Στο ίδιο έργο θεατές

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την αλλαγή στους ποινικούς κώδικες -έχω χάσει το μέτρημα, δεν ξέρω ποια αλλαγή είναι αυτή από τότε που ανέλαβε να σώσει τη χώρα- και ταυτοχρόνως επιτίθεται στην αξιωματική αντιπολίτευση επειδή κατά τη γνώμη της όταν ήταν κυβέρνηση, με τις τροποποιήσεις που έκανε, προκάλεσε αύξηση της εγκληματικότητας.

Τα στοιχεία δεν συνηγορούν υπέρ αυτής της προσέγγισης, αλλά αυτό για το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια με την οποία δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε. Με επιχειρήματα που έλκουν την προέλευσή τους από τον ποινικό λαϊκισμό υποστηρίζει ότι η τάξη που διασαλεύτηκε εξαιτίας των επιλογών της προπροηγούμενης κυβέρνησης θα αποκατασταθεί μόνο με την αυστηροποίηση των ποινών.

Της είναι παντελώς αδιάφορο ότι καμία επιστημονική έρευνα δεν υπάρχει που να στηρίζει και να δικαιολογεί αυτόν τον ισχυρισμό. Της είναι παντελώς αδιάφορο το γεγονός ότι καμία χώρα δεν κατάφερε να περιορίσει την εγκληματικότητα με την αυστηροποίηση των ποινών. Κλασικό παράδειγμα, οι ΗΠΑ. Δεν έχει σημασία για την κυβέρνησή μας. Οπως δεν έχει σημασία και μία άλλη παράμετρος. Η κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές.

Οι συνθήκες στις περισσότερες είναι απαράδεκτες. Το λένε οι κρατούμενοι, αλλά σιγά μην τους πάρουμε υπόψη μας. Το λένε οι δικηγόροι, αλλά αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και υπερασπίζονται τους πελάτες τους. Το λένε οι συγγενείς των κρατουμένων, αλλά αυτοί τους ανθρώπους τους θα στηρίξουν. Το λένε αρκετά μέσα ενημέρωσης, αλλά αυτά είναι ύποπτα από τη φύση τους. Τι γίνεται όμως όταν το λένε οι δικαστές, οι εισαγγελείς και το επιβεβαιώνουν με τις αποφάσεις τους τα ευρωπαϊκά όργανα;

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του Δημήτρη Αγγελίδη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (8-5-2024): «Τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές και στα Αστυνομικά Τμήματα κρούει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Δ. Σκιαδαρέσης, καθώς η Ελλάδα δέχεται τη μια καταδίκη μετά την άλλη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), χωρίς παρ’ όλα αυτά να συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, που μένουν επί δεκαετίες ουσιαστικά ανεκτέλεστες.

»Στην εγκύκλιο που έστειλε στις 2 Μαΐου 2024 στους εισαγγελείς, με κοινοποίηση στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου και τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, ο κ. Σκιαδαρέσης επισημαίνει ότι μέχρι το τέλος του 2023 η Ελλάδα είχε 139 καταδικαστικές αποφάσεις από το Δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του άρθρου που απαγορεύει τα βασανιστήρια και την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία».

* Πώς θα απαντήσουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες; Είτε με τη σιωπή, είτε με ανέξοδες υποσχέσεις και πομπώδεις εξαγγελίες ότι θα πάρουν πρωτοβουλίες για ν’ αλλάξει η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές, είτε στη χειρότερη περίπτωση με την άποψη ότι η επιείκεια ρίχνει νερό στον μύλο της εγκληματικότητας. Επί της ουσίας δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Φοβάμαι ότι θα είμαστε για άλλη μία φορά στο ίδιο έργο θεατές.

Ανάγωγα

Ο Τζό Μπάιντεν για τη Ράφα: «Δεν έχουν μπει σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Είπα καθαρά στον Μπίμπι και στην κυβέρνηση πολέμου του πως δεν θα έχουν την υποστήριξή μας αν πάνε σε πυκνοκατοικημένες περιοχές», ενώ, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχτηκε πως έχουν σφαγιαστεί άμαχοι με αμερικανικά όπλα λέγοντας «έχουν σκοτωθεί άμαχοι στη Γάζα εξαιτίας αυτών των βομβών», προσθέτοντας «είναι άσχημο αυτό». Συνεργός λοιπόν ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Με τα δικά του λόγια.