Η μυρωδιά από την κανέλα και τη μαρμελάδα μανταρίνι που σιγόβραζε είχε γεμίσει το σπίτι. Εκανε κρύο εκείνο το απόγευμα και η κεντρική θέρμανση ακόμη δεν είχε ανάψει. Ο ήλιος, που μέχρι το μεσημέρι έμπαινε από το παράθυρο της κουζίνας, είχε αρχίσει να πέφτει και ένιωθε τα πόδια της, όπως καθόταν και δούλευε στο τραπέζι, ανακατεύοντας πότε πότε το γλυκό και παρακολουθώντας τους λουκουμάδες στον φούρνο αν φουσκώνουν σωστά. Η συνταγή ήταν καινούργια, αλλά δεν άντεξε· την πείραξε λίγο. Εβαλε την πινελιά της: ένα μέρος αλεύρι το αντικατέστησε με βρόμης, πρόσθεσε και λίγο ξύσμα από περγαμόντο στα μυρωδικά, «έκλεψε» λίγο στη ζάχαρη.
Εμπειρη ήταν, είχε κάνει ξανά τέτοιες αλλαγές σε συνταγές, αλλά περισσότερο δοκιμασμένες. Για την ώρα το αποτέλεσμα φαινόταν να μην την απογοητεύει. Αλλά μέχρι να βγουν από τον φούρνο και να δοκιμάσει, ε, μια αγωνία την είχε. Κυρίως γιατί έπρεπε να κάνει πολλά μαζί και, όπως λέει και η παροιμία, δεν χωράνε πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη.
Ο υπολογιστής ήταν στη μια πλευρά του τραπεζιού, μαζί με ένα μπλοκ για σημειώσεις, ένα φλιτζάνι κρύο πια καφέ και ένα μολύβι: 2Β, όπως εκείνα που είχε όταν πήγαινε σχολείο - ακόμα της άρεσε να γράφει με μολύβι.
Από την άλλη άκρη, μια μεγάλη πιατέλα, ένα δοχείο-κόσκινο για ζάχαρη άχνη, κανέλα Κεϋλάνης και πορτοκαλόφλουδες κονφί για το γαρνίρισμα, όλα στον μεγάλο δίσκο. Και ο νεροχύτης γεμάτος χρησιμοποιημένα σκεύη. Χάος. Δημιουργικό ίσως, χάος πάντως.
Δίπλα, στο μπάνιο, το πλυντήριο αγκομαχούσε να στύψει τα ρούχα και έξω συννέφιαζε και σκοτείνιαζε. Ηταν σίγουρο πια ότι ερχόταν βροχή. Κι εκείνη δεν ήθελε να δουλέψει… Ανακάτεψε άλλη μια φορά τη μαρμελάδα και άρχισε να πλένει τα πιάτα, κοιτάζοντας πότε πότε το ρολόι στον τοίχο. Σε δέκα λεπτά έπρεπε να βγάλει τα ντόνατς από τον φούρνο. Προλάβαινε. Τουλάχιστον θα άδειαζε ο νεροχύτης - πολλά μπορούσε να ανεχτεί, πιάτα ώς το ταβάνι, όχι…
Μια μελωδία έπαιζε στο μυαλό της. Το τραγούδι έλεγε για μια μαγείρισσα που νοστίμιζε το φαΐ της με δάκρυα, το μυστικό καρύκευμα που του έδινε γεύση μαγική. Κι αναρωτιόταν, τι ήταν τελικά αυτό που κάνει νόστιμο το φαγητό; Σε πέντε ανθρώπους να δώσεις την ίδια συνταγή, τα ίδια υλικά, πέντε διαφορετικά πράγματα θα βγάλουν. Ή ο ίδιος άνθρωπος, πέντε διαφορετικές ημέρες, κάτι άλλο θα φτιάξει. Ομοιο ίσως, αλλά όχι ίδιο.
Τι είναι αυτό που κάνει ένα πιάτο μαγικό, μέτριο, καλό ή αδιάφορο; Οι σωστές αναλογίες στα υλικά; Τα φρέσκα υλικά; Τα σωστά καρυκεύματα; Η υπομονή; Ολα αυτά. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο. Το χέρι. Οπως και σε άλλες ασχολίες, όπως η κηπουρική, αν δεν έχεις χέρι, αποτέλεσμα δεν βγάζεις. Εκείνη όμως πίστευε ότι δεν ήταν ούτε αυτό. Ηταν αυτό που έχει όποιος μαγειρεύει στο μυαλό και στην καρδιά του. Μια αγάπη γι’ αυτό που κάνεις, λίγο μεράκι παραπάνω, διάθεση και καλός συγχρονισμός. Είχε παρατηρήσει πως όταν είχε καλή διάθεση, όλα πήγαιναν μαγικά καλά, ακόμη και αν είχε κάνει και κάποιο λαθάκι. Αλλά αν δεν είχε… Αν ήταν κουρασμένη ή στενοχωρημένη, η αποτυχία ήταν το σύνηθες και όχι το αντίθετο.
Αλλά όταν ονειροπολούσε, τότε όλα γίνονταν θαυμαστά καλά, απίστευτα επιτυχημένα. Σαν τα όνειρα που γέμιζαν τα σύννεφα πάνω από το κεφάλι της να φούσκωναν ωραία τα ζυμάρια, να αρωμάτιζαν τέλεια τα γλυκά και να νοστίμιζαν τα φαγητά. Κι ας μην είχε κάνει τίποτα σπουδαίο, ας ήταν ελλιπές καμιά φορά και κάποιο υλικό.
Τότε αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά για λίγο και να ασχοληθεί με τους λουκουμάδες της. Πριν τους βγάλει από τον φούρνο, διάβασε άλλη μια φορά τη συνταγή. Ακούμπησε το ταψί πάνω στον πάγκο και τους έριξε με γενναιότητα ζάχαρη άχνη και κανέλα. Εφτιαξε κι έναν καφέ.
Μισή ώρα αργότερα καθόταν μπροστά στον υπολογιστή και δούλευε. Τώρα μπορούσε να εργαστεί σε άλλη βάση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας