Το τέλος του καλοκαιριού βρίσκει δύο θέματα στα χείλη όλων: τη ζέστη και την ακρίβεια. Για τη ζέστη τα πράγματα φαίνεται να σοβαρεύουν πολύ, γιατί μπορεί όλοι να θυμόμαστε και μεγαλύτερες ακόμη θερμοκρασίες στο παρελθόν, δεν μπορούμε όμως εύκολα να θυμηθούμε τόσο παρατεταμένα μεγάλη ζέστη, από τον Ιούνιο μέχρι μόλις πριν από λίγες μέρες, και με έναν Ιούλιο να βρίσκεται ακατέβατα στους 39 βαθμούς.
Η πιο καυτή όμως συζήτηση είναι για την ακρίβεια. Αυτή έχει να κάνει αναμφισβήτητα με την αισχροκέρδεια, γιατί ο Ελληνας έμπορος, που προφανώς δεν ελέγχεται από κανέναν, νομίζει ότι μπορεί να το παίζει πονηρός. Ενα συγκεκριμένο αναψυκτικό πολυεθνικής, του 1,5 lt, που μάλιστα σε σούπερ μάρκετ της περιφέρειας, όχι ιδιαίτερα τουριστικής περιοχής, έκανε τον Αύγουστο 1,90 ευρώ, παρουσιάζεται αυτές τις μέρες ως προσφορά σε δύο μεγάλα σούπερ μάρκετ της Αθήνας, και από 2,04 ευρώ δίδεται 1,56. Πράγματι μεγάλη προσφορά, αλλά για Νεάντερταλ. Γιατί ο σημερινός άνθρωπος, που έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, μπορεί να δει ότι το ίδιο ακριβώς προϊόν, ίδια συσκευασία, ίδια τα πάντα, έχει στο σάιτ γαλλικού σούπερ μάρκετ 1,40 ευρώ ενώ μπορεί και να πληροφορηθεί από δικό του άνθρωπο ότι αυτός το αγοράζει στο κέντρο του Παρισιού, στο Σεν Ζερμέν ντε Πρε, 1,15. Κάποιοι δηλαδή περνάνε κάποιους άλλους για ηλίθιους.
Στην εποχή του ίντερνετ είναι εύκολο και για τους δημοσιογράφους να μαθαίνουν. Νεαρός νοσηλευτής που μετανάστευσε στην Ιρλανδία και δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο, είπε στον Πάνο Κωδωνά στο News24/7 ότι με το «καλημέρα» αγόρασε σπίτι με δάνειο, ότι μαζί με τη σύντροφό του ξοδεύουν μόλις 200 ευρώ τον μήνα στο σούπερ μάρκετ («και είμαστε και σπάταλοι»), ότι το νερό είναι δωρεάν και το ρεύμα φτηνότερο από την Ελλάδα:
«Σκέφτομαι πώς είναι δυνατόν να γίνονται όλα αυτά στην Ελλάδα; Δηλαδή να σου λέει ο άλλος “ανέβηκε το ρεύμα επειδή δεν είχε αέρα ή επειδή είχε συννεφιά”… Στην Ιρλανδία έχουμε συνέχεια συννεφιά και δεν ακούμε τέτοια πράγματα. Σε κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα σου και τίποτα δεν αλλάζει προς το καλό».
Ακόμα μελανότερα είναι τα χρώματα αν διαβάσει κανείς μαρτυρίες νέων που δεν έχουν φύγει από τη χώρα ακόμα. Κοινή επωδός τα αισθήματα ταπείνωσης και θλίψης. Αν σε κάτι έχουν λάθος, είναι ότι μιλούν σαν αυτό να αφορά τη δική τους γενιά, των 25-35. Στην πραγματικότητα αφορά πολύ περισσότερους γιατί πολλοί από αυτούς που χτυπήθηκαν από την αρχή της κρίσης, και ήταν τότε 25 ή 35 ή 45, δεν έχουν σηκώσει κεφάλι ακόμα. Η επιλογή να ροκανιστεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ μέσω του πληθωρισμού μπορεί να φαντάζει ίσως και έξυπνη, γιατί το χρέος παρά τα μνημόνια παρέμεινε θηριώδες, ωστόσο πολύ σωστότερο θα ήταν να συνδυαστεί το ροκάνισμα του χρέους με αύξηση μισθών. Οι «σταθεροί» μισθοί των 800, άντε 1.000 ευρώ επί 15ετία οδηγούν σε θλίψη, μετά σε απόγνωση, έπειτα σε τραγωδία. Και σε κοινωνική έκρηξη, αναπόφευκτα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας