Πολλά καλοκαιρινά απογέματα στο χωριό μ’ αρέσει να κάθομαι στην άκρη της αυλής και να χαζεύω τα παιδάκια, καθώς προσπαθούνε να πιάσουνε τα τζιτζίκια της κρεβατίνας.
Αγαρμπα τα πλησιάζουνε στην αρχή, τσιρίζοντας και κάνοντας απότομες και νευρικές κινήσεις, με αποτέλεσμα τα τζιτζίκια να ξιπάζονται και να πετούνε μακριά.
Το πολύ πολύ να κατορθώσουνε να βρούνε κανένα ξεραμένο κουκούλι, από αυτά που αφήνουνε οι τζίτζικες επάνω στα κλαδιά όταν αλλάξουνε το δέρμα τους, και να το περιφέρουνε σαν τρόπαιο παρηγοριάς.
Μα σαν περάσει ο καιρός, μαθαίνουνε τα παιδάκια τα χούγια των τζιτζικιών κι αρχινίζουνε να σιμώνουνε στην κρεβατίνα με άλλη στρατηγική. Με βήμα αργό και με κινήσεις μετρημένες, κάνοντας ησυχία, απλώνουνε το χεράκι τους και ξαμώνουνε με απόλυτη ηρεμία.
Και σαν βρεθούνε σε απόσταση βολής, μ’ ένα απότομο τέντωμα του αγκώνα προσπαθούνε να χουφτώσουνε τον τζίτζικα πριχού αυτός καταλάβει τι συμβαίνει και φύγει μακριά.
Και μόλις γραπωθεί ο τζίτζικας μες στη χουφτίτσα τους, αυτά πανηγυρίζουνε και τρέχουνε πάνω κάτω με αλαλαγμούς.
Τον κρατούνε πότε απ’ τα φτερά και πότε απ’ τον κορμό και τον μελετούνε με ύφος περισπούδαστο, τον βάζουνε στο παιχνίδι τους, καμώνονται πως τον ταΐζουνε και του δίνουνε όνομα και χαρακτήρα, κι αυτός ο κακομοίρης κοπανιέται και προσπαθεί να γλιτώσει, να ξαναβγεί στην τρούλα της κρεβατίνας για να κάνει ό,τι η φύση του ορίζει.
Μέσα σε λίγες μέρες γινήκανε τα παιδάκια άσοι στο κυνήγι του τζίτζικα. Κι εγώ προσπαθώ με νουθεσίες να τα πείσω να συμπεριφέρονται με τρυφερότητα στο έντομο· όσο καμαρώνω τα πιτσιρίκια και μοιράζομαι τη χαρά τους, άλλο τόσο συμπονώ το ζωντανό για το ξαφνικό που το βρήκε. Και η αλήθεια είναι πως δεν έχουνε πρόθεση να τόνε βλάψουνε, εκτός κι αν κάνουνε καμιά αγαρμποσύνη κατά λάθος· άλλωστε δεν μπορούνε να διανοηθούνε ότι ο τζίτζικας δεν περνά καλά μες στην παλάμη τους, καθώς φαίνεται στα ματάκια τους να τραγουδά χαρούμενος και να πεταρίζει τα φτερά του ευχαριστημένος.
Κι έπειτα θυμούμαι ότι κι εγώ σαν πιτσιρικάς είχα λαχτάρα να κυνηγήσω τζίτζικες.
Και σκέφτομαι πως μάλλον έχει μεριμνήσει η πλάση· πως, όπως για κάποιους τζίτζικες είναι γραφτό τους να γενούνε παιγνίδι και τροφή για τα μικρά γατάκια και για τα πουλιά, έτσι και κάποιοι άλλοι ήρθανε σ’ αυτή τη γη για να μάθουν στα παιδάκια τι σημαίνει φύση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας