Τα «μαθήματα» από Ευρωπαίους...

Τα καταφέραμε να «τιμούμε» την αντιδικτατορική εξέγερση του Πολυτεχνείου με διχαστικές εκδηλώσεις, συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία και καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων. Δυστυχώς, η παράδοση διχασμού των Ελλήνων εκδηλώνεται και σε επετείους εθνικής ομοψυχίας, όπως είναι η 25η Μαρτίου, η 28η Οκτωβρίου, το Πολυτεχνείο, η αποκατάσταση της Δημοκρατίας κ.ά. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την αντιπάθεια, σε τόσο υψηλό βαθμό, των άλλων Ευρωπαίων προς τους Ελληνες, η οποία διατυπώνεται απροκάλυπτα και κυνικά με κάθε ευκαιρία.

Αποκαλυπτικά αυτής της διόλου φιλικής στάσης των Ευρωπαίων προς την Ελλάδα είναι όσα έφερε στο φως της δημοσιότητας ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ, συγγραφέας του βιβλίου «Stress Test: Reflections on Financial Crisis».

Αναφέρει ο Γκάιτνερ ότι στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών του G7 τον Φεβρουάριο του 2010 στον Καναδά, οι Ευρωπαίοι κατηγορούσαν τους Ελληνες ότι τους είπαν ψέματα και κατάφεραν να δανειστούν τεράστια ποσά, τα οποία στη συνέχεια σπατάλησαν. Γι’ αυτό και ήθελαν «να δώσουν στους Ελληνες ένα μάθημα» και να τους «τσακίσουν». Και αργότερα, τον Ιούλιο του 2012, στη συνάντηση που έγινε στη νήσο Σιλτ, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχε πει στον Γκάιτνερ ότι πολλοί Ευρωπαίοι πίστευαν πως ήταν μια «επιθυμητή στρατηγική» να θέσουν εκτός ευρωζώνης την Ελλάδα.

Ετσι, κατά τον Σόιμπλε, η Γερμανία θα μπορούσε να στηρίξει οικονομικά τους άλλους εταίρους στην ευρωζώνη και όχι τους «σπάταλους» Ελληνες, που έδιναν ψευδή στοιχεία και προκάλεσαν την οικονομική κρίση. Τα ψευδή στοιχεία τα γνώριζαν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, αλλά δεν αποκάλυψαν τίποτα, διότι «η Ελλάδα ήταν καλός πελάτης οπλικών συστημάτων». Μέρος, λοιπόν, της «σπατάλης», την οποία τώρα πληρώνουν με τεράστιες επιβαρύνσεις οι Ελληνες, πήγε στις γερμανικές και τις γαλλικές βιομηχανίες όπλων για να ενισχυθεί η άμυνα της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας, στην οποία η Ελλάδα σηκώνει τεράστιο βάρος.

Για όσους γνωρίζουν έστω στοιχειωδώς τη νεοελληνική Ιστορία, δεν προκαλεί έκπληξη η διόλου φιλική στάση των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων απέναντι στην Ελλάδα. Γράφει με πόνο ψυχής ο στρατηγός Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματά του: «Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίγοι τους δυστυχείς Ελληνες. Εις τες πρώτες χρονιές εφόδιαζαν τα κάστρα των Τούρκων· τους κατάτρεξαν και τους κατατρέχουν ολοένα διά να μην υπάρξουν. Η Αγγλία τους θέλει να τους κάμη Αγγλους με την δικαιοσύνην την αγγλική, καθώς οι Μαλτέζοι ξυπόλυτους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρούσσοι Ρούσσους κι’ ο Μετερνίκ της Αούστριας Αουστριακούς -κι όποιος τους φάγη από τους τέσσερους».

Και ο Διονύσιος Σολωμός στον «Υμνο εις την Ελευθερίαν» για τη στάση των Ευρωπαίων στην Επανάσταση του 1821 γράφει: «Με τα ρούχα αιματωμένα / Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά, / Να γυρεύης εις τα ξένα / Αλλα χέρια δυνατά. / Μοναχή το δρόμο επήρες, / Εξανάλθες μοναχή· / Δεν είν’ εύκολαις οι θύραις, / Εάν η χρεία ταις κουρταλή». Και στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» γράφει για την πολιορκία του ηρωικού Μεσολογγίου: «Ξάφνου σκιρτούν οι ακρογιαλιές, τα πέλαγα και οι βράχοι. / Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Αγγλου! / Πέλαγο μέγα πολεμά, βαρεί το καλυβάκι·».

Οταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, καταδικάστηκε ομόφωνα από τους αντιπροσώπους της Ιερής Συμμαχίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας, που βρίσκονταν στο Λάιμπαχ για να διακανονίσουν τις τύχες της Ισπανικής Επανάστασης. Ιδιαίτερα ενόχλησαν τις μοναρχίες της Ευρώπης τα Συντάγματα που ψήφισαν οι επαναστατικές Συνελεύσεις αμέσως μετά το 1821.

Ηταν τα Συντάγματα εκείνα τα δημοκρατικότερα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831), οι Προστάτιδες Δυνάμεις (Γαλλία, Βρετανία και Ρωσία) ενεργοποίησαν το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου (είχε υπογραφεί στις 22 Ιανουαρίου 1830), το οποίο όριζε ότι: «Η Ελληνική Κυβέρνησις θέλει είναι μοναρχική και κληρονομική κατά τάξιν πρωτοτοκίας». Γράφει ο Νίκος Σβορώνος: «Με την επιλογή του Οθωνα ως “ηγεμόνος κυριάρχου της Ελλάδος” καταλύθηκε η λαϊκή κυριαρχία».

Ο πρώτος Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Κάρολος Τάκερμαν, στο αποκαλυπτικό βιβλίο του «Οι Ελληνες της σήμερον», έγραφε ότι οι Ελληνες δεν είναι δυνατόν ποτέ να εγκαταλείψουν τη Μεγάλη Ιδέα και υπογράμμιζε: «Το να πολιτευθεί άλλως η Ελλάς έσται εναντίον της φύσεως των πραγμάτων, είναι δε ηθικώς και πολιτικώς αισχρόν το να επιθυμεί τις να πράξει αύτη άλλως. Η άριστη πολιτική εκ μέρους των συμβούλων της Ελλάδος έσται το να παύσωσι παρεμβάλλοντες προσκόμματα εις την ευόδωσιν των εθνικών πόθων της».

Είναι γνωστή η στάση των συμμάχων Αγγλων και Γάλλων στον αφανισμό του Ελληνισμού της Ανατολής με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Καιγόταν η Σμύρνη, σφάζονταν οι κάτοικοί της στην προκυμαία και οι στόλοι τους παρέμεναν θεατές του δράματος. Πλήρωσαν με πολύ αίμα οι Ελληνες τη βρετανική επέμβαση το 1944. «Ενεργήσατε στην Αθήνα ως εις κατεχομένην πόλιν» ήταν η εντολή του Τσόρτσιλ.

Αργότερα οι σύμμαχοί μας Βρετανοί θα πνίξουν στο αίμα με αγχόνες τον αγώνα των Κυπρίων και θα οδηγήσουν το νησί στη διχοτόμηση. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από το «ενδιαφέρον» των συμμάχων προς την άμοιρη Ελλάδα, στην οποία οι Γερμανοί χρωστούν δισεκατομμύρια από τα κατοχικά δάνεια και τις πολεμικές επανορθώσεις. Δεν προκαλούν λοιπόν έκπληξη οι αποκαλύψεις του Τίμοθι Γκάιτνερ.