Η εκτόξευση της αποχής των ψηφοφόρων από τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου στο 44,43% από το 35,13%, που ήταν στις εκλογές του Ιανουαρίου, δημιουργεί μέγα πρόβλημα για τη λειτουργία της δημοκρατίας, το οποίο μάλλον δεν εκτιμήθηκε από τα κόμματα, που μέτρησαν τα ποσοστά και όχι τους πραγματικούς αριθμούς των ψήφων.
Αποκαλύπτουν λοιπόν οι αριθμοί ότι από τους 9.840.525 εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους ψήφισαν 5.566.784 (56,57%) και δεν προσήλθαν στις κάλπες 4.372.145 (44,43%), δηλαδή σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι δεν ψήφισαν.
Προβλήθηκαν για το ύψος της αποχής διάφορες δικαιολογίες, όπως ότι πολλοί μέτρησαν το κόστος μετακίνησης και προπαντός των διοδίων και δεν ταξίδεψαν προς τις εκλογικές τους περιφέρειες. Και ακόμη περισσότεροι με την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης και τα capital controls δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για τρίτο εκλογικό ταξίδι μέσα στο 2015.
Κατά μια σοβαρή άποψη, όμως, πολύ σημαντικό ποσοστό της αποχής οφείλεται στη λαϊκή δυσφορία για τα Μνημόνια της λιτότητας και την αθέτηση υποσχέσεων από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Γι' αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ από τους 2.245.978 ψήφους, που πήρε στις εκλογές του Ιανουαρίου, έπεσε στις 1.973.981 ψήφους τον Σεπτέμβριο, δηλαδή έχασε 271.997 ψήφους. Αντίστοιχα και η Νέα Δημοκρατία από τις 1.718.694 ψήφους που πήρε τον Ιανουάριο έπεσε στις 1.558.699 τον Σεπτέμβριο, δηλαδή έχασε 159.995 ψήφους. Με αυτά τα δεδομένα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίζεται μεγάλη ή σαρωτική η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία νίκη στις βουλευτικές έδρες οφείλεται στο φαύλο εκλογικό σύστημα, που δίνει το «δώρο» των 50 εδρών στο πρώτο σε ψήφους κόμμα.
Οπωσδήποτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις περισσότερες ψήφους και το υψηλότερο ποσοστό κέρδισε τις εκλογές και έχασε η Ν.Δ. Πρέπει, όμως, να προβληματιστεί για την απώλεια των 271.997 ψήφων. Το ίδιο πρέπει να κάνουν η Ν.Δ. και όλα τα κόμματα.
Το πρόβλημα της μεγάλης αποχής πρέπει να διερευνηθεί συστηματικά και να αναζητηθούν τα πραγματικά αίτιά της. Οι ψηφοφόροι, σε γενικές γραμμές, απέχουν σε ένδειξη δυσφορίας και διαμαρτυρίας για την πολιτική που εφαρμόζεται ή αδιαφορούν ή δεν τους εκφράζει κανένα κόμμα. Τα ακριβή αίτια θα μπορούσαν να επισημανθούν με μια πραγματικά αξιόπιστη δημοσκόπηση.
Οι δημοσκοπικές εταιρείες, δυστυχώς, δεν κατάφεραν ούτε στις πρόσφατες εκλογές να πλησιάσουν το αποτέλεσμα, προφανώς ή διότι οι ψηφοφόροι τις παραπλανούν κρύβοντας την αλήθεια, ή η μέθοδος που ακολουθούν δεν είναι αποτελεσματική. Πάντως ο Ελληνας είναι κουμπωμένος στις δημοσκοπήσεις ή δεν απαντά με ειλικρίνεια.
Αφηγούνται οι ασχολούμενοι με την έρευνα ότι η πρώτη δημοσκόπηση στην Ελλάδα έγινε για να ερευνηθεί η ζήτηση του σαμπουάν που επρόκειτο να εισαχθεί στη χώρα. Το ερώτημα της έρευνας ήταν «πόσες φορές την εβδομάδα κάνετε μπάνιο;».
Και η απάντηση ήταν: «Κάθε μέρα». Οπως διαπιστώθηκε, όμως, η κατανάλωση σαπουνιού στην Ελλάδα δεν επαρκούσε για να λούζονται κάθε μέρα οι Ελληνες. Ξανάγινε η δημοσκόπηση με την ερώτηση: «Ποια μέρα την εβδομάδα κάνετε μπάνιο;». Οι απαντήσεις ήταν: «Το Σάββατο» ή «Την Κυριακή» και είχαν προσεγγίσει την αλήθεια.
Το πρόβλημα της αποχής δεν θα λυθεί με δημοσκοπήσεις. Θα λυθεί μόνο αν αποφασίσουν τα κόμματα να οργανωθούν για να προσεγγίσουν τους ψηφοφόρους και προπαντός να τους ενημερώνουν συστηματικά και με ειλικρίνεια για τις δραστηριότητές τους, στις οποίες να τους καλούν να συμμετέχουν. Ο φίλος μου ο Χρήστος από τα Γιάννενα επιμένει ότι οι Ελληνες δεν έχουν πολιτική παιδεία. Παρ' όλο που ασχολούνται με την πολιτική σε ατέλειωτες συζητήσεις καφενείου. Εχει δίκιο.
Αλλά πώς θα αποκτήσουν πολιτική παιδεία οι Ελληνες; Πέρα από το καθήκον των κομμάτων, υπάρχει και η υποχρέωση της εκπαίδευσης για τη διδασκαλία της Ιστορίας χωρίς περιορισμούς και μισόλογα, αλλά με γνώμονα την αλήθεια.
Δυστυχώς επί πολλές γενιές και όσο υπήρχε στην Ελλάδα το Παλάτι η διδασκαλία της Ιστορίας ήταν μονόπλευρη και δεν ανέφερε καθόλου τα σύγχρονα γεγονότα. Σταματούσε στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης με αναφορά στον στρατηλάτη Κωνσταντίνο και σε απλή μνεία του ονόματος του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ουσιαστικός για την πολιτική παιδεία πρέπει να είναι και ο ρόλος της Βουλής, η οποία μέσω του τηλεοπτικού καναλιού της μπορεί να ενημερώνει και να διδάσκει. Χρειάζονται, όμως, υψηλού επιπέδου συζητήσεις και όχι ανούσιοι μονόλογοι και κοκορομαχίες. Χρειάζεται πολιτικό προσωπικό με υψηλό φορτίο γνώσεων, το οποίο οφείλουν να προσελκύσουν τα κόμματα και για την αναβάθμισή τους.
Οπως υπογράμμιζε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η κακοδαιμονία του τόπου είχε -και οπωσδήποτε έχει και σήμερα- τις ρίζες της στη συναλλαγή μεταξύ πολιτευομένων και ψηφοφόρων. Με κυρίαρχο στοιχείο τη συναλλαγή οι Ελληνες φυσικό είναι να γυρίζουν την πλάτη τους στην πολιτική παιδεία. Και όταν δεν έχουν άμεσο προσωπικό συμφέρον να προτιμούν τον καναπέ της αποχής αντί της κάλπης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας