ΖΗΣΑΜΕ έναν αλησμόνητο μήνα στο Νεπάλ. Πάνε χρόνια, αλλά οι μνήμες μένουν πάντα νωπές. Οι βαρκάδες στη μαγευτική λίμνη Ποκάρα, με τη χιονισμένη κορυφή Ματσαπουτσαρέ της Αναπούρνας να χαμογελά, αλλάζοντας χρώματα διαρκώς στις θωπείες του ήλιου. Τα εκθαμβωτικά ηλιοβασιλέματα της Γκόρκας, της πόλης των περιβόητων πολεμιστών, κι ύστερα η απαράμιλλη κοιλάδα του Κατμαντού με τους σμιλεμένους σαν ψεύτικους ναούς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.
ΑΝΑΠΟΛΩ περισσότερο τους προσηνείς, φιλόξενους ανθρώπους, τις ζεστές συναναστροφές τα παγωμένα βράδια, στο τραπέζι τα στοιχειώδη και μολαταύτα ο ανεκτίμητος πλούτος της ανθρώπινης επαφής στις καρδιές. Τέλος, τους φορτισμένους αποχαιρετισμούς στους σταθμούς. Σουνίλ, Νατ, Ντεβέντρα, Τζαλάτ, κουράγιο. Ο αναγνώστης Χρήστος Σκανδάμης αντελήφθη ότι η στήλη είναι επιρρεπής στις στιχοπλοκές και επιμένει στις μετασεισμικές δονήσεις της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Τις ντύνει με μέτρα, ρίμες και μπόλικη σατιρική διάθεση. «Από την τρόικα στους θεσμούς ή των θεσμών το τέθριππο» τιτλοφορεί πρόσφατο πόνημα που μας ταχυδρόμησε ηλεκτρονικά:
ΘΕΣΜΟΥΣ είπαν την τρόικα οι νέοι κυβερνήτες/ νομίζοντας θα γλίτωναν από τους αγιογδύτες/ μα κι οι θεσμοί μάς βγήκανε χειρότεροι αλήτες/ κι εκεί που οι νέοι φαίνονταν να είναι ξύπνιοι μάγκες/ αχόρταγες τους έφαγαν του χρέους οι μαρμάγκες/ οι πράκτορες των δανειστών που κάνουν ματσαράγκες./ Χωρίς καμιά ασάφεια ούτε δημιουργία/ αλλά με άγριο τσαμπουκά περίσσια πανουργία/ όλους μάς εκβιάζουνε· τζίνια στη ραδιουργία./ Ζητάνε οι καλοί θεσμοί περικοπές βαρβάτες/ μισθών τε και συντάξεων ολόφρεσκες και αφράτες/ και ας μείνουμε αν γουστάρουμε όλοι χωρίς γραβάτες.
ΘΕΛΟΥΝΕ να μας πνίξουνε στη θάλασσα του χρέους/ που μέσα της μάς ρίξανε σαν κείνους τους μοιραίους/ τους μετανάστες τους φτωχούς που βάφτισαν λαθραίους·/ αυτούς που αναγκάσανε να φύγουν απ' τη γη τους/ αφού τη βομβαρδίζουνε οι ίδιοι κι οι δικοί τους/ πολιτισμένοι τάχατες που θε να τους γλιτώσουν/ από κακούς δικτάτορες δήθεν για να τους σώσουν./ Κι εμάς μας βομβαρδίζουνε με δάνεια μεγάλα/ που τα αποδεχόμαστε σαν το μωρό το γάλα/ όμως γυρνούν πίσω σ' αυτούς κι ευθύς μας δίνουν άλλα/ να 'χουν να τρών' οι κολλητοί και οι Χριστοφοράκοι/ οι φίλοι κι οι κουμπάροι τους που πέσαν σαν κοράκοι/ να φάν' ό,τι προλάβουνε παρέα με τον Ακη·/ με κάθε είδους λαμογιά τα άπληστα λαμόγια/ μ' αδέρφια και ξαδέρφια τους απ’ τα σπουδαία σόγια/ με επιχειρήσεις, με off shοre και με ωραία λόγια/ για της πατρίδας το καλό και όλου του συνόλου· αμύνονται για πάρτη τους οι κάλτσες του διαβόλου/ και έτσι μας φουντάρανε· πάμε κατά διαόλου.
ΚΑΙ ΤΩΝ «ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ» οι θεσμοί αντί κάποια σωσίβια/ μας βάζουν γύρω απ' το λαιμό κολιέ από βαρίδια/ να πάμε ίσια στο βυθό παρέα με τα στρείδια./ Μη σώσουν και μη φτάσουνε· να πάνε στα τσακίδια./ Κι εμείς πλέον να πάψουμε να 'μαστε κατοικίδια/ που ζητιανεύουμε τροφή και τρώμε αποφαΐδια/ όσων εκτρέφουν εκτροπές και φασισμού τα φίδια·/ να βγούμε επάνω στα βουνά στων διάσελων τα φρύδια/ να 'χουμε ελεύθερη ζωή σε χλοερά γρασίδια/ να 'χουμε και καλή τροφή και όχι σάπια απίδια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας