Ψυχροί, κυνικοί και αναίσχυντοι οι επιτελείς του Μαξίμου και οι ψιττακίζοντες τις κυβερνητικές εναντιολογίες στην τιβί, παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο στην υπόθεση της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα με έωλα επιχειρήματα του τύπου ότι ο ίδιος επιλέγει την επιβίβαση στην αχερουσία λέμβο, εννοώντας να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του σε φυλακή της αρεσκείας του, πως το αίτημά του στερείται και της παραμικρής νομιμότητας και ενώ θα μπορούσε να δικαιωθεί μέσω της δικαστικής οδού, προτιμά να εκβιάσει τη δημοκρατία και τους θεσμούς για να επιτύχει σκοτεινούς σκοπούς.
Εξαρχής δέον όπως ξεκαθαριστεί ότι ο αναλαβών την πολιτική ευθύνη για τη δράση της 17Ν δικάστηκε και καταδικάστηκε αμετάκλητα για τις πράξεις του. Η καθημερινή αναψηλάφηση της δίκης, και μάλιστα με την ωχρόφαιη δικονομία των καναλιών, μόνο ως προσβολή της Δικαιοσύνης μπορεί να εκληφθεί. Εδώ δεν συζητάμε περί την άποψη του καθενός απέναντι στα πάλαι ποτέ ένοπλα κινήματα και το τρομοκρατικό φαινόμενο, αλλά για την υποχρέωση της πολιτείας να τηρεί τους νόμους που η ίδια ψηφίζει ανεξαρτήτως προσώπων.
Υποψιάζομαι ότι η ισονομία αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ στοιχείο του κράτους δικαίου. Εκατοντάδες έγκριτοι νομικοί, προερχόμενοι από αντίθετες εκδοχές του πολιτικού φάσματος, υποστηρίζουν ότι στην περίπτωση του απεργού πείνας ο νόμος κάθε άλλο παρά εφαρμόστηκε. Και δη ο φωτογραφικός νόμος του Δεκεμβρίου 2020, σύμφωνα με τον οποίο οι καταδικασμένοι για τρομοκρατία δεν μπορεί να κρατούνται σε αγροτικές φυλακές. Μόνο ο Κουφοντίνας και ουδείς άλλος ενέπιπτε στην ως άνω διάταξη. Οφειλαν, κατά τον νόμο τους, να τον επαναμεταγάγουν στο σωφρονιστικό κατάστημα από το οποίο είχε μεταχθεί στην Κασσαβέτεια.
Δεν συνέβη ωστόσο κάτι τέτοιο. Οπως εξήγησε η συνήγορος του κρατούμενου Ιωάννα Κούρτοβικ, η σχετική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών δεν της κοινοποιήθηκε ποτέ. Αφού δεν κατείχε την απόφαση, ώστε να αξιολογήσει το σκεπτικό της, δεν ήταν δυνατόν να προσφύγει στα αρμόδια δικαστικά όργανα. Ο Αρειος Πάγος και το ΣτΕ, όπου αποτάθηκε, δήλωσαν αναρμοδιότητα. Δεν λέει αλήθεια η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου ότι έδωσε, έστω και αργά, την επίμαχη απόφαση. Η κ. Κούρτοβικ έλαβε μονάχα μια αόριστη σφραγίδα που δεν συνοδευόταν από σχετικά έγγραφα.
Η έσχατη οδός προκειμένου να δικαιωθεί ο κρατούμενος ήταν αναπόφευκτα η απεργία πείνας, μέσο πάλης που ασφαλώς και δεν αποτελεί εκβιασμό, αλλά την ύστατη νόμιμη καταφυγή οιουδήποτε προσπαθεί να αμυνθεί απέναντι στην άτεγκτη εξουσία, με διακύβευμα μάλιστα την ίδια του τη ζωή. Το επιχείρημα ότι ο Κορυδαλλός είναι φυλακή υποδίκων ακούγεται εντελώς προσχηματικό, δεδομένου ότι εξακολουθούν να κρατούνται στα κελιά του οι εναπομείναντες της 17Ν και δεκάδες ακόμα ισοβίτες. Η ζωή και η σωματική ακεραιότητα των κρατουμένων προστατεύεται από το κράτος, το οποίο, εάν εξωθήσει έναν απ’ αυτούς στον θάνατο, βάφει τα χέρια του με αίμα, όπως η Θάτσερ και ο Ερντογάν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας