Ανιαρή επανάληψη

Πες, πες, πες, δεν βγάζουν άκρη οι εκπρόσωποι των κομμάτων που προσπαθούν να καθορίσουν τις λεπτομέρειες της τηλεμαχίας μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Ο χαμένος των δημοσκοπήσεων επιδιώκει τετ α τετ με τον διαφαινόμενο νικητή, μπας και κερδίσει τίποτα πόντους και μειώσει το εύρος της διαφοράς, αλλά ο άλλος φυλάει τα νώτα του· δεν πάει να κάνεις παρόμοια χατίρια παραμονές της κάλπης. Η πλάκα είναι ότι αμφότεροι διαψεύδουν τον παλιό εαυτό τους. Διότι καθένας τους θα βρεθεί κάποτε στη δυσχερή θέση του αντιπάλου του και θα ζητάει στομφωδώς αυτά που τώρα απορρίπτει μετά βδελυγμίας. Εχει ο καιρός γυρίσματα, όμως οι πολιτικοί μας ταγοί αποδεικνύονται αγύριστα κεφάλια. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Ο,τι καινοτόμο προτείνει κάποιος, το αρνούνται ομοθυμαδόν οι υπόλοιποι, οπότε θα σερβίρουν με μαθηματική ακρίβεια στο φιλοθέαμον κοινό νερόβραστη σούπα που δεν καταπίνεται ούτε με μοτεράκι. Οι πολιτικές των μονομάχων μοιάζουν πια απελπιστικά μεταξύ τους και θα προκαλέσουν στους τηλεθεατές αφόρητα χασμουρητά μέχρι κακώσεως άνω και κάτω γνάθου. Το έργο το ’χουμε ξαναδεί. Για του αλόγου το αληθές επαναλαμβάνω κομμάτι παραφρασμένες τις αναφορές μου σε ανάλογες στιγμές τον Σεπτέμβριο του 2015: «“Φωτογράφε, πω πω χάλια, μ’ έβγαλες με δυο κεφάλια”. Οι σατιρικοί στίχοι του Κώστα Βίρβου, μελοποιημένοι από τον Μίμη Πλέσσα και τραγουδισμένοι από τον εξπέρ του είδους Θέμη Ανδρεάδη στα 1971 αποδίδουν επακριβώς το ηθικό δίδαγμα του προχθεσινού ντιμπέιτ.

Ζαβολιά να δείχνουν ταυτοχρόνως την εικόνα και των δυο βασικών αντιπάλων. Με καράφλα απέξω κι από μέσα ο Μεϊμάρ, με μουστάκα πρόσβαρη, παλαιική και με γραβατιά στα χρώματα της παράταξης και της Εθνικής, καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι. Ακαπίστρωτος ο άλλος στο γυαλί, με μαλλί και παντελόνι Lee, που λέει ο λόγος, νεότερος και ωραιότερος, χασκογελούσε αμήχανα και κορδωνόταν σαν γαμπρός της Ευτυχίας. Θύμιζε όμως περισσότερο τον Βασίλη Αυλωνίτη, αδελφό της πολύφερνης νύφης στην ομώνυμη σπαρταριστή κωμωδία, όστις απέφευγε τεχνηέντως να αναφερθεί στα κάλλη και την ομορφιά της υποψηφίας. “Ποιες είναι οι προτάσεις σας για το Ασφαλιστικό;” τον ψάρευαν. “Καφέ θες;” απαντούσε. “Με τι πόρους θα ασκήσετε φιλολαϊκή πολιτική;” τον ρωτούσαν. “Θες ένα περγαμόντο;” αποκρινόταν.

Απλά θέματα, τα πιο SOS, τους έβαζε η εξεταστική επιτροπή των τηλεαστέρων κι εκείνοι μηρύκαζαν την κασέτα με το γνωστό ρεπερτόριο. Παρά τις φαινομενικές διαφορές στα χαρακτηριστικά του προσώπου και τη γλώσσα του σώματος, οι ομοιότητες ήταν εξόφθαλμες. Από κάποιο σημείο και μετά νόμιζες πως βλέπεις την ίδια φάτσα. “Φωτογράφε, πω πω χάλια, μ’ έβγαλες με δυο κεφάλια” λοιπόν. Ρόιδο τα ’κανε ο παπαράτσι κι ο Βίρβος σπεύδει να διορθώσει το λάθος του στο ρεφρέν: “Μη σε νοιάζει αυτό εσένα, θα σου κόψω εγώ το ένα”. Δεν αρκεί, κυρ Κώστα μου, δεν αρκεί. Κόψ’ τα και τα δυο να γλιτώσουμε μια και καλή».