Το μεγαλύτερο δώρο του Σεπτέμβρη είναι τα καρύδια. Να τα θωρείς να ξεπροβάλλουνε μες στο πυκνό φύλλωμα της καρυδιάς, ν’ αποκρεμιέσαι στις μύτες των ποδιών σου να τα κόψεις, και σαν είσαι πιο τολμηρός και κατεχάρης, ν’ αγκαλιάσεις το δέντρο και να σκαρφαλώσεις στον γλιστερό κορμό του, να ισορροπήσεις στο ακρόκλαδο και να γκρεμίσεις καταγής τα πλούτη του που τα μεστώνει ο ήλιος ολάκερο το καλοκαίρι.
Δεν υπάρχει Σεπτέμβρης που να μην έχω μαύρα χέρια. Μαυρίζουνε από τη χρωστική που έχει η φλούδα των καρυδιών, ακαταμάχητος μεζές είναι το χλωρό το καρύδι και για να τ’ ανοίξεις με το μαχαίρι θέλει περισσή δεξιότητα, κάμποσες αμυχές μα και βαθιά κοψίματα στα χέρια είχα κληρονομήσει παλιότερα, αν κάνεις υπομονή για μερικές εβδομάδες τότε ξεφλουδίζουν πιο εύκολα και μπορείς να τα σπάσεις με τον καρυοθραύστη, μα ποιος μπορεί να περιμένει όταν έχει μπροστά του τέτοιον θησαυρό· μαύρα χέρια και σημάδια από κοψίματα λογαριάζονται τίμημα μικρό κι αδιάφορο, για να τον αποχτήσεις.
Παλιότερα, σαν ήμουνε κοπέλι, προσπαθούσα να τα σπάσω με το χαράκι. Αποτέλεσμα, να πιτσιλάνε τα ζουμιά της φλούδας πάνω στα ρούχα μου και να τα σημαδεύουνε για πάντα· ανεξίτηλη η χρωστική του καρυδιού, κανένα απορρυπαντικό δεν τηνε βγάζει, ακόμα κι απ’ τα χέρια μου δεν θα φύγει παρά μόνο σαν νεκρωθούν τα χρωματισμένα δερματικά κύτταρα και βγουν τα καθαρά από κάτω. Ποιος λογαριάζει όμως μια αχρηστευμένη μπλούζα σαν κυνηγά τέτοιο χρυσάφι· ακόμα κι η ενδεχόμενη κατσάδα της μάνας φαντάζει ασήμαντη την ώρα εκείνη.
Μιαν εποχή, τα μαύρα χέρια του Σεπτέμβρη ήταν συχνό φαινόμενο στα ευλογημένα μέρη που ευδοκιμούνε οι καρυδιές· κι ούτε συλλογιζόσουνα μη σε κακοχαρακτηρίσουν, σαν άπλωνες το μαύρο χέρι σου για χειραψία. Σήμερα, που όλα επάνω μας πρέπει να δείχνουν αψεγάδιαστα με βάση τα μέτρα και τα σταθμά που επιβάλλει η εποχή, μπορεί και να σε στραβοξανοίξουν σαν εντοπίσουνε τον σκούρο λεκέ στα δαχτύλια και στις παλάμες σου και να σε περάσουνε για γρουσούζη. Ας όψεται· είναι κι αυτό ένα ασήμαντο τίμημα, που θα πρέπει να καταβάλεις για να γευθείς τον θεϊκό καρπό όσο είναι ακόμα χλωρός.
Αλλωστε, αν δίνεις σημασία στο ποιος θα σε στραβοξανοίξει για καθετί που κάνεις, δεν πρόκειται να ζήσεις τη δική σου ζωή. Και δεν λογιάζεται ζωή, χωρίς χλωρά καρύδια τον Σεπτέμβρη!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας