«Σε καταριέμαι να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς», είναι μια παροιμία που αποδίδεται στους Κινέζους ή τους Θιβετιανούς, ωστόσο συνήθως αυτοί οι καιροί, πιο πολύ από ενδιαφέροντες, είναι επικίνδυνοι. Σήμερα μπορεί να θεωρηθούν από κάποιες απόψεις και εφιαλτικοί.
Η μεγάλη ευθύνη του κεντροδεξιού (νεο)φιλελευθερισμού είναι ότι αντιμετώπισε τη νίκη του επί του κομμουνισμού με περίσσια αλαζονεία, εξέπεμψε αίσθημα παντοδυναμίας και ταυτόχρονα φέρθηκε υποκριτικά, χωρίς να τον πειράζει να κάνει οικονομικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και αυτό να φαίνεται. Τα πολιτικά κόμματα αυτής της γραμμής, διεθνώς, υιοθέτησαν επί της ουσίας τη φαινομενική ακινησία του φουκουγιαμικού «τέλους της Ιστορίας», εξοβέλισαν ως λαϊκισμό κάθε αντίθετη άποψη και ανέδειξαν ως μείζονα «συγκλονιστικά» ζητήματα όπως την αύξηση ή μείωση από τη Λαγκάρντ του βασικού επιτοκίου κατά 0,25%, την ώρα που απέκρυπταν επιμελώς ποιες επιχειρήσεις ενισχύονται από τον κρατικό μηχανισμό (δηλαδή από τις φορολογικές εισφορές όλων) και με ποια αιτιολογία, ή γιατί ακριβώς κάνουν την τάδε ή τη δείνα εισβολή, υπερασπιζόμενοι δήθεν αξίες χωρίς κανείς να τα πιστεύει. Αυτά όμως κάποτε πληρώνονται.
Η αιτία της σημερινής ενίσχυσης της Ακροδεξιάς και όχι της Αριστεράς είναι απλή και δεν χρειάζεται κανείς να την αναζητά σε ιστορικούς κύκλους. Η Ακροδεξιά οργανώθηκε και απέκτησε πρόσβαση σε κεφάλαια και μεγάλα μέσα ενημέρωσης, ενώ η Αριστερά δεν έχει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στις ΗΠΑ οργανώνεται από την εποχή της ανάδυσης του Tea Party, το 2008, και τώρα έχει στις τάξεις της μερικούς από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο συν τεράστια μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης όπως το Fox News και η πλατφόρμα «X». Στην Ιταλία το έδαφος προετοίμασε ένας επιχειρηματίας της εμβέλειας του Μπερλουσκόνι και έχει μαζί της, ακριβώς, όλα τα μπερλουσκονικής προέλευσης κανάλια. Στη Γαλλία υπάρχουν δύο ακροδεξιοί μεγαλοεπιχειρηματίες, ιδιοκτήτες πάρα πολλών μέσων ενημέρωσης, ο Μπολορέ και ο Κρετινσκί, που προβάλλουν συστηματικά την Ακροδεξιά. Και στην Ελλάδα, κόμματα όπως το ΛΑΟΣ και η Ελληνική Λύση ενισχύθηκαν πολύ από μικρού βεληνεκούς κανάλια, της Αττικής και ιδίως της επαρχίας. Αν είχαν άμεση και όχι έμμεση υποστήριξη από ένα κανάλι σαν τον ANT1 ή το ΣΚΑΪ, θα είχαν βρεθεί πολύ πιο κοντά στην εξουσία. Μπορεί να το δούμε κι αυτό με άλλα κόμματα.
Εκείνο που φαντάζει ελκυστικό στους νέας κοπής ακροδεξιούς ηγέτες, είναι η «ειλικρίνεια». Από το να υπερασπίζεσαι την Ουκρανία και μετά, στο παρασκήνιο, να επιβάλλεις «επενδύσεις» των εταιρειών σου δικαιωματικά (με τις ανάλογες μίζες), ακούγεται ειλικρινέστερο να λες ευθαρσώς ότι θα τη λεηλατήσεις. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι το ίδιο και εντέλει ακόμα πιο αποκρουστικό. Απώτερος στόχος, πιθανότατα, των κεφαλαιούχων που τους συνδράμουν, είναι ο βίαιος ακρωτηριασμός ολόκληρων κρατικών τομέων προς όφελός τους, η ουσιαστική κατάργηση της πολιτικής και η εγκαθίδρυση τεχνοκρατικού καθεστώτος με τη βοήθεια των τεχνολογιών αιχμής. Οι Γερμανοί, που ψήφιζαν χθες, πρωταγωνιστές των παραδοσιακών τεχνολογιών, έχουν, φαίνεται, πιαστεί στον ύπνο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας