Κάποτε ακούγαμε ραδιόφωνο. Ξενυχτούσαμε με τα μεσονύκτια, τηλεοπτικά «talk shows». Διαβάζαμε εφημερίδες. Τρέχαμε Σαββατόβραδα στο περίπτερο. Τώρα που ο Τύπος, και δη στην έντυπη μορφή του, περνάει (χρόνια, εδώ που τα λέμε) κρίση. Που τα πολιτικά «πάνελ» και οι συζητήσεις αντικαταστάθηκαν σταδιακά από realities επιβίωσης και σίριαλ έρωτα (κάποτε τουλάχιστον αποκοιμιόμασταν με τη φωνή του Χατζηνικολάου, τώρα μ’ αυτήν του Λιανού, με τις διαφημίσεις των φίλτρων νερού ή με τις προαναγγελίες σειρών με πομπώδεις, αστεία ποιητικίζοντες, τίτλους, άντε και με κανένα «Χ» του «ηγέτη» της σοσιαλμιντιακής «αίρεσης» στο, αναβαπτισμένο twitter, Νίκου Μωραΐτη). Που η διανομή των εφημερίδων περνάει τη δική της, γιγαντιαία κρίση, αφημένη κυριολεκτικά στην τύχη της.
Που τα ενημερωτικά ραδιόφωνα καταμετρώνται κυριολεκτικά στα δάχτυλα του ενός χεριού - κι από αυτά, όσα είναι σαφώς αντιπολιτευόμενα, αφήνονται στην τύχη τους, να κατακρημνίζονται. Που τα επίσημα κομματικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ μάχονται, απλήρωτα κι απαξιωμένα, για την επιβίωσή τους. Που οι πωλήσεις των εντύπων αγωνιούν. Που πολλοί «ενημερώνονται» από τους πηχυαίους τίλους των sites και τα σχόλια (ανεξαρτήτως υπογραφής) στα social media. Την εποχή της γιγαντιαίας μιντιακής-ενημερωτικής «κατάθλιψης» δηλαδή... Ε αυτή την εποχή, εγώ στήθηκα «φαντάρος» να δω την πρεμιέρα της εκπομπής του Γιώργου Λιάγκα. Μεταξύ Σεφερλή και κάτι διαζυγίων, άγνωστων σ’ εμένα, ζευγαριών, είχε το πιο ενημερωμένο πολιτικό ρεπορτάζ. Και ας όψεται ο Στέφανος Κασσελάκης. Η μισή ντροπή δική μου και η μισή δική του. Κυριολεκτικά.
Αλλωστε οι παροικούντες το μιντιακό μας σύστημα γνωρίζουν καλά πως ένα από τα «επιτεύγματα» του τέως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «χάρισε» τις πιο ενημερωμένες διαρροές σε ό,τι τον αφορά (σε ό,τι αφορά αποκλειστικά τον ίδιο, αλλά κανέναν άλλο) στη ζώνη των «πρωινάδικων-μεσημεριανάδικων», με μια έμφαση στην εκπομπή «Το Πρωινό» του Λιάγκα στον ΑΝΤ1 ή εναλλακτικά στο «Live News» του Νίκου Ευαγγελάτου -που, μην ξεχνάμε, είχε, μεταξύ άλλων, το προνόμιο να περιηγηθεί, κυριολεκτικά και ψηφιακά, στο νέο διαμέρισμα του Κασσελάκη στο Κολωνάκι. Ισως το -μόνο- αδιαμφισβήτητο και άρτια εκπαιδευμένο ταλέντο του τέως προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην, κατ’ αρχάς made in USA, επικοινωνία και στην -αυστηρά προσωποκεντρική- προβολή να ήταν αυτό της άνετης διαχείρισης των «σύγχρονων» εργαλείων της.
Φυσικά δεν ξεχνώ πως ακόμα και ο Δημήτρης Κουτσούμπας χάρισε τις «καρδούλες» του σε τηλεοπτική εκπομπή ποικίλης ύλης και πως κι ο Αλέξης Τσίπρας προτού «εξέλθει» ακολούθησε, εν όψει εκλογών τότε, τις νέες μιντιακές «σειρήνες». Είναι, όμως, άλλο αυτό κι άλλο να έχει πρωτοκαθεδρία στο ρεπορτάζ ο Γιώργος Λιάγκας. Διότι συμπτωματικά, στην πρεμιέρα του, είχε το αρτιότερο και ακριβέστερο ρεπορτάζ όχι μόνο για ό,τι σκέφτεται να κάνει στο άμεσο μέλλον ο Κασσελάκης, αλλά και για τα επιχειρήματα -π.χ. της «ομοφοβίας» του ΣΥΡΙΖΑ ή του «τρόμου μπροστά στο νέο»- που ενδέχεται να επικαλεστεί προσεχώς ο -«ποτέ δεν θα σας προδώσω»- τέως πρόεδρος. Αλλοι (όπως π.χ. η κ. Τζάκρη) θα έλεγαν ίσως ότι όλο αυτό είναι προσαρμογή ενός κόμματος στη νέα εποχή. Εγώ, πάλι, το λέω (και) μιντιακή κατάντια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας