει; Σε κάποιο βαθμό ναι. Ωστόσο στις αναμετρήσεις που παίρνουν μέρος όχι μόνο τα δραστήρια μέλη, αλλά οι φίλοι και πολλοί οπαδοί του κόμματος που έχουν χαλαρές σχέσεις με τις οργανώσεις ουδείς υποψήφιος μπορεί να είναι σίγουρος για την επίδοσή του. Στο μικρό εκλογικό σώμα μπορείς να κάνεις πρόβλεψη σχετικά ασφαλή. Ο έχων το γενικό πρόσταγμα στην παρούσα φάση, ο πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης, ξεκινάει από καλύτερη θέση. Σε μεγάλο εκλογικό σώμα όμως όλα είναι πιθανά. Τα κριτήρια είναι πολλά και δύσκολα ανιχνεύσιμα. Καραδοκεί η έκπληξη.
Για παράδειγμα το 2007 στη μάχη Βενιζέλου - Παπανδρέου το φαβορί ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αυτόν έδιναν για νικητή οι δημοσκοπήσεις για μεγάλο διάστημα και μάλιστα με διαφορά. Σιγά σιγά η κατάσταση ισορρόπησε και τερμάτισε πρώτος με άνεση ο Γιώργος Παπανδρέου. Το 40% αυτών που τον ψήφισαν το έκαναν, όπως είπαν στις έρευνες που έγιναν μετά, επειδή είναι γιος του Ανδρέα. Επίσης στην προηγούμενη σύγκρουση για τη θέση του προέδρου τα γκάλοπ ήταν υπέρ του Ανδρέα Λοβέρδου. Τελικώς κατετάγη τρίτος και λίγο αργότερα αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ και έφτιαξε δικό του κόμμα.
Και ερχόμαστε έτσι σ’ ένα από τα βασικά ερωτήματα που θα απασχολήσουν τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Η ενότητα του κόμματος είναι δεδομένη; Τόσα θα ειπωθούν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Θα έχουμε και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και συντροφικά μαχαιρώματα και βιτριολικούς υπαινιγμούς και δίκες προθέσεων και τοξικό λόγο και παρδαλά επιχειρήματα. Νικητής και ηττημένοι θα είναι μαζί και αγαπημένοι την επόμενη μέρα; Η πλευρά που θα κατισχύσει θα αντισταθεί στον πειρασμό να πάει σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών; Θα αποφύγει τη ρήξη με τους ανταγωνιστές της και θα ακολουθήσει πολιτική ενσωμάτωσής τους χωρίς αποκλεισμούς; 'Η θα τους υποχρεώσει με τελεσίγραφα είτε να παραδοθούν άνευ όρων, είτε να αναχωρήσουν για άλλες πολιτείες;
Σ’ αυτήν την περίπτωση η νίκη της θα είναι τραυματισμένη. Οι ηττημένοι θα ξεπεράσουν την ξινίλα τους; Ως γνωστόν οι μνησικακίες αντέχουν περισσότερο από τα ιδανικά. Να μην πάρετε τοις μετρητοίς τις απαντήσεις που θα δίνουν οι υποψήφιοι (ες). Ολοι και όλες θα λένε ότι θα σεβαστούν το αποτέλεσμα, θα παραμείνουν στο κόμμα, θα βοηθήσουν τη νέα ηγεσία, δεν θα εμπλακούν σε διαδικασίες αμφισβήτησης, θα αφήσουν στην άκρη τις προσωπικές φιλοδοξίες τους για το καλό της παράταξης και φυσικά θα λένε το γνωστό ότι κανείς δεν περισσεύει, εχθρός μας είναι η Δεξιά του Μητσοτάκη και μόνο ενωμένο το ΠΑΣΟΚ θα τη διώξει από την εξουσία.
Το άλλο ζήτημα που θα δεσπόσει στη συζήτηση μεταξύ των υποψηφίων θα είναι το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και η ενότητα της Κεντροαριστεράς. Με βάση όσα έχουν πει μέχρι τώρα οι υποψήφιοι μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όλοι και όλες θέλουν το ΠΑΣΟΚ κεντρικό πυλώνα της δημοκρατικής παράταξης. Η μεγαλοστομία τονώνει το ηθικό. Ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν στελέχη που προτείνουν τη δημιουργία νέου κόμματος με τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέας Αριστεράς, οι υποψήφιοι στο ΠΑΣΟΚ, ενώ δεν διαφωνούν με τον προγραμματικό διάλογο, απορρίπτουν κατηγορηματικά τη συγχώνευση κομμάτων, τη διάχυση σ’ έναν ευρύτερο συνασπισμό, τη συνεργασία κορυφών και τάσσονται υπέρ της διαδικασίας από τα κάτω και του συντονισμού σε διάφορα πεδία (Βουλή, συνδικάτα, Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια κ.λπ.).
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτή η λογική είναι προσχηματική. Επειδή οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ θέλουν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τη συνεργασία, θα είναι εκτός τόπου και χρόνου όποιος (α) επιχειρήσει να πάει κόντρα στο ρεύμα. Υπάρχει όμως και το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στο ΠΑΣΟΚ. Εχει βεβαίως χάσει τη δυναμική του, αλλά δεν είναι αμελητέο μέγεθος και στις τάξεις των στελεχών και στις τάξεις των μελών και των οπαδών. Και αυτούς πρέπει κάποιος να τους εκφράσει και να τους κρατήσει στο ΠΑΣΟΚ, διαφορετικά θα πάνε στη Νέα Δημοκρατία όπως πολλοί στο παρελθόν. Φαβορί υπάρχουν. Ωστόσο ας μην αποκλείσουμε την έκπληξη.
Ανάγωγα
Ο Ερικ Χομπσμπάουμ είχε αποκαλέσει τον Τόνι Μπλερ «Θάτσερ με παντελόνια». Το ίδιο θα έχουμε και με τον Κιρ Στάρμερ; Είναι πολύ πιθανό.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας